Բենեդիկտյան միաբանություն
Բենեդիկտյան միաբանություն (լատին․՝ Ordo Sancti Benedicti, O.S.B.՝ Սուրբ Բենեդիկտի միաբանություն), կաթոլիկ վանական միաբանություն՝ հիմնադրված 6-րդ դարում Բենեդիկտ Նուրսիացու կողմից։
Բենեդիկտյան միաբանություն | |
---|---|
Տեսակ | monastic order?, կազմակերպություն և Catholic order? |
Երկիր | ԱՄՆ[1] |
Հապավում | O.S.B. |
Կարգախոս | Ora et Labora |
Հիմնադրված | 529 |
Գլխադասային գրասենյակ | Սանտ Անսելմո ալ Ավենտինո, Հռոմ, Իտալիա |
Տարածաշրջան | համաշխարհային |
Անվանված է | Բենեդիկտ Նուրսիացի |
Հիմնադիր | Բենեդիկտ Նուրսիացի |
Կայք | osb.org |
Պատմություն
խմբագրելԲենեդիկտ Նուրսիացու վախճանից հետո նրա կողմից հիմնադրված Մոնտեքասսինոյի վանքը երկար չգոյատևեց. մոտ 580-ական թվականների այն ավերվեց Լանգոբարդների կողմից։ Այս վանքի վանականները Հռոմի պապ Գրիգոր I Մեծի աջակցությամբ տարածվեցին ողջ Եվրոպայում և նպաստեցին Բենեդիկտ Նուրսիացու գաղափարների ու վանական կանոնադրության տարածմանը։ Կարճ ժամանակում Անգլիայում, Ֆրանկների թագավորությունում և Արևմտյան Եվրոպայի, իսկ 11-րդ դարից սկսած նաև Արևելյան Եվրոպայի երկրներում հիմնադրվեցին բազմաթիվ բենեդիկտյան վանքեր։ Բենեդիկտյան միաբանության այդ ժամանակաշրջանի հայտնի գործիչներից էին Օգոստինոս Քենթրբերցին, Վիլլիբրորդը, Ադալբերտ Փարիզցին։
10-11-րդ դարերում Բենեդիկտյան միաբանությունից առանձնացան Կամալդուլյան և Ցիստերցյան միաբանությունները, որը նպաստեց Բենեդիկտյան միաբանության դիրքերի թուլացմանը։ Իսկ 13-րդ դարում Հռոմի Կաթոլիկ Եկեղեցում առաջացան և սկսեցին արագ տարածվել Դոմինիկյան և Ֆրանցիսկյան միաբանությունները, որոնք խախտեցին Բենեդիկտյան միաբանության գերակշիռ դերը կաթոլիկ աշխարհում և մրցակցության մեջ մտան նրա հետ։ Այս հանգամանքը նպաստեց Բենեդիկտյան միաբանության անկմանը, որն ավելի սրվեց Ռեֆորմացիայի ժամանակաշրջանում։
19-րդ դարում սկսվեց Բենեդիկտյան միաբանության վերածնունդը, որը շարունակվեց նաև 20-րդ դարում։ Միաբանության վերածննդին մեծապես նպաստեց վանականների կողմից միջնադարյան գրականության, երաժշտության, արվեստի ասպարեզում կատարված արժեքավոր ուսումնասիրությունները, ինչպես նաև քարոզչական գործունեությունն Աֆրիկայի և Ասիայի երկրներում։
Կառուցվածք
խմբագրել1893 թվականին Հռոմի պապ Լևոն XIII-ի կողմից բոլոր բենեդիկտյան վանքերը և կոնգեգացիաները միավորվեցին Բենեդիկտյան համադաշնության մեջ, որի ղեկավար մարմնի նստավայրը գտնվում է Հռոմի Սանտ Անսելմո ալ Ավենտինո վանքում։ Համադաշնությունը ղեկավարվում է Աբբա-պրիմասի կողմից, որն ընտրվում է ութ տարի ժամկետով։ 2016 թվականի տվյալներով Բենեդիկտյան միաբանությունն ունի 354 վանք և 6.970 վանականներ, որոնցից 3.677-ն ունեն քահանայական ձեռնադրություն[2]։
Սանտ Անսելմո ալ Ավենտինո վանքին կից գործում է բենեդիկտյան աստվածաբանական քոլեջ և համալսարան[3]։
Ականավոր ներկայացուցիչներ
խմբագրելԾանոթագրություններ
խմբագրելԳրականություն
խմբագրել- Mariano Dell’Omo: Storia del monachesimo occidentale dal medioevo all’età contemporanea. Il carisma di san Benedetto tra VI e XX secolo. Jaca Book, Milano 2011. ISBN 978-88-16-30493-2.
- Peter Dinzelbacher, James Lester Hogg (Hrsg.): Kulturgeschichte der christlichen Orden in Einzeldarstellungen. Alfred Kröner Verlag, Stuttgart 1997. ISBN 3-520-45001-1.
- Karl Suso Frank: Geschichte des christlichen Mönchtums. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt, 6. ergänzte Aufl. 2010. ISBN 978-3-89678-687-6. Darin das Kapitel Die Vorherrschaft der Regel Benedikts, S. 51–65.
- Tino Licht: Die ältesten Zeugnisse zu Benedikt und dem benediktinischen Mönchtum. In: Erbe und Auftrag, Jg. 89 (2013), S. 434–441.
- Christian Schütz, Philippa Rath (Hrsg.): Der Benediktinerorden. Gott suchen in Gebet und Arbeit. Matthias-Grünewald-Verlag, Ostfildern, 4., aktualisierte Neuauflage 2009. ISBN 978-3-8367-0506-6.
Արտաքին հղումներ
խմբագրելՎիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բենեդիկտյան միաբանություն» հոդվածին։ |