Սորանա Գուրյան
Սորանա Գուրյան (ծննդյան անունը՝ Սառա Գուրֆինկել, հոկտեմբերի 18, 1913, Կոմրատ, Ռուսական կայսրություն - հունիսի 10, 1956, Փարիզ, Ֆրանսիա[2]), ռումինացի գրող, լրագրող, թարգմանիչ։ Գրել է ռումիներեն և ֆրանսերեն։
Սորանա Գուրյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | հոկտեմբերի 18, 1913 |
| Ծննդավայր | Կոմրատ, Ռուսական կայսրություն |
| Վախճանվել է | հունիսի 10, 1956 (42 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Փարիզ, Ֆրանսիա |
| Մասնագիտություն | լրագրող, թարգմանչուհի և գրող |
| Լեզու | ռումիներեն և ֆրանսերեն |
| Ազգություն | հրեա |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Ռումինիա |
| Կրթություն | Ալեքսանդրու Իոան Կուզայի անվան համալսարան[1] |
| Անդամակցություն | Sburătorul?[1] |
| Աշխատավայր | Universul?[1] |
Կենսագրություն
խմբագրելՍորանան ծնվել է Կոմրատ քաղաքում (այժմ՝ Մոլդովայի հարավում գտնվող Գագաուզիայի ինքնավար մարզում) բժիշկ Իսահակ (Իցիկա)[3][4] և Գիտլ Գուրֆինկելների ընտանիքում։ Վաղ հասակում զրկվել է մորից, կրթություն ստացել է տանը՝ Կոմրատում, 1927 թվականից՝ աղջիկների «Արքայադուստր Իլյանայի» անվան գիմնազիայում (Liceul de Fete «Principesa Ileana»), որտեղ 1931 թվականին հանձնել է բակալավրիատի քննություններ։ Հոր մահից հետո խնամել է քույրերին՝ Լիային և Իզաբելային[5]։
1931-1934 թվականներին սովորել է Յասիի Կուզայի անվան համալսարանում։ Տպագրվել սկսել է «Lumea» («Աշխարհ») թերթի 1937 թվականի հուլիսի 6-ի համարում, Բուխարեստի գլխավոր «Adevărul» (1937 թվականի դեկտեմբերի 16-ի համարում) թերթում տպագրել է սատիրաներ, 1938 թվականի հունվարի 9-ին Ե. Լովինեսկու խորհրդով «Lumea»-ում տպագրվել են Սորանայի երեք վեպերը։ Նույն թվականին մեկնել է Փարիզ, որտեղից պարբերաբար Ռումինիայի հրատարակչություններին է ուղարկել իր վեպերը։ 1940 թվականին ռումիներեն է թարգմանել Միխայիլ Շոլոխովի «Խաղաղ Դոն»-ը։ 1940 թվականին վերադարձել է Բուխարեստ, որտեղ միացել է հականացիստական ընդհատակյա կազմակերպությանը։ Հետպատերազմյան շրջանում դարձել է պրոֆեսիոնալ լրագրող[6]։
Հիշատակ
խմբագրելՍորանա Գուրյանի անունով է կոչվում Սան Պաուլոյի փողոցներից մեկը (Rua Sorana Gurian):
Երկեր
խմբագրել- Zilele nu se întorc niciodată, Bucharest, 1945
- Întâmplări dintre amurg şi noapte, Bucharest, 1946
- Les mailles du filet. Mon journal de Roumanie, Paris, 1950
- Les jours ne reviennent jamais, Paris, 1952
- Les amours impitoyables, Paris, 1953
- Recit d'un combat, Paris, 1956
- Ochiurile reţelei. Jurnalul meu din Romania, Bucharest, 2002
Թարգմանություններ
խմբագրել- Ալեքսանդր Գրիբոյեդով. Prea multă minte strică. Բուխարեստ, 1945.
- Ջոն Բոյնթոն Փրիսթլի. Lumina dragostei. Բուխարեստ, 1946.
- Hans Prager. L’hôpital des mers froides. Փարիզ, 1954.
- F. L. Neher. Mars aller-retour. Նախաբանը՝ Վերներ ֆոն Բրաունի, Փարիզ, 1955.
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 https://archive.org/details/sorana-vol-1-ochiurile-retelei-full-pdf/page/n5/mode/1up
- ↑ 1913 is the year found on her birth certificate, but after arriving in the West, she used to say that she was born in 1917.
- ↑ Российский Медицинский список на 1902 год: В медицинском списке за 1902 год доктор Ицек-Меер Лазаревич Гурфинкель указан земским врачом в Каушанах.
- ↑ Исаак (Ицик) Лазаревич Гурфинкель (1872, Хотин — 1929, Бендеры) — выпускник Московского университета, первый земский врач в Комрате, основатель районной больницы в Комрате, теперь носящей его имя (см. мемориальную табличку с горельефом работы Георгия Райляна здесь Արխիվացված 2007-12-20 Wayback Machine), другой больницы в Каушанах; участник русско-японской войны, кавалер двух Георгиевских крестов.
- ↑ Жуковского улица. От улицы Екатерининской до Александровского проспекта: До переезда в Комрат, И. Л. Гурфинкель работал хирургом в Одессе. Он жил в доме Варшавского по улице Жуковского, 31.
- ↑ Sorana Gurian(չաշխատող հղում)
