Սարգիս Շնորհալի
Սարգիս Շնորհալի Սարգիս Մեկնիչ (ծննդյան և մահվան թվականները անհայտ են), XII դարի հայ մատենագիր։
Սարգիս Շնորհալի | |
|---|---|
| Ծնվել է | անհայտ[1] |
| Մահացել է | անհայտ[1] |
| Մասնագիտություն | մատենագիր |
| Գործունեության ոլորտ | աստվածաբանություն |
| Ալմա մատեր | Կարմիր վանք[1] |
 Sarkis Shnorhali Վիքիպահեստում | |
Սովորել է Կարմիր վանքում, հետագայում հաստատվել է Քարաշիթի վանքում (Կիլիկիա)։ Գրական գործունեության մեջ հետևել է արևելյան քրիստոնեական եկեղեցու հայրեր Գրիգոր Աստվածաբանին, Բարսեղ Կեսարացուն, Եփրեմ Ասորուն։ Հեղինակել է մի շարք ճառեր, խրատներ, աստվածաբանական երկերի մեկնություններ։ Լեզվի գեղեցկության և խորիմաց վարդապետության համար ստացել է «Շնորհալի» մականունը։ Սարգիս Շնորհալու աշխատություններից առանձնապես հայտնի է «Մեկնութիւն Կաթողիկեայց»-ը։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սարգիս Շնորհալի» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 217)։ 
|