Սամի Բեքիր
Սամի Բեքիր (օսերեն՝ Къуындыхаты Муссæйы фырт Бечир, թուրքերեն՝ Bekir Sami Kunduh, 1865[1], Saniba, Պրիգորոդնի շրջան, Ռուսաստան - հունվարի 16, 1933[1], Ստամբուլ, Թուրքիա), ազգությամբ օսեթ, թուրք քաղաքական գործիչ։
| Սամի Բեքիր օսերեն՝ Къуындыхаты Муссæйы фырт Бечир | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | 1865[1] |
| Ծննդավայր | Saniba, Պրիգորոդնի շրջան, Ռուսաստան |
| Մահացել է | հունվարի 16, 1933[1] |
| Մահվան վայր | Ստամբուլ, Թուրքիա |
| Գերեզման | Քարաջաահմեթ |
| Քաղաքացիություն |  Թուրքիա և .svg){kind=small} Օսմանյան կայսրություն |
| Կրթություն | Գալաթասարայի վարժարան |
| Մասնագիտություն | դիվանագետ և քաղաքական գործիչ |
| Ծնողներ | հայր՝ Մուսա Կունդուխով |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | Թուրքիայի Մեծ Ազգային Ասամբլեայի անդամ և Q106614757? |
| Կուսակցություն | Միության և Առաջադիմության Կոմիտե |
 Bekir Sami Kunduh Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն
խմբագրելԾնվել է Հյուսիսային Օսեթիայում, ռուսական գեներալ-մայոր Մուսա Կունդուխովի ընտանիքում[2][3]։ Հոր կազմակերպել է մուհաջիրություն, որի արդյունքում մի քանի հազար օսեր, չեչեններ և կարաբուլակներ Հյուսիսային Օսեթիայից տեղափոխվել են Օսմանյան Թուրքիա։ Սովորել է Գալաթասարայի ճեմարանում։ Ավարտել է Փարիզի քաղաքական գիտությունների դպրոցը։ Թաղված է Ստամբուլում։
Քաղաքական գործունեություն
խմբագրելԴիվանագիտական ծառայություն է կատարել Ռուսաստանում օսմանյան դեսպանությունում, ապա եղել Վանի, Տրապիզոնի և այլ ի վիլայեթների նահանգապետ։ Անտանտի զորքերի Կոստանդնուպոլիս մուտք գործելուց (1919) հետո հարել է քեմալական շարժմանը։ 1920-1921 թվականներին եղել է Անկարայի կառավարության արտաքին գործերի առաջին նախարարը։ 1920 թվականի նոյեմբերին գլխավորել է թուրքական պատվիրակությունը Ալեքսանդրապոլի հայ-թուրքական բանակցություններում։ Դեմ էր խորհրդային Ռուսաստանի հետ Թուրքիայի մերձեցման, հանդես է եկել Անտանտի հետ դաշինքի օգտին։ Թուրքական պատվիրակության կազմում Մոսկվայում մասնակցել է բանակցություններին, որոնք ավարտվել են կողմերի հակահայկական պայմանագրի կնքմամբ
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ Bekir Sami Kunduh
- ↑ Վլադիմիր Դեգոև, Գեներալ Մուսա Կունդուխով մեկ պատրանքի պատմություն, Звезда, 2003 N11
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբանական տարբերակը վերցված է «Հայկական հարց» հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ 
|
Մուհաջիրություն