Ներշնչում (հոգեբանություն)

Ներշնչում, մեկ կամ մի քանի անձանց (սոցիալական խմբի) վրա խոսքի, գործողությունների և արտահայտիչ շարժումների օգնությամբ կատարվող այնպիսի ներգործությունը, որը շրջանցում է ներշնչվողի գիտակցությունն ու կամքը և հանգեցնում է ներշնչողի համար ցանկալի գործողությունների, մտքերի, մտապատկերների և համոզմունքների առաջացման։ Ներշնչումը հենվում է ինքնաներշնչման վրա։

Ներշնչման և ինքնաներշնչման հոգեբանական մեխանիզմները ներկայումս լայնորեն օգտագործվում են ոչ միայն բժշկության, այլև մանկավարժության բնագավառում, ինչպես ուսուցման, այնպես էլ դաստիարակության նպատակներով։

Ներշնչման հնարավորությունները հատկապես մեծանում են հիպնոսի հետ զուգորդվելիս։

Տես նաև

• Հիպնոս

Աղբյուրներ

• Նալչաջյան Ա. Ա. (1984 թ.). Հոգեբանական բառարան (Լույս ed.). Երևան. էջ 240 էջ.

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 8, էջ 250)։