Ռաֆայել Հովհաննիսյան (ֆիզիկոս)
- Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Ռաֆայել Հովհաննիսյան (այլ կիրառումներ)
Ռաֆայել Սմբատի Հովհաննիսյան (մայիսի 5, 1927[1], Հայկավան, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1] - դեկտեմբերի 25, 1996[2], Երևան, Հայաստան), հայ խորհրդային ֆիզիկոս։ Ֆիզիկա-մաթեմատիկական գիտությունների դոկտոր (1976), պրոֆեսոր (1977)։
Ռաֆայել Հովհաննիսյան | |
---|---|
Ծնվել է | մայիսի 5, 1927[1] Հայկավան, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1] |
Մահացել է | դեկտեմբերի 25, 1996[2] (69 տարեկան) Երևան, Հայաստան |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Հայաստան |
Ազգություն | հայ |
Մասնագիտություն | ֆիզիկոս |
Հաստատություն(ներ) | Շիրակի Մ. Նալբանդյանի անվան պետական համալսարան[1] և Երևանի պետական համալսարան[1] |
Ալմա մատեր | Շիրակի պետական համալսարան (1949)[1] |
Կոչում | պրոֆեսոր[1] |
Գիտական աստիճան | ֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների դոկտոր[1] (1976) |
Կուսակցություն | ԽՄԿԿ[1] |
Կենսագրություն
խմբագրելԱվարտել է Լենինականի մանկավարժական ինստիտուտը (1949)։ Եղել է նույն ինստիտուտի (1956-1958) և Երևանի համալսարանի (1969-1977) ընդհանուր ֆիզիկայի ամբիոնի վարիչ, 1981-1991 թվականներին՝ ԵՊՀ ֆիզիկայի ամբիոնի վարիչ։
Աշխատանքները վերաբերում են տարածական սահմանափակ համակարգերի հավասարակշռության և կայունության հարցերին։ Ստացել է մագնիսական դաշտի առկայությամբ հարթ, գլանային և գնդային ինքնագրավիտացիոն կազմավորումների կայունության չափանիշները փոքր գրգռումների դեպքում։
Ծանոթագրություններ
խմբագրելԱյս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 573)։ |