Սպիտակաբերան խխունջ
Սպիտակաբերան խխունջ | |
Սպիտակաբերան խխունջ | |
Դասակարգում | |
Թագավորություն | Կենդանիներ (Animalia) |
Տիպ/Բաժին | Փափկամարմիններ (Mollusca) |
Ենթատիպ | Conchifera |
Դաս | Փորոտանիներ (Gastropoda) |
Ընտանիք | Տափակ խխունջներ (Planorbidae) |
Տրիբա | Planorbini |
Ցեղ | Anisus |
Տեսակ | Սպիտակաբերան խխունջ (A. leucostoma) |
Միջազգային անվանում | |
Anisus leucostoma | |
Կարգավիճակ | |
Հատուկ պահպանության կարգավիճակ՝ Քիչ մտահոգող տեսակ |
Սպիտակաբերան խխունջ (լատին․՝ Anisus leucostomus), տափակ խխունջների ընտանիքին պատկանող փափկամարմին կենդանի։ Գրանցված է Հայաստանի Կարմիր գրքում։
Նկարագրություն
խմբագրելՍկավառակաձև խեցին 6 դանդաղ աճող պտույտներով է։ Վերջին պտույտը 1,5 անգամ նախավերջինից լայն է և գտնվում է ելանցքի մոտ` ներքևում։ Խեցին ունի 1,2 մմ բարձրություն և 7 մմ լայնություն[1]։
Տարածվածություն
խմբագրելՏարածված է Սիբիրում, Բայկալում և Լենա գետի ավազանում։ Հայաստանում հայտնի է Փարաքար գյուղի մոտակայքում (Արմավիրի մարզ)[1]։
Էկոլոգիա
խմբագրելԱպրում է ժամանակավոր, ամռանը չորացող, մանր ջրամբարներում։ Կենսաբանական առանձնահատկությունները հայտնի չեն[1]։
Պահպանություն
խմբագրելՏեսակը, որի վերջին հավաքը եղել 1925 թվականին, բնության պահպանության միջազգային միության Կարմիր ցուցակի չափորոշիչներով ներկայումս գնահատվում է որպես կրիտիկական վիճակում գտնվող տեսակ։ Հայաստանից հավաքված է միայն մեկ նմուշ։
Տեսակին սպառանացող հիմնական վտանգներից է՝ լանդշաֆտի գյուղատնտեսական յուրացմամբ պայմանավորված ապրելավայրերի ոչնչացումը։
Պահպանության միջոցառումներ չեն իրականացվում[1]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Հայաստանի Կարմիր գիրք. Երևան: Հայաստանի բնապահպանության նախարարություն. 2010. ISBN 978-99941-2-420-6.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սպիտակաբերան խխունջ» հոդվածին։ |