Վիքիպեդիա

Քեյթ Պերուջինի

Քեթրին Էլիզաբեթ Մաքրեդի Պերուջինի, (հոկտեմբերի 29, 1839(1839-10-29)[2], Լոնդոն, Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի միացյալ թագավորություն[3] - մայիսի 9, 1929(1929-05-09)[1], Լոնդոն, Միացյալ Թագավորություն) Վիկտորյական դարաշրջանի նկարչուհի, Քեթրին և Չարլզ Դիքենսների դուստրը[4]։

Միսիս Պերուջինիի դիմանկարը (1880) Ջոն Էվերեթ Միլլեի

Կենսագրություն խմբագրել

Իսկական անունը Քեթրին Դիքենս է, մականունը՝ Քեյթ կամ Քեյթի, նա Չարլզ Դիքենսի կրտսեր դուստրն էր, և ըստ քույրերի՝ ամենասիրելին[5]։ Դիքենսը նրան անվանել է իր ընկերոջ՝ դերասան Ուիլյամ Մաքրեդիի պատվին[6]։ Իր տաքարյունության համար նա ստացել էր «Lucifer Box» մականունը[7]։

Նա փոքր տարիքում շատ է ճամփորդել ընտանիքի հետ և խաղացել է հոր մշակած սիրողական թատերական բեմադրություններում, ներառյալ 1857 թվականին Ուիլկի Քոլինզի «The Frozen Deep»-ում՝ Վիկտորյա թագուհու առջև[8]։ 1858 թվականին ծնողները բաժանվեցին, և երեխաները մնացին իրենց հոր հետ։ Բաժանման պատճառը մնում է անհայտ, թեև, ըստ բամբասանքների, պատճառը Դիքենսի և իրենից շատ փոքր դերասանուհի Էլեն Թերնանի և/կամ Ջորջինա Հոգարթի սիրային հարաբերություններն էր[6]։

Նրա առաջին ամուսինը եղել է արվեստագետ և գրող Չարլզ Օլսթըն Քոլինզը՝ Ուիլկի Քոլինզի կրտսեր եղբայրը։ Նրանք ամուսնացել են 1860 թվականի հուլիսի 17-ին։ Քոլինզի հետ ամուսնության ժամանակ Պերուջինին սիրային կապ է ունեցել Վալենտին Պրինսեպի հետ[8]։ 1873 թվականին՝ ամուսնու մահվանից հետո, Քեյթն ամուսնացել է արվեստագետ Չարլզ Էդվարդ Պերուջինիի հետ։ 1873 թվականին զույգն ամուսնացել է գաղտնի, իսկ 1874 թվականին տեղի է ունեցել պաշտոնական արարողությունը։ Նրանք ունեցել են մեկ որդի՝ Լեոնարդ Ռալֆ Դիքենս Պերուջինին։ Նա մահացել է 1876 թվականի հուլիսի 24-ին՝ յոթ ամսականում։ Պերուջինիները ակտիվ էին գեղարվեստական հասարակության մեջ և պահպանում էին ընկերական կապերը Ջեյմս Մեթյու Բարրիի և Ջորջ Բեռնարդ Շոուի, ինչպես նաև դարարջանի այլ հայտնի մարդկանց հետ[9]։ Ինչպես իր առաջին ամուսինը, նա էլ նկարչության հետ մեկտեղ զբաղվել է գրական գործունեությամբ[10][11][12]։

Քեյթը կենսագիր Գլադիս Սթորիի «Դիքենս և դուստր» գրքի հիմնական տեղեկատվական աբյուրն էր։ Գրքում հաստատվում է Դիքենսի և Էլեն Թերնանի սիրային կապը[13]։ Չարլզ Դիքենսի աջակիցները գիրքը համարել են անվստահելի, հատկապես Էլեն Թերնանի և երեխայի ծննդի մասին հատվածները։ Սակայն Ջորջ Բեռնարդ Շոուն գրել է «The Times Literary Supplement»-ը, որտեղ ասում էր, որ Քեյթը գրքում գրվածի մասին իրեն պատմել է քառասուն տարի առաջ[14]։

Չարլզ Պերուջինին մահացել է 1918 թվականին և թաղվել՝ որդու կողքին։ Քեյթն ապրել է ևս տասը տարի և մահացել՝ 89 տարեկանում։ Մահվան պատճառներից մեկն էլ, ինչպես նշված էր վկայականում, եղել է գերհոգնածությունը։

Կարիերա խմբագրել

12 տարեկանում Քեյթ Դիքենսն սկսել է սովորել արվեստ Բեդֆորդ քոլեջում՝ Բրիտանիայի՝ կանանց համար նախատեսված առաջին բարձրագույն ուսունական հաստատությունում։ Նա դարձավ հաջողակ դիմանկարչուհի և ժանրային գեղանկարչուհի, երբեմն համագործակցելով իր ամուսնու՝ Չարլզ Պերուջինիի հետ։ Քեյթը ձգտում էր տարբերվել հորից՝ չցանկանալով ճանաչվել միայն նրա փառքի շնորհիվ[15]։

1880 թվականին Ջոն Էվերեթ Միլլեն պատկերել է նրան իր «ամենազարմանալի դիմանկարներից» մեկում[16]։ 1881 թվականին այն ցուցադրվել է Գրոսվենոր պատկերասրահում՝ ամառային ցուցահանդեսում։ Նկարում Պերուջինին մեջքով է կանգնած նկարչին, սակայն ուրվագծվում են նրան բնորոշ հատկությունները։ Պերուջինիի՝ Գրոսվենոր պատկերասրահում ցուցադրված դիմանկարը եղել է ամուսնական նվեր Միլլեի կողմից։ Դա Միլլեի հետագա դիմանկարչական ոճի օրինակ էր․ ավելի ազատ, շքեղ և էսքիզային, քան պրեռաֆայելիտների նատուրալիզմը։ Գրոսվենորում ցուցադրության ժամանակ «Պերուջինին իրեն ներկայացնում է բարեկիրթ, զարգացած և արտիստական ընտանիքի անդամ»[17]։ Նախկինում նա եղել էր Միլլեի «The Black Brunswicker» (1860) նկարի բնորդուհին .

1877 թվականին նա սկսել է ցուցադրել իր աշխատանքները Գեղարվեստի թագավորական ակադեմիայում։ Նա նաև պարբերաբար ցուցադրել է իր աշխատանքները «Ջրանկարիչների միությունում» և «Կին արվեստագետների միությունում»։ 1880 և 1882 թվականներին Պերուջինին երեք աշխատանք է ուղարկել Գրոսվենոր պատկերասրահ։ Մեկը՝ վերնագրված «Civettina» (1880), իտալական ժանրային գեղանկար է, որը պատկերում է մեջքով կանգնած աղջկա ուրվագիծ, ինչպես Միլլեի նկարածը[17]։ Պերուջինին 1893 թվականին ցուցադրել է իր գործերը Չիկագոյի գիտության և արդյունաբերության թանգարանում և Կնոջ շենքում[18]։

Պերուջինին հատկապես հայտնի է իր մանկական դիմանկարների շնորհիվ, դրանցից են՝ «Փոքրիկ տիկինը» (1879), «Ճագարներին կերակրողը» (1884), «Դորոթի դը Միշել»-ը (1892) և «Ծաղկավաճառը»[19]։

Գրականություն խմբագրել

  • Gladys Storey, (1939) Dickens and Daughter, Frederick Muller, reprinted New York, Haskell House, 1971 – memoir by a close friend
  • Lucinda Hawkins, (2006) Katey: The Life and Loves of Dickens's Artist Daughter, Doubleday, London, England.978-0385607421
  • Lucinda Hawkins, (2013) Charles Dickens' Favorite Daughter: The Life, Loves, and Art of Katey Dickens Perugini, Globe Pequot Press, USA 978-0762785216
  • Lucinda Hawkins, (2018) Dickens's Artistic Daughter Katey: Her Life, Loves & Impact, Pen & Sword History, London

Աշխատանքներ խմբագրել

Տես նաև խմբագրել

  • Դիքենսների ընտանիքը

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 SNAC — 2010.
  2. ↑ Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
  3. ↑ 3,0 3,1 https://rkd.nl/explore/artists/62823
  4. ↑ Brian Stewart & Mervyn Cutten (1997). The Dictionary of Portrait Painters in Britain up to 1920. Antique Collectors' Club. ISBN 1-85149-173-2.
  5. ↑ Hilary Margo Schor (1999). Dickens and the Daughter of the House. Cambridge: Cambridge University Press.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Kate Dickens Perugini». Spartacus Educational. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 10-ին.
  7. ↑ John Pateman, (2014) Fort Pitt to Fort William, 978-1304954725
  8. ↑ 8,0 8,1 «Lucinda Hawksley | Dickens's Artistic Daughter, Katey». Վերցված է 2020 թ․ մարտի 10-ին.
  9. ↑ Lucinda Hawksley, Katey: The Life and Loves of Dickens's Artist Daughter, New York, Doubleday, 2006.
  10. ↑ Kate Dickens Perugini, "Dickens as a Lover of Art and Artists," The Magazine of Art, Vol. 27 (January and February 1903).
  11. ↑ Kate Perugini, The Comedy of Charles Dickens: A Book of Chapters and Extracts Taken from the Writer's Novels, London, Chapman and Hall Ltd., 1906.
  12. ↑ Kate Dickens Perugini, "Edwin Drood and the Last Days of Charles Dickens," Pall Mall Magazine, Vol. 37 (1906).
  13. ↑ Gladys Storey, Dickens and Daughter, London, Frederick Muller Ltd., 1939; reprinted New York, Haskell House, 1971.
  14. ↑ Michael Slater (2012), The Great Charles Dickens Scandal, Yale University Press, Reprint edition, Europe. 978-0300205282
  15. ↑ «Charles Dickens' Favorite Daughter: The Life, Loves, and Art of Katey Dickens Perugini - Harvard Book Store». www.harvard.com. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 10-ին.
  16. ↑ Christopher Wood, Victorian Painting, Boston, Little, Brown & Co., 1999; pp. 227, 274–5.
  17. ↑ 17,0 17,1 Denney, Colleen (2000). At the Temple of Art: The Grosvenor Gallery, 1877–1890. Issue 1165. Portrait of Mrs. Kate Perugini, page 153 Madison, NJ: Fairleigh Dickinson University Press. 0-8386-3850-3.
  18. ↑ Nichols, K. L. «Women's Art at the World's Fair & Exposition, Chicago 1893». Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 30-ին.
  19. ↑ Plarr, Victor (1899). Men and Women of the Time: A Dictionary of Contemporaries (անգլերեն). G. Routledge and sons, limited. էջ 850. «kate perugini a little woman.»

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Քեյթ Պերուջինի» հոդվածին։


Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Քեյթ_Պերուջինի&oldid=9767580» էջից