Ագլայա
Ագլայա (հին հունարեն՝ Ἀγλαΐα՝ «հոյակապ, շքեղ, փայլուն»), հին հունական դիցաբանությունում[1] երեք Քարիտներից ամենակրտսերը (ըստ Հեսիոդոսի)[2][3], Զևսի և օվկեանուհի Եվրինոմեի դուստրը (կամ Հերայի), ուրախության, ցնծության աստվածուհի Եփրոսինայի և խնջույքների հովանավոր Թալիայի քույրը[4][5]։ Միասին նրանք կազմել են Ափրոդիտեի շքախմբի մասը, և Ագլայան հաճախ կատարել է նրա լրաբերի դերը[6]։
| Ագլայա | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | հունական դիացաբանության աստված |
| Դիցաբանություն | հին հունական դիցաբանություն |
| Սեռ | իգական |
| Հայր | Զևս |
| Մայր | Եվրինոմե |
| Քույր/Եղբայր | Եվֆրոսինա և Թալիա |
| Ամուսին | Հեփեստոս |
| Զավակներ | Մորփեոս, Eucleia?, Էֆիմիա, Եվտենիյա և Ֆիլոֆրոսինա |
 Aglaea Վիքիպահեստում | |
Անունը բառացիորեն նշանակում է «մաքուր, փայլուն»։ Հունական դիցաբանությունում անձնավորում է գեղեցկությունը, շքեղությունը, փառքը, պերճությունը։ Հեսիոդոսի «Թեոգոնիայում» Ագլայան Հեփեստոսի կինն է, որից ունեցել է 4 դուստր։ Որոշ հեղինակների մոտ Ագլայան Հեփեստոսի երկրորդ կինն է, որին կնության էր առել Ափրոդիտեից բաժանվելուց հետո, երբ վերջինս դավաճանել էր նրան Արեսի հետ[7]։
Դիցաբանական կերպարի անունով է կոչված Ագլայա (47) աստերոիդը՝ հայտնաբերված 1857 թվականին։
Տես նաև
խմբագրելԾանոթագրություններ
խմբագրելԱրտաքին հղումներ
խմբագրել- Grimal, Pierre, The Dictionary of Classical Mythology, Wiley-Blackwell, 1996, 978-0-631-20102-1. "Charites" p. 99
- Smith, William, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London (1873). "Charis"