Սարատովկա (Հայաստան)

գյուղ ՀՀ Լոռու մարզում
HS Disambig.svg Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Սարատովկա (այլ կիրառումներ)

Սարատովկա, գյուղ Հայաստանի Հանրապետության Լոռու մարզի Տաշիրի տարածաշրջանում՝ Տաշիր քաղաքից մոտ 2 կմ հարավ` Տաշիր գետի աջ ափին։ Գյուղը տեղակայված է ծովի մակերևույթից 1480մ բարձրության վրա, հեռավորությունը մարզկենտրոնից՝ 38 կմ հյուսիս-արևմուտք։ 2017 թվականից մտնում է Տաշիր համայնքի կազմի մեջ։ Գյուղի միջով անցնում է Տաշիր գետը։ Գյուղի միջով է անցնում Երևան-Թբիլիսի մայրուղին[2]։

Գյուղ
ԵրկիրՀայաստան Հայաստան
ՄարզԼոռու
ԲԾՄ1480 մ
Պաշտոնական լեզուհայերեն
Բնակչություն424[1] մարդ (2011)
Ազգային կազմՌուսներ, Հայեր
Կրոնական կազմՀայ Առաքելական եկեղեցի
Ժամային գոտիUTC+4
##Սարատովկա (Հայաստան) (Հայաստան)
Red pog.png

ՊատմությունԽմբագրել

Գյուղը հիմնադրվել է 1910 թվականին Եկատերինա II-ի ժամանակ աքսորված մոլականների կողմից։ Բոգդանով ազգանունով մի մարդ բնակվել է այդ տարածքում, այնտեղ զբաղվել անասնապահությամբ և այդ հատվածը անվանել Բոգդանով խուտուր։ Հաջորդաբար մոտակա գյուղերից մարդիկ տեղափոխվել և բնակություն են հաստատել այստեղ, և գյուղը ստացել է Սարատովկա անունը[2]։

ԲնակչությունԽմբագրել

Ըստ ՀՀ 2011 թ. մարդահամարի արդյունքների` Սարատովկայի մշտական բնակչությունը կազմել է 424, առկա բնակչությունը` 354 մարդ[1]։ Նախկինում բնակեցված է եղել հիմնականում ռուսներով[3], ներկայումս ունի խառը հայ-ռուսական բնակչություն[4]։

Սարատովկայի բնակչության փոփոխությունը ժամանակի ընթացքում` ստորև[5].

Տարի 1907 1926 1939 1959 1970 1979 1989 2001 2011
Բնակիչ 586 127 133 547 591 516 477 428 424[1]

ՏնտեսությունԽմբագրել

Բնակչությունն զբաղվում է անասնապահությամբ, կարտոֆիլի, կաղամբի և կերային կուլտուրաների մշակությամբ։

ԿլիմաԽմբագրել

Կլիման բարեխառն լեռնային է, տևական ցուրտ ձմեռներով։ Ամեն տարի հաստատվում է կայուն ձնածածկույթ։ Ամառները տաք են, համեմատաբար խոնավ[2]։

ԾանոթագրություններԽմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 2011 թ ՀՀ մարդահամարի արդյունքները
  2. 2,0 2,1 2,2 Հակոբյան Սամվել, Հակոբյան Արտեմ (2015)։ Հայաստանի Հանրապետության պատմական հանրագիտարան։ Երևան: Հեղինակային հրատարակություն։ էջ 534 
  3. Զավեն Կորկոտյան, «Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931)»
  4. Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 4 [Ն-Վ] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 1986, էջ 519 — 804 էջ։
  5. «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 177»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-09-12-ին։ Վերցված է 2013 Նոյեմբերի 4 
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 10, էջ 214