Վիքիպեդիա

Աֆֆիրմացիա

Աֆֆիրմացիա (լատ.՝ affirmatio - հայտարարություն, հաստատում), հաստատող (դրական) դատողություն[1]։ Նոր մտքի և Նոր դարաշրջանի տերմինալոգիայում աֆֆիրմացիան վերագրվում է առաջին հերթին դրական մտածողությանը և ինքնաներշնչման պրակտիկային՝ խթանելով այն մտածողությունը, որ «աֆֆիրմացիայով ուղեկցվող դրական մտավոր վերաբերմունքը կարող է հասնել հաջողությունների ցանկացած ոլորտում»[2][3]։ Առավել ստույգ՝ աֆֆիրմացիան զգուշորեն ձևավորված պնդում է, որը պետք է պարբերաբար կրկնվի անձին և հաճախակի նշումներ արվի։ Որպեսզի աֆֆիրմացիաներն արդյունավետ լինեն, ասում են, որ նրանք պետք է լինեն դրական, անձնային հակումներով և յուրահատուկ։

Անկախ, գիտակցված ինքնահիպնոզման մեթոդը սկսեց ակտիվորեն զարգանալ 20-րդ դարի սկզբին՝ ինքնօգնության ուսմունքների շրջանակներում (Ն. Հիլ, Դ. Քարնեգի), որը գիտակցված ինքնահամոզման առաջին և ամենահայտնի օրինակներից մեկն էր, ինքնահիպնոզը հոգեբան Էմիլ Կուեի մեթոդն է («Օրեցօր ես ինձ ավելի լավ եմ զգում»)։ «Աֆֆիրմացիա» տերմինը հանրաճանաչություն ձեռք բերեց Լուիզա Հեյի ինքնօգնության գործերի լույս տեսնելուց հետո[2]։

Մոտեցումներ և աֆֆիրմացիաների օգտագործում խմբագրել

«Աֆֆիրմացիա» տերմինն օգտագործվում է ինչպես գիտական[4][5], այնպես էլ կեղծ գիտական (էզոթերիկ) գրականության մեջ։ Տեխնիկայի օգտագործման հաջողությունը կախված է գրագետ մոտեցումից, ինչպես նաև ինքնագնահատականից[6][7]։ Հանրաճանաչ հոգեբանական գրականության մեջ ենթադրվում է, որ դրական հաստատման (աֆֆիրմացիան) բազմակի կրկնությամբ ենթագիտակցական միտքը հիշում է անհրաժեշտ պատկերը կամ դիրքորոշումը՝ օգնելով բարելավել հոգեբանական-հուզական ֆոնը և խթանել կյանքի դրական փոփոխությունները։ Աֆֆիրմացիան ձևակերպվում է ըստ որոշակի կանոնների (հակիրճություն, ներկա ժամանակաձև, առաջին դեմք, դրականություն, կոնկրետություն, ուղղություն, հավատ և այլն)[8][9]։

Տես նաև խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ Энциклопедический словарь Ф. А. Брокгауза и И. А. Ефрона
  2. ↑ 2,0 2,1 Особенности аффирмаций как способа речевого воздействия / Шелестюк Е. В., Галущак М. В. Вестник Курганского государственного университета. 2019. № 1 (52). С. 110—116. [1]
  3. ↑ Проблема позитивного мышления в отечественной и зарубежной психологии / Киреева М. В., Грибанова О. Н. Интернет-журнал Науковедение. 2014. № 4 (23). С. 39. [2]
  4. ↑ Cohen, Geoffrey L.; Sherman, David K. (2014). «The psychology of change: self-affirmation and social psychological intervention». Annual Review of Psychology. 65: 333—371. [3]
  5. ↑ Cascio, C. N.; O’Donnell, M. B.; Tinney, F. J.; Lieberman, M. D.; Taylor, S. E.; Strecher, V. J.; Falk, E. B. (2016). «Self-affirmation activates brain systems associated with self-related processing and reward and is reinforced by future orientation». Social Cognitive and Affective Neuroscience. 11 (4): 621—629. [4]
  6. ↑ Wood, Joanne V.; Perunovic, W. Q. Elaine; Lee, John W. (July 2009). «Positive self-statements: power for some, peril for others». Psychological Science. 20 (7): 860—866. ISSN 1467-9280. [5]
  7. ↑ «Знаменитая прогулка Сэра Фрэнсиса Гальтона» // Степанов С. С. Психология в лицах: творческие биографии замечательных ученых, определивших направления развития современной психологии / Москва : ЭКСМО-Пресс, 2001. — 379 с.
  8. ↑ Мотивация трудовой деятельности: учебное пособие для студентов высших учебных заведений / Пугачев В. П. и др.; под ред. В. П. Пугачева. — Москва : ИНФРА-М, 2011. — 392 с. [6]
  9. ↑ Беседы с Богом: Необычный Диалог. Книга 1 / Нил Доналд Уолш; — Москва: София, 2020. — 256 с. С. 217 (Беседа 12)

Գրականություն խմբագրել

  • Малкина-Пых И. Г. Психосоматика. — М.: Эксмо, 2005. — 992 с. — ISBN 5-699-06449-4
  • Хей Л. Письма к Луизе. Ответы ищите в себе. — М.: Олма-Пресс, 2003. — 304 с. — ISBN 5-224-03655-0
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Աֆֆիրմացիա&oldid=9453513» էջից