Քեսրիկ

Քեսրիկ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Խարբերդի վիլայեթի Խարբերդի գավառում։ Գտնվում էր Խարբերդ քաղաքից 3-4 կմ հարավ, Արածանի գետի ձախափնյա տարածքում։ Գյուղով անվոնւմ էր Խարբերդ-Արղանամադեն ճանապարհը։ Համարվել է Մեզիրե քաղաքի արվարձանը։

Գյուղ
Քեսրիկ
Վարչական տարածք	Արևմտյան Հայաստան
Վիլայեթ	Խարբերդի վիլայեթԽարբերդի վիլայեթ
Գավառ	Խարբերդի գավառ
Այլ անվանումներ	Գազիրիկ, Գազրիկ, Գասրիկ, Կասրիկ, Կեզրիկ, Կեսերիկ, Կեսրիկ, Կյասրիկ, Ղազրիկ, Քեսերիկ, Քեսիրեկ, Քեսիրեկ, Քյասրիկ
Պաշտոնական լեզու	Հայերեն
Ազգային կազմ	Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)
Կրոնական կազմ	Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)
Ժամային գոտի	UTC+3

Անվան ստուգաբանություն

Քեսրիկ անվանումը կապված է հայերեն «կայսրիկ» բառի հետ։

Աշխարհագրություն

Այգեվետ գյուղ էր և հարուստ էր բարդու ծառերով։

Պատմություն

XIX դարի կեսերին գյուղում հայտնաբերվել են 2 լատիներեն արձանագրություններ, որոնք վերաբերվում են Հռոմի Կորբուլոն զորավարի Հայաստան կատարած արշավանքներին (58-59 թվականներ)։ Գյուղն ավերվել է 1895 թվականի կոտորածների և 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։

Բնակչություն

1872-1873 թվականներին ուներ 280 տուն, 1903 թվականին՝ 314 տուն՝ 2340 հայ բնակչով, իսկ 1915 թվականին՝ 401 տուն բնակիչ։

Տնտեսություն

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը երկրագործությունն ու արհեստներն էր։ Բնակիչների բանջարեղենը վաճառվում էին Խարբերդ և Մեզիրե քաղաքների շուկաներում։

Պատմամշակութային կառույցներ

Քեսրիկն ուներ Ս. Սարգիս կանգուն և Ս. Աստվածածին ու Ս. Մամաս անուններով ավերակ եկեղեցիներ։

Կրթություն

Գյուղն ուներ մեկ վարժարան։

Տես նաև

• Խարբերդի նահանգի հայաբնակ բնակավայրեր

Աղբյուրներ

• «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
• Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն