Ալֆրեդ Վիկտոր դը Վինյի
Ալֆրեդ Վիկտոր դը Վինյի (ֆր.՝ Alfred Victor de Vigny, մարտի 27, 1797[1][2][3][…], Լոշ - սեպտեմբերի 17, 1863[1][2][3][…], rue d'Artois, Փարիզի 8-րդ շրջան), ֆրանսիացի գրող, կոմս։
Ալֆրեդ Վիկտոր դը Վինյի ֆր.՝ Alfred de Vigny | |
---|---|
Ծնվել է | մարտի 27, 1797[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Լոշ |
Վախճանվել է | սեպտեմբերի 17, 1863[1][2][3][…] (66 տարեկան) |
Վախճանի վայր | rue d'Artois, Փարիզի 8-րդ շրջան |
Գերեզման | Մոնմարտր գերեզմանատուն[4] |
Մասնագիտություն | գրող, դրամատուրգ, բանաստեղծ, վիպասան, օրագրի հեղինակ և թարգմանիչ |
Լեզու | ֆրանսերեն |
Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա |
Կրթություն | Անրի IV լիցեյ |
Ժանրեր | պոեզիա |
Գրական ուղղություններ | ռոմանտիզմ |
Ուշագրավ աշխատանքներ | Poèmes antiques et modernes?, Cinq-Mars?, Chatterton?, Stello?, Q3210611?, Servitude et grandeur militaires? և Q3210858? |
Անդամակցություն | Ֆրանսիական ակադեմիա |
Ամուսին | Lydia Bunbury? |
Alfred de Vigny Վիքիպահեստում |
1814 թվականից մինչև 1827 թվականները ծառայել է թագավորական բանակում։ 1822 թվականին տպագրվել է նրա «Պոեմներ» անդրանիկ ժողովածուն։ «Սեն-Մար» (հատոր 1—2, 1826) պատմավեպում Վինյին իդեալականացրել է XVII դարի ազնվականական երիտասարդությանը։ «Մարշալ դ՚Անկրի կինը» (1831) պատմական դրամայում պատկերել է ֆեոդալական խռովության շրջանը Ֆրանսիայում՝ Հենրիխ IV-ի մահից հետո։ Զինվորական ծառայության հետ կապված Վինյիի հիշողություններն ամփոփված են «Զինվորի անազատությունն ու վեհությունը» (1835) գրքում։ Ետմահու հրատարակվել են «Ճակատագրեր» (1863) և «Բանաստեղծի օրագիրը» (1867) ժողովածուները։ Չընդունելով բուրժուական հարաբերությունները, բայց տեսնելով ազնվականության քայքայումը, Վինյին չի տարվել հետադեմ ռոմանտիկների՝ հին կարգերը վերականգնելու պատրանքներով։ Այստեղից էլ՝ նրա ստեղծագործության մռայլ հոռետեսությունը, «ամբոխից» վեր կանգնած տառապող անհատի կերպարը («Գայլի մահը», 1843, պոեմ)։ Վինյիի պոեզիան, որ ազդեցություն է գործել պառնասականների վրա (տես «Պառնաս»), աչքի է ընկնում ձևի խստությամբ. միտքը իշխում է զգացմունքի վրա։ Վինյիի առանձին ստեղծագործություններ ժամանակին թարգմանվել են հայերեն և տպագրվել մամուլում։
Երկեր
խմբագրել- Le Bal (1820).
- Poèmes (1822).
- Éloa, ou La Sœur des Anges (1824).
- Poèmes Antiques et Modernes (1826).
- Cinq-Mars (1826).
- Roméo et Juliette (1828, Շեքսպիրի Ռոմեո և Ջուլիետի թարգմանությունը).
- Shylock (1828, Շեքսպիրի Վենետիկի վաճառականը երկի փոխադրությունը).
- Le More de Venise (1829, Օթելլոյի թարգմանությունը).
- La Maréchale d'Ancre (1830).
- L'Almeh: Scènes du Désert (1831, անավարտ).
- Stello (1832).
- Quitte pour la Peur (1833).
- Servitude et grandeur militaires|Servitude et Grandeur Militaires (1835).
- Chatterton (1835).
- Daphné (1837, անավարտ).
- Les Destinées (1864).
- Journal d'un Poète (1867).
- Œuvres Complètes (1883–1885).
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Viallaneix P., Castex P. Encyclopædia Britannica
- ↑ Find A Grave — 1996.
Արտաքին հղումներ
խմբագրելԱյս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 455)։ |
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալֆրեդ Վիկտոր դը Վինյի» հոդվածին։ |