Ջեմալ Քարչխաձե (վրաց.՝ ჯემალ ქარჩხაძე, մայիսի 13, 1936(1936-05-13), Ուխութի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - նոյեմբերի 8, 1998(1998-11-08), Թբիլիսի, Վրաստան), վրացի գրող, հրապարակախոս։ Քարչխաձեն գրել է վեց վեպ, մի քանի կարճ պատմվածքներ և էսսեներ։ Նա XX դարի վրացի լավագույն գրողներից մեկն էր։ Նրա հայտնի վեպերն են. «Անտոնիո և Դավիթ» (1987 թվական) և «Քարավան» (1984 թվական) վեպերը։

Ջեմալ Քարչխաձե
Ծնվել էմայիսի 13, 1936(1936-05-13)
ԾննդավայրՈւխութի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Վախճանվել էնոյեմբերի 8, 1998(1998-11-08) (62 տարեկան)
Վախճանի վայրԹբիլիսի, Վրաստան
ԳերեզմանԴիդուբեի պանթեոն
Մասնագիտությունգրող, բանաստեղծ, դրամատուրգ և ակնարկագիր
Լեզուվրացերեն
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և Վրաստան
ԿրթությունԹբիլիսիի պետական համալսարան
Գրական ուղղություններmagic realism?
Ուշագրավ աշխատանքներIgi?
Պարգևներ

Կենսագրություն

խմբագրել

Ջեմալ Քարչխաձեն ծնվել է 1936 թվականին Վանի շրջանի Վան քաղաքում։

1960 թվականին ավարտել է Թբիլիսիի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը։ 1961-1982 թվականներին աշխատել է մշակույթի նախարարությունում և մշակույթի տարոնում։

Մրցանակներ և պարգևներ

խմբագրել

Ջեմալ Քարչխաձեն իր ողջ գրական կարիերայի ընթացքում արժանացել է երեք գրական մրցանակների՝ 1999 թվականին Վրաստանի պետական մրցանակ, 2007 թվականաին «Գալա» գրական գեղարվեստական մրցանակի իր կարճ պատմվածքների համար և 2007 թվականին «Անտոնիո և Դավիթ» վեպի համար։

Ստեղծագործություններ

խմբագրել

Պատմվածքներ

խմբագրել
  • Հրաշք (վրաց.՝ სასწაული) - պատմվածքների ժողովածու, 1967
  • Տասնմեկերորդ պատվիրանը (վրաց.՝ სასწაული) - պատմվածքների ժողովածու, 1979
  • Օր առաջին (վրաց.՝ სასწაული) - պատմվածքների ժողովածու, 1982

Արտաքին հղումներ

խմբագրել