Չուրիդիլո

Չուրիդիլո (ռուս.՝ Чуридило), կարճամետրաժ խորհրդային-հունգարական մուլտֆիլմ, որը նկարահանվել է 1976 թվականին, ռեժիսոր Լեոնիդ Նոսիրևի կողմից։ Մուլտֆիլմը նկարահանվել է ըստ հուգարացի գրող Էրվին Լազարի հեքիաթի մոտիվների։

Չուրիդիլո
Տեսակ	մուլտֆիլմ
Ժանր	հեքիաթ
Ռեժիսոր	Լեոնիդ Նոսիրև
Սցենարիստ	Հենրիխ Սապգիր
Հնչյունավորում	Գալինա Իվանովա և Գեորգի Տարատորկին
Բեմադրող նկարիչ	Vera Kudryavtseva-Yengalycheva?
Երաժշտություն	Եվգենի Բոտյարով
Օպերատոր	Քաբուլ Ռասուլով
Երկիր	ԽՍՀՄ և  Հունգարիա
Ընկերություն	Սոյուզմուլտֆիլմ և Pannonia Film Studio?
Տևողություն	618 վայրկյան
Թվական	1976

Սյուժե

Մեծահասակը մարդը տանը նստած բարդ մաթեմատիկական խնդիր է լուծում և բանաձևեր է գրում։ Ձանձրույթից նա սկսում է խզբզել թղթի վրա, ինչի արդյունքում տարօրինակ արարածներ են ստացվում։ Նրա մոտ է գալիս Էրիկա անունով փոքրիկ շիկահեր աղջիկը և նկարած արարածին անվանում է «չուրիդիլո»։ Նա ուներ շատ ձեռքեր և ոտքեր, երեք զույգ աչք և երեք զույգ շրթունքներ։ Հանկարծակի նա կենդանանում է։ Դա դուր է գալիս Էրիկային, և նա խնդրում է մարդուն նկարել ինչ-որ բան ևս։ Այսպես հայտնվում են ուրախ կոկորդիլոսը, մանուշակագույն գայլուկը, ձիուկը` խնձորների մեջ։ Բայց հանկարծ դռան զանգը տալիս են։ Մարդը ստիպված է վերադառնալ գորշ առօրյային, հոգսին և աշխատանքին։ Նկարների մասին նա ասում է աղջկան, որ դրանք միայն խզբզոցներ են։ Էրիկան անհետանում է։ Հանկարծ տղամարդու ձեռքը ընկնում է «չուրիդիլոյի» նկարին։ Անսպասելիորեն մարդն սկսում է թավալվել բազկաթոռին, հիշելով, թե որքան ուրախ էր ինքը։ Նա հետ է կանչում աղջկան, և նրանք սկսում են իրար հետ քայլել երևակայության գույնզգույն աշխարհով։

Դերերը հնչյունավորել են

• Գալինա Իվանովա` աղջիկ
• Գեորգի Տարատորկին` նկարիչ
• Երգում են Մոսկվայի կամերային նվագախմբի մենակատարները

Մուլտֆիլմի մասին

«Չուրիդիլոն», այո, նա ինչ-որ չափով բացառիկ է։ Դե, նախ այն նկարահանվել է ըստ հունգարացի գրողի հեքիաթի։ Եվ նկարահանումը հունգարացիների հետ համատեղ է։ Սյուժեն այսպիսին է։ Մարդն ապրում է քաղաքում` ամբողջապես իր գործերի, աշխատանքի մեջ ընկղմված։ Նա գալիս է տուն, մեքենայաբար ինչ-որ բան է գծում, և հանկարծ թղթի վրա արարած է ձևավորվում։ Չուրիդիլո։ Այդ թերթիկը կենդանի է, իսկ մարդը հենց տեսնում է, միանգամից ուրախանում է, ցատկոտում է, իսկ պատուհանից երևում է աղջիկը... Ոչ, այդպես չէ, մի քիչ մոռացել եմ, այդ նա է գալիս նրա մոտ և տեսնում այդ արարածի` ձեռքերով, ոտքերով և աչքերով Չուրիդիլոյի խզբզոցը։ Աղջիկը խնդրում է. «Նկարիր ինչ-որ բան ևս»։ Եվ նա սկսում է նկարել... գայլ, ձի, կոկորդիլոսիկ։ Եվ այդպիսով ստեղծվում է մի մեծ, ուրախ ընտանիք։ Եվ այդ ժամանակ զանգը հնչում է, նա գնում է, հետո նորից վերադառնում է` արդեն հոգնած. աղջիկը խաղում է, Չուրիդիլոն պտտվում է թղթի վրա, իսկ նա որևէ ուշադրություն չի դարձնում նրանց վրա։ Այն, իհարկե, շարժվում է. քաղաքի, մենակության թեման է։ Բայց միևնույն ժամանակ դա այնուամենայնիվ մանկական թեմա է` զարմանահրաշ էակներ, ինչ-որ կոկորդիլոսիկներ, մանուշակագույն գայլը։ Չուրիդիլո։ Եվ, առհասարակ մանկության այդ աշխարհը ինձ շատ մոտ է։ Պատկերավորման տեսանկյունից նորից երփներանգություն է, չնայած ոճը կուբիստական է. նկարիչը ցանկացել է ինչ-որ բան անել Կլեեի ոճով։ - Հարցազրույց Լեոնիդ Նոսիրևի հետ

Արտաքին հղումներ

• Չուրիդիլո «Հայրենական կինոյի հանրագիտարան» կայքում
• Չուրիդիլո մուլտֆիլմը «Անիմատոր.ռու» կայքում