Սիսակ Բաբախանյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Բաբախանյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Սիսակ Հակոբի Բաբախանյան (Նիկոլայ Բաբախան, հունիսի 24 (հուլիսի 6), 1892, Վերին Ղամարլու, Հայաստան - հոկտեմբերի 5, 1936, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), հեղափոխական, կուսակցական և պետական գործիչ, պրոֆեսոր։ ԽՄԿԿ անդամ 1917 թվականից։
Սիսակ Բաբախանյան | |
---|---|
Ծնվել է | հունիսի 24 (հուլիսի 6), 1892 |
Ծննդավայր | Վերին Ղամարլու, Հայաստան |
Մահացել է | հոկտեմբերի 5, 1936 (44 տարեկան) |
Մահվան վայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
Գերեզման | Դոնսկոե գերեզմանատուն |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն, Խորհրդային Ռուսաստան և ԽՍՀՄ |
Կրթություն | Մոսկվայի կարմիր պրոֆեսուրայի ինստիտուտ |
Կոչում | պրոֆեսոր[1] |
Մասնագիտություն | հեղափոխական, պետական գործիչ և համալսարանի դասախոս |
Աշխատավայր | ՌՍՖՍՀ սննդի ժողովրդական կոմիսարիատ, Ի․Վ․ Ստալինի անվան Արևելքի աշխատավորների կոմունիստական համալսարան, Կրուպսկայայի անվան կոմունիստական դաստիարակության ակադեմիա, ՍՍՀՄ սննդի ժողովրդական կոմիսարիատ, ԽՍՀՄ գյուղատնտեսության ժողովրդական կոմիսարիատ, ԽՍՀՄ ներքին և արտաքին առևտրի ժողովրդական կոմիսարիատ, Աշխատանքի և պաշտպանության խորհուրդ և Հյուսիսային ծովային ճանապարհի գլխավոր տնօրինություն |
Կուսակցություն | ԽՄԿԿ[1] |
Կենսագրություն խմբագրել
Սովորել է Երևանի և Բաքվի գիմնազիաներում, ապա՝ Պետրոգրադի պոլիտեխնիկական ինստիտուտում։ Փետրվարյան հեղափոխության ժամանակ (1917) մասնակցել է Նիկոլայ II-ի ձերբակալմանը, Հուլիսյան օրերին՝ մայրաքաղաքի կայազորի հուզումներին։ 1917 թվականի հոկտեմբերի 25-ին Բաբախանյանը գտնվում էր Ձմեռային պալատը գրոհողների շարքերում։ Նոյեմբերին նշանակվել է Կենտրոնական շրջանների տրանսպորտի կոմիսար։
1918 թվականի ապրիլին ընտրվել է ՌԿ(բ)Կ Մոսկվայի Կրասնայա Պրեսնյայի շրջկոմի քարտուղար։
1919 թվականի մայիսին խորհրդային հանրապետության լիազոր–ներկայացուցիչն էր Հյուսիսային Կովկասում և Ղրիմում։ Հունիսին, սպիտակգվարդիականների կողմից Ղրիմը գրավելուց հետո, եղել է Ղրիմի ընդհատակյա մարզային կոմիտեի քարտուղար, ապա՝ ընդհատակյա ռազմահեղափոխական կոմիտեի նախագահ։
Բաբախանյանի ղեկավարությամբ Ղրիմի անտառներում կազմակերպվել է «Կանաչներ» պարտիզանական բանակը։ 1920 թվականին Մոսկվայում ՌԿ(բ)Կ Կենտկոմին զեկուցել է Ղրիմի ընդհատակյա կոմիտեի աշխատանքների մասին, հանդիպել Վլադիմիր Լենինի հետ։
1921-1924 թվականներին սովորել է Կարմիր պրոֆեսուրայում, ավարտելուց հետո աշխատել է պետական պլանավորման մարմիններում, եղել է ԽՍՀՄ աշխատանքի ն պաշտպանության խորհրդի գիտական բաժնի պետ։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 185)։ |