Ավոդա
«Ավոդա» (եբրայերեն՝ עבודה «գործ», «աշխատանք»), լրիվ անվանումը՝ Իսրայելյան աշխատանքի կուսակցություն (եբրայերեն՝ מפלגת העבודה הישראלית, Միֆլեգետ ՀաԱվոդա ՀաԻսրայելիմ), ձախ կենտրոնամետ իսրայելական քաղաքական կուսակցություն։ Համարվում է սոցիալ-դեմոկրատական[2][3][4][5] և սիոնիստական[5][6] կուսակցություն, որը կողմնակից է տնտեսական զարգացման «Երրորդ ուղու» տեսությանը։ «Ավոդան» մտնում է Սոցիալիստական ինտերնացիոնալի կազմի մեջ։ Հիմնադրվել է 1968 թվականին մի քանի կուսակցությունների միավորման միջոցով («ՄԱՊԱՅ» կուսակցության հիման վրա), որը նախկինում կոչվում էր «Մաարախ»։ Սակայն արդեն 1969 թվականին «Ավոդան» «Մապամ»- հետ ընդգրկվեց նոր դաշինքի մեջ, որը ստացավ «Մաարախ» անվանումը, և այդպես գոյատևեց մինչև 1991 թվականը, «Մաարամ»-ի լուծարումը։
| Ավոդա եբրայերեն՝ מפלגת העבודה הישראלית | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | կուսակցություն և parliamentary group? |
| Երկիր |  Իսրայել |
| Առաջնորդ | Merav Michaeli? |
| Հիմնադրված | հունվարի 21, 1968 |
| Գաղափարախոսություն | սոցիալ-ժողովրդավարություն, Labor Zionism? և two-state solution? |
| Քաղաքական հայացք | ձախակենտրոն |
| Շտաբ | Թել Ավիվ, Իսրայել |
| Միջազգային պատկանելություն | Սոցիալիստական ինտերնացիոնալ և Պրոգրեսիվ ալյանս[1] |
| Նախորդ | ՄԱՊԱՅ, Ahdut HaAvoda? և ՌԱՖԻ |
| Կայք | havoda.org.il |
 Israeli Labor Party Վիքիպահեստում | |
Մինչև 1977 թվականը «Մաարախ»-ը եղել է իշխող կուսակցություն, իսկ 1992-1996 և 1999-2000 թվականներին ղեկավարել է կառավարական կոալիցիան։
2009 թվականի Քնեսեթի 18-րդ գումարման խորհրդարանական ընտրություններում նախորդ 17-րդ գումարման համեմատ կորցնելով 6 մանդատ, կուսակցության լուծարման հետևանքով հեռացան ևս 5 խորհրդարանականներ, որի հետևանքով 2011 թվականի հունվարի 17-ին Ավոդա կուսակցության օրենսդրական ներկայացվածությունը նվազեց, հասնելով 8 մարդու և այն դարձավ մեծությամբ 5-րդ քաղաքական ուժը իսրայելական խորհրդարանում։ 2011 թվականի հունվարի 17-ին Ավոդա կուսակցությունից դուրս եկան հետևյալ խորհրդարանականները և կոալիցիոն կառավարության անդամները`
- Էխուդ Բարաք
- Մաթան Վիլնաի
- Շալոմ Սիմխոն
- Օրիտ Նոկեդ
- Էյնատ Վիլֆ
Քնեսեթի 19-րդ գումարման խորհրդարանական ընտրություններում Ավոդան ստացավ 15 մանդատ, դառնալով մեծությամբ երրորդ կուսակցությունը քնեսեթում։ 2014 թվականի դեկտեմբերի 10-ին Ավոդան միավորվեց Խա-Թունա կուսակցության հետ կազմավորելով «Սիոնիստական ճամբար» դաշինքը՝ նպատակ ունենալով ստեղծել խոշոր ձախ ցենտրիստական դաշինք, որը պետք է ղեկավարեր 34-րդ կառավարությունը առաջիկա ընտրություններից հետո։ Ընտրություններում դաշինքը ստացավ 24 մանդատ (որից 19-ը Ավոդայից), գրավելով երկրորդ տեղը, զիջելով 30 մանդատ ստացած Լիկուդ կուսակցությանը։
Party leadersԽմբագրել
|
|
Այլ նշանավոր անդամներԽմբագրել
Նշանավոր նախկին անդամներ՝
|
Ընտրության արդյունքներԽմբագրել
| Ընտրական տարի | Կոալիցիա | # ընդհանուր ձայների | % ընդհանուր ձայների | # ստացած ընդհանուր տեղերը | +/- | Առաջնորդ | Կառավարություն/Ընդդիմություն |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1969 | Մաարախ | 632,135 (#1) | 46.2 | 56 / 120 |
 11
|
Գոլդա Մեիր | |
| 1973 | Մաարախ | 621,183 (#1) | 39.6 | 51 / 120 |
 5
|
Գոլդա Մեիր | |
| 1977 | Մաարախ | 430,023 (#2) | 24.6 | 32 / 120 |
19
|
Շիմոն Պերես | Ընդդիմություն |
| 1981 | Մաարախ | 708,536 (#2) | 36.9 | 47 / 120 |
15
|
Շիմոն Պերես | Ընդդիմություն |
| 1984 | Մաարախ | 724,074 (#1) | 34.9 | 44 / 120 |
3
|
Շիմոն Պերես | |
| 1988 | Մաարախ | 685,363 (#2) | 30.0 | 39 / 120 |
5
|
Շիմոն Պերես | |
| Ընդդիմություն (1990-1992) | |||||||
| 1992 | ոչ մի | 906,810 (#1) | 34.7 | 44 / 120 |
5
|
Իցհակ Ռաբին | |
| 1996 | ոչ մի | 818,741 (#1) | 26.8 | 34 / 120 |
10
|
Շիմոն Պերես | Ընդդիմություն |
| 1999 | Մեկ Իսրայել | 670,484 (#1) | 20.3 | 26 / 120 |
8
|
Էխուդ Բարաք | |
| Ընդդիմություն (2002-2003) | |||||||
| 2003 | Լեյբորիստական կուսակցություն-Մեյմադ | 455,183 (#2) | 14.5 | 19 / 120 |
7
|
Ամրամ Միցնա | Ընդդիմություն (2003-2005) |
| Ընդդիմություն (2005-2006) | |||||||
| 2006 | Լեյբորիստական կուսակցություն-Մեյմադ | 472,366 (#2) | 15.1 | 19 / 120 |
 0
|
Ամիր Պերեց | |
| 2009 | ոչ մի | 334,900 (#4) | 9.9 | 13 / 120 |
6
|
Էխուդ Բարաք | |
| Ընդդիմություն (2011-2013) | |||||||
| 2013 | ոչ մի | 432,118 (#3) | 11.4 | 15 / 120 |
2
|
Շելի Յախիմովիչ | Ընդդիմություն |
| 2015 | Սիոնիստական միություն | 786,313 (#2) | 18.7 | 24 / 120 |
9
|
Իցխակ Հերցոգ | Ընդդիմություն |
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ http://progressive-alliance.info/2810-2/
- ↑ Emilie van Haute, Anika Gauja (2015)։ Party Members and Activists։ Routledge։ էջ 17։ ISBN 978-1-317-52432-8
- ↑ Richard Collin, Pamela L. Martin (2012)։ An Introduction to World Politics: Conflict and Consensus on a Small Planet։ Rowman & Littlefield։ էջ 218։ ISBN 978-1-4422-1803-1։ Վերցված է հուլիսի 18, 2013
- ↑ Rhodes Cook (2004)։ The Presidential Nominating Process: A Place for Us?։ Rowman & Littlefield։ էջ 118։ ISBN 978-0-7425-2594-8։ Վերցված է օգոստոսի 19, 2012
- ↑ 5,0 5,1 Sara E. Karesh, Mitchell M. Hurvitz (2005)։ Encyclopedia of Judaism։ Infobase Publishing։ էջ 283։ ISBN 978-0-8160-6982-8
- ↑ James C. Docherty, Peter Lamb (հոկտեմբերի 2, 2006)։ Historical Dictionary of Socialism։ Scarecrow Press։ էջ 179։ ISBN 978-0-8108-6477-1։ Վերցված է հունվարի 28, 2013
- ↑ Somfalvi Attila (հունվարի 23, 2011)։ «Labor chooses temporary chairman»։ Ynetnews։ Վերցված է փետրվարի 9, 2011