Բենեդիկտ Նուրսիացի
Բենեդիկտ Նուրսիացի (լատին․՝ Benedictus Nursiae, մարտի 3, 480[1], Նորչա, Kingdom of Italy - մարտի 23, 547[1], Մոնտեկասսինո, Բյուզանդական կայսրություն), կաթոլիկ սուրբ, արևմտաեվրոպական վանականության ականավոր դեմքերից մեկը և Բենեդիկտյան միաբանության հիմնադիրները։
| Բենեդիկտ Նուրսիացի | |
|---|---|
 | |
| Ծնունդ | մարտի 3, 480[1] |
| Ծննդավայր | Նորչա, Kingdom of Italy |
| Վախճան | մարտի 23, 547[1] (67 տարեկան) |
| Վախճան վայր | Մոնտեկասսինո, Բյուզանդական կայսրություն |
| Եկեղեցի | Կաթոլիկ եկեղեցի |
| Կռոնական կազմակերպություն | Բենեդիկտյան միաբանություն |
| Սրբացված կարգ | սուրբ |
| Հիշատակության օր | Հուլիսի 11[2], Մարտի 21, Մարտի 27 և Հուլիսի 11 |
| Աշխատանք | գրող, աստվածաբան և կրոնավոր |
| Պաշտոն | abbot of Monte Cassino? և founder of Catholic religious community? |
| Երկիր | անհայտ |
| Ուսուցիչ | Romanus of Subiaco? |
| Քույր/եղբայր | Scholastica? |
Կենսագրություն խմբագրել
Բենեդիկտ Նուրսիացին ծնվել է 480 թվականին Իտալիայի Նորչա բնակավայրում՝ հարուստ հողատիրոջ ընտանիքում։ Նրա երկվորյակ քույրն էր Սքոլաստիկա Նուրսիացին, ով հետագայում նույնպես սրբադասվում է Կաթոլիկ Եկեղեցու կողմից։ Բենեդիկտը նախնական կրթությունը հայրենի Նուրսիայում ստանալուց հետո նրան ծնողներն ուղարկում են Հռոմ՝ ուսման։ Հիասթափված Հռոմում տիրող անբարոյականությունից նա իրեն նվիրում է վանական կյանքին և մի խումբ մենակյացների հետ բնակություն է հաստատում Աֆֆիլե քաղաքի մոտակայքում գտնվող լեռներում։
Այս ժամանակահատվածում Բենեդիկտի հռչակը մեծ տարածում է գտնում և նաև է վստահվում Վիկովարոի վանքի վանահյրությունը։ Բենեդիկտը ձեռնամուխ է լինում մի շարք բարեփոխումների, որոնք սակայն հանդիպում են վանականների խիստ ընդդիմությանը. նրանք փորձում են իրենց համար տհաճ վանահորը սպանել թունավորված գինու միջոցով։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 BeWeB
- ↑ Calendarium Romanum (լատ.): Ex decreto Sacrosancti Œcumenici Concilii Vaticani II instauratum auctoritate Pauli PP. VI promulgatum. Editio typica — Civitas Vaticana: Typis Polyglottis Vaticanis, 1969. — P. 28.
Գրականություն խմբագրել
- Friedrich Wilhelm Bautz: Benedikt von Nursia. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 1, Bautz, Hamm 1975. 2., unveränderte Auflage Hamm 1990, ISBN 3-88309-013-1, Sp. 494–496.
- Francis Clark: The Pseudo-Gregorian dialogues. 2 Bände, Brill, Leiden 1987, Band 1: ISBN 90-04-07775-8, Band 2: ISBN 90-04-07776-6. (Studies in the history of Christian thought 37-38).
- Simone Frignani: Der Benediktweg – von Nursia über Subiaco nach Montecassino. Tyrolia-Verlag, Innsbruck 2014, ISBN 978-3-7022-3340-2.
- Ildefons Herwegen, Emmanuel von Severus: Der heilige Benedikt. 5. Auflage. Patmos-Verlag, Düsseldorf 1980, ISBN 3-491-77347-4.
- Tino Licht: Die ältesten Zeugnisse zu Benedikt und dem benediktinischen Mönchtum, in: Erbe und Auftrag 89 (2013), S. 434–441.
- Raphael Molitor (Hrsg.): Vir Dei Benedictus. Eine Festgabe zum 1400. Todestag des Heiligen Benedikt. Münster 1947.
- Veith Risak: Benedikt - Menschenführer und Gottsucher. Böhlau-Verlag, Wien u. a. 1991, ISBN 3-205-05422-9.
- Bernardin Schellenberger: Benedikt von Nursia. Der Werdegang eins spirituellen Meisters. Echter, Würzburg 2015. ISBN 978-3-429-03812-0.
- Adalbert de Vogüé: Benedikt von Nursia. In: Theologische Realenzyklopädie. Band 5, 1980, S. 538–549.
- Adalbert de Vogüé, Benedikt von Nursia. Ein Lebensbild. Verlag Neue Stadt, München u.a. 2006, ISBN 3-87996-681-8.
- Alfried Wieczorek, Gerfried Sitar (Hrsg.): Benedikt und die Welt der frühen Klöster. Ausstellungskatalog. Schnell und Steiner, Regensburg 2012, ISBN 978-3-7954-2581-4, bes. S. 17–29.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բենեդիկտ Նուրսիացի» հոդվածին։ |