Պոլաբերեն, պուաբների լեզուն։ Պատկանում է հնդեվրոպական լեզվաընտանիքի սլավոնական ճյուղի արևմտյան խմբին։ Խոսվել է Օդերի ստորին, Էլբայի ստորին ու միջին հոսանքների և Բալթիկ ծովի միջև ընկած տարածքում։ Առավելապես հայտնաբերում է կապեր պոմորյան լեզուների, լեհերենի, մասամբ՝ լուժիկերենի հետ։ XVIII դարի կեսերին պոլաբերենն իր տեղը զիջել է գերմաներենին։ Պոլաբերենի մասին կարելի է դատել XVII— XVIII դարերի սահմանագծում գրառված առանձին բառերով ու արտահայտություններով, տեղանվանական բազմաթիվ հետքերով, գերմանական խոսվածքներում եղած արտացոլումներով (բառապաշարային «պոլաբաբանություններ», որոշ ածանցներ, քերականական խառը սեռեր են)։ Կրել է գերմանականի ուժեղ ազդեցությունը (երկբարբառների առատություն, հոդի ձևավորում, բաղադրյալ ժամանակների կազմման առանձնահատկություններ, հոլովման համակարգի վերակազմում, բառային փոխառությունների առատություն են)։ Միաժամանակ Պոլաբերենում պահպանվել են այնպիսի հնաբանություններ, ինչպիսիք են երկակի թիվը, անցյալ կատարյալը և անկատարը։
Գերմանիա և 
Լեհաստան
Polabian language Վիքիպահեստում
