Տնային մուկ
| Տնային մուկ | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||
| Գիտական դասակարգում | ||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||||||||||||
| Mus musculus | ||||||||||||||||||
| Հատուկ պահպանություն | ||||||||||||||||||
| Արեալ | ||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||
|
|
Տնային մուկ (լատ.՝ Mus musculus), կրծողների կարգի մկնանմանների ենթակարգի կաթնասուն կենդանի։ Հայաստանում տարածված է գրեթե ամենուր։
Արտաքին կառուցվածքԽմբագրել
Մարմնի երկարությունը 7-11 սմ է, պոչինը՝ 4-10 սմ. Դունչը սուր է, ականջները՝ ուղղված առաջ։ Գունավորումը բազմազան է (մոխրագույնից սպիտակ)։ Գունավորումը փոփոխական է, մոխրագույնից (հյուսիում) մինչև դեղնադարչնագույն (հարավում)։
Բազմացում և զարգացումԽմբագրել
էգը ծնում է 5-7 ձագ (տարեկան մի քանի սերունդ)։ Ապրում է մեծ ընտանիքներով։
ՍննդառությունԽմբագրել
Ամենակեր է (վնասում է հատիկավոր բույսերը, ոչնչացնում և աղտոտում սննդամթերքը)։ Սինանթրոպ տեսակ է։ Տարածված է համարյա ամենուրեք։ Ամենակեր է։
Վնասում է հատիկային կուլտուրաներին, ոչնչացնում և կեղտոտում է սննդամթերքը։ ժանտախտի և տուլարեմիայի հարուցիչների փոխանցող է։ Տան մկների դեմ պայքարում են մեխանիկական, քիմիական մեթոդներով։ Օգտագործվում է որպես լաբորատոր կենդանի։
Որոշ հիվանդությունների (ժանտախտ, տուլարեմիա) հարուցիչների փոխանցող է։ Պայքարը՝ քիմիական և մեխանիկական միջոցներով։ Փորձակենդանի է (հատկապես սպիտակը)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 12, էջ 26)։ 
|
| Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված է Հայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։
|