Սիրիական սխտորագորտ (Pelobates syriacus), սխտորագորտերի ընտանիքի սխտորագորտերի ցեղի անպոչ երկկենցաղ։

Սիրիական սխտորագորտ
Սիրիական սխտորագորտ
Գիտական դասակարգում
Թագավորություն Կենդանիներ
Տիպ Քորդավորներ
Դաս Երկկենցաղներ
Կարգ Անպոչ երկկենցաղներ
Ընտանիք Սխտորագորտեր
Ցեղ Սխտորագորտեր
Տեսակ Սիրիական սխտորագորտ
Լատիներեն անվանում
Pelobates syriacus
Հատուկ պահպանություն


Դասակարգումը
Վիքիցեղերում


Պատկերներ
Վիքիպահեստում




Տարածվածություն

խմբագրել

Տարածված է Սիրիայում, Փոքր Ասիայում, Հարավային Կովկասում։ Հայաստանում հանդիպում է Արմավիրի, Արարատի, Կոտայքի, Վայոց ձորի և Սյունիքի մարզերում, Երևանի շրջակայքում։ Տարածված է Հայաստանի հարավարևելյան շրջաններում։ Շատ հազվադեպ հանդիպում է հանրապետության կենտրոնական և հարավային շրջաններում՝ Ջրվեժ, Առինջ, Ողջաբերդ, Ռինդ գյուղերի շրջակայքում, Սիսիանի տարածաշրջանում[1]։ Արցախում տարածված է անտառային, տափաստանային շրջաններում և լեռնային հարթավայրերում[2], քչաքանակ է։

Բնակության պայմաններ և կենսակերպ

խմբագրել

Բնակվում է կանգուն, հոսող, համեմատաբար խորը ջրավազաններում, նաև ափամերձ վայրերում։ Սեփական բուն չի ունենում և վարում է մթնշաղագիշերային և գիշերային կյանք[2]։ Սնվում է մանր անողնաշարավորներով։ Ձմեռում է հոկտեմբերի վերջից մարտի կեսերը՝ թաղվելով փխրուն հողի մեջ կամ թաքնվելով քարակույտերում և այլ թաքստոցներում։

Արտաքին տեսք

խմբագրել

Մարմինը լայն է, կլորավուն, երկարությունը՝ 2-7,9 սմ։ Մաշկը հարթ է կամ թեթևակի բշտավոր։ Գլուխը խոշոր է, ճակատային մասը՝ առանց արտափքվածության, որով էլ տարբերվում է սովորական սխտորագորտից[3]։ Աչքերը խոշոր են, բիբը՝ ուղղահայաց։ Ականջի թմբկաթաղանթը բացակայում է։ Հետևի վերջավորությունները համեմատաբար կարճ են, միջմատային լողաթաղանթները՝ խորը կտրված։ Աչքի է ընկնում փորելուն հարմարված խոշոր կրնկային թմբիկը։ Մեջքային մակերեսի ընդհանուր գունավորումը գորշ կամ դեղնավուն է, առկա է բազմաթիվ մուգ կանաչավուն, տձև սալերից բաղկացած նախշ։

Բազմացում

խմբագրել

Զուգավորումը և ձվադրումը տեղի են ունենում մարտի վերջից մայիսի կեսերը՝ կախված միջավայրի ջերմաստիճանից, ակտիվանում են +13-+14 °C պայմաններում։ Գորտնկիթներն անկանոն դասավորված են մինչև 1 մ երկարությամբ երշիկանման երիզներում, որոնք փաթաթվում են ջրային բույսերին։ Շերեփուկները շատ արագ են աճում և կերպարանափոխությունից առաջ դառնում են մոտ 14,3 սմ, այսինքն՝ մոտ 3 անգամ խոշոր են, քան սեռահասուն գորտերը։ Կերպարանափոխությունը տեղի է ունենում հունիսից սեպտեմբեր, սակայն շերեփուկները կարող են նաև ձմեռել։ Սաղմնային զարգացումը տևում է 5-7 օր՝ +22-+22 °C ջերմաստիճանում, թրթուրների զարգացումը տևում է 65-85 օր։

Նշանակություն

խմբագրել

Օգտակար է, ոչնչացնում է վնասատու միջատներին, մեծ օգուտ է տալիս այգիներին ու բանջարանոցներին։

Պահպանություն

խմբագրել

Գրանցված է ՀՀ Կարմիր գրքում[2], Ղարաբաղի կենդանիների կարմիր գրքում[1]։ Քանակապես կրճատվող տեսակ է։ Գրանցված է նախկին ԽՍՀՄ –ի և Ադրբեջանի Կարմիր գրքերում։ Ընդգրկված է ԲՊՄՄ Կարմիր ցանկում (3.1) «Least Concern» կարգավիճակով։ ԲՊՄՄ Կարմիր ցուցակի չափորոշիչներով է խոցելի տեսակ է՝ VU B2ab (ii, iii)։ Գրանցված է Բեռնի կոնվենցիայի II հավելվածում։ Տեսակի տարածման վայրերը չեն պահպանվում։ 1985–1986 թվականներին Ազատի ջրամբարում (Արարատի մարզ) բաց է թողնվել լաբորատոր պայմաններում աճեցված շուրջ 1500 առանձնյակ, որտեղ պոպուլյացիան գտնվում է բարվոք վիճակում[2]։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 «Սիրիական սխտորագորտ». www.mnp.am. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 16-ին.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Յավուրյան, Է.Գ. (հեղ., խմբ.), Հայրապետյան, Վ.Տ., Յավուրյան, Դ.Է, Հարությունյան, Մ.Կ. (2012). Ղարաբաղի կենդանիների Կարմիր գիրք: Ողնաշարավորներ. Երևան: Էդիթ Պրինտ. էջ 14. ISBN 978-9939-52-603-4.{{cite book}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  3. Arnold, Nicholas; Denys Ovenden (2002). Reptiles and Amphibians of Britain and Europe. London: Harper Collins Publishers Ltd. էջ 70.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված է Հայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։  
 Վիքիցեղերն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սիրիական սխտորագորտ» հոդվածին։
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սիրիական սխտորագորտ» հոդվածին։