Ռաճա-Լեչխում և Քվեմո Սվանեթ

Ռաճա-Լեչխում և Քվեմո Սվանեթ; վրացերեն՝ რაჭა-ლეჩხუმი და ქვემო სვანეთი
Երկիր	Վրաստան
Կարգավիճակ	Մխարե
Մտնում է	Վրաստան
Վարչկենտրոն	Ամբրոլաուր
Օթար Սիրաձե	Նահանգապետ
Բնակչություն (2015);	▼ 31 800 (11-րդ տեղ)
Խտություն	11
Ազգային կազմ	վրացիներ
Կրոնական կազմ	ուղղափառներ
Տարածք	4568 (8-րդ տեղ)
Հիմնադրված է	1995 թ.
Սահմանակցում է	Ռուսաստան, Շիդա Քարթլիի մարզ, Իմերեթի մարզ և Սամեգրելո-Զեմո Սվանեթ
ISO 3166-2 կոդ	GE-RL
	rls.gov.ge

Ռաճա-Լեչխումի և Քվեմո-Սվանեթի (վրացերեն՝ რაჭა-ლეჩხუმი და ქვემო სვანეთი)՝ մարզ Վրաստանի հյուսիսում^[1]։ Մայրաքաղաղը՝ Ամբրոլաուրին է։ Զբաղեցնում է մի քանի պատմական վրացական շրջաններ՝ Ներքին Սվանեթի (նաև Քվեմո-Սվանեթի), Լեչխումի և Ռաճա^[2]։

Վարչական բաժանումԽմբագրել

Ռաճա-Լեչխումի և Քվեմո-Սվանեթին բաժանված է 4 շրջանների՝

Ամբրոլաուրիի մունիցիպալիտետ (կենտրոն՝ ք. Ամբրոլաուրի)
Լենտեխի մունիցիպալիտետ (կենտրոն՝ ք. Լենտեխի)
Օնիի մունիցիպալիտետ (կենտրոն՝ ք. Օնի)
Ցագերի մունիցիպալիտետ (կենտրոն՝ ք. Ցագեր)

Օնիի շրջանի արևելյան մասը համապատասխնում է Հարավային Օսիայի Ձզաուսի շրջանին և ամբողջովին նրա հսկողության տակ է^[3]։

ԲնակչությունԽմբագրել

Մինդացիխե ամրոցը

Մարզի այն մասի բնակչությունը, որը վրացական ուժերի հսկողության տակ է, ըստ 2002 թվականի կազմել է 50 969 մարդ (երկրի բնակչության 1,2 % )^[4]։ Ըստ 2008 թվականի հունվարի 1 տվյալներին 48,2 հազար մարդ է^[5]։

Ռաճա-Լեչխումի և Քվեմո-Սվանեթի մարզի մեծամասնությունը վրացիներ են, ավելի ճիշտ ասաց, նրանց մի քանի ազգագրական խմբերը։ Մարզի հարավում - ռաչինցիներ, հարավ-արևմուտք - լեչխումներ, իսկ հյուսիսում սվանները, որոնք խոսում են սվաներեն։ Օնիի շրջանի արևելյան մասում (որը Հարավային Օսիայի հսկողության տակ է) ապրում են օսեր։

ԾանոթագրություններԽմբագրել

↑ Долгова В.В. Долгова В.В. (2018)։ «Тренды 2018 года на рынке труда»։ Научный диалог: Экономика и менеджмент (ЦНК МОАН)։ doi:10.18411/spc-08-04-2018-05
↑ «Торвальдсен Г. Автоматизация транскрибирования исторических источников: опыт работы с материалами переписи населения Норвегии 1950 года»։ Историческая информатика 1 (1): 94–103։ 2018-01։ ISSN 2585-7797։ doi:10.7256/2585-7797.2018.1.25686
↑ «Нусхаева Б.Б. Демографическая ситуация в регионах Юга России (по данным статистики и опроса населения)»։ Социодинамика 10 (10): 40–46։ 2018-10։ ISSN 2409-7144։ doi:10.25136/2409-7144.2018.10.27520
↑ Glagolev V.A. (2018)։ «Predicting the emergence and spread of grass fires – on the example of Jewish Autonomous Region»։ Regional Problems 21 (2): 86–91։ ISSN 1605-220X։ doi:10.31433/1605-220x-2018-21-2-86-91
↑ Оценка населения Грузии на 2003—2008 гг. по районам по данным Департамента статистики Министерства экономического развития Грузии Archived 2008-11-18 at the Wayback Machine. (անգլ.)

[1] Долгова В.В. Долгова В.В. (2018)։ «Тренды 2018 года на рынке труда»։ Научный диалог: Экономика и менеджмент (ЦНК МОАН)։ doi:10.18411/spc-08-04-2018-05

[2] «Торвальдсен Г. Автоматизация транскрибирования исторических источников: опыт работы с материалами переписи населения Норвегии 1950 года»։ Историческая информатика 1 (1): 94–103։ 2018-01։ ISSN 2585-7797։ doi:10.7256/2585-7797.2018.1.25686

[3] «Нусхаева Б.Б. Демографическая ситуация в регионах Юга России (по данным статистики и опроса населения)»։ Социодинамика 10 (10): 40–46։ 2018-10։ ISSN 2409-7144։ doi:10.25136/2409-7144.2018.10.27520

[4] Glagolev V.A. (2018)։ «Predicting the emergence and spread of grass fires – on the example of Jewish Autonomous Region»։ Regional Problems 21 (2): 86–91։ ISSN 1605-220X։ doi:10.31433/1605-220x-2018-21-2-86-91

[оценка-5] Оценка населения Грузии на 2003—2008 гг. по районам по данным Департамента статистики Министерства экономического развития Грузии Archived 2008-11-18 at the Wayback Machine. (անգլ.)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]