Տիգրան Մնացականով

Տիգրան Մնացականով Սերգեյի (նոյեմբերի 8,1899, Բաքու-նոյեմբերի 9,1968, Երևան), հայ խորհրդային բժիշկ, թերապևտ։ Բժշկական գիտությունների դոկտոր (1940), պրոֆեսոր (1940)։ Ուզբեկական ԽՍՀ գիտությունների վաստակավոր գործիչ (1943)։

Տիգրան Մնացականով
Ծնվել է	նոյեմբերի 8, 1899(1899-11-08)
Մահացել է	նոյեմբերի 9, 1968(1968-11-09) (69 տարեկան)
Կրթություն	Բաքվի պետական համալսարան
Մասնագիտություն	բժիշկ
Գիտական աստիճան	բժշկական գիտությունների դոկտոր

Կենսագրություն

Ավարտել է Բաքվի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետը (1925)։ Աշխատել է Սամարղանդի բժշկական ինստիտուտի ֆակուլտետային թերապիայի ամբիոնում (1940 թվականից՝ վարիչ), միաժամանակ տնօրենի տեղակալ գիտա-ուսումնական մասի գծով։ 1949-1968 թվականներին եղել է Երևանի բժշկական ինստիտուտի ֆակուլտետային թերապիայի ամբիոնի վարիչ։ Գիտական աշխատանքները հիմնականում վերաբերում են շնչառական, սիրտ-անոթային, ստամոքսա-աղիքային համակարգերի, ներզատիչ գեղձերի և երիկամների ախտաբանությանը։ Զբաղվել է ՀԽՍՀ կուրորտային վայրերի ուսումնասիրությամբ, Ջերմուկ առողջարանի հիմնադիրներից է։ Մնացականովն եղել է ՀԽՍՀ IV և V գումարումների Գերագույն խորհրդի դեպուտատ, ՀԽՍՀ Գերագույն խորհրդի առողջապահության հանձնաժողովի նախագահ (1956-1963), ՀԽՍՀ թերապևտների, էնդոկրինոլոգների գիտական ընկերության նախագահ։

Պարգևներ

Պարգևատրվել է Լենինի, Աշխատանքային կարմիր դրոշի և «Պատվո նշան» շքանշաններով։

Երկեր

• Անհետաձգելի թերապևտիկ հիվանդություններ, 2-րդ վերամշակված լրացուցիչ հրատարակություն, Երևան, 1969 (համահեղինակ):

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 653)։