Չենսլեր. ուղևոր Ժ.- Ռ. Կազալլոնի օրագիրը
«Չենսլեր», ֆրանսիացի գրող Ժյուլ Վեռնի վեպը։ Ըստ Ժյուլ Վեռնի խոսքերի, սյուժեն ոգեշնչված է գեղանկարիչ–ռոմանտիկ Թեոդոր Ժերիկոյի «Մեդուզա լաստանավը» նկարից։
Չենսլեր. ուղևոր Ժ.- Ռ. Կազալլոնի օրագիրը ֆր.՝ Le Chancellor | |
---|---|
Հեղինակ | Ժյուլ Վեռն |
Տեսակ | գրական ստեղծագործություն |
Ժանր | հորինած օրագիր, ճանապարհորդական վեպ և Ծովային գրականություն |
Բնօրինակ լեզու | ֆրանսերեն |
Ստեղծման տարեթիվ | 1870 |
Շարք | Անսովոր ճանապարհորդություններ |
Նախորդ | Խորհրդավոր կղզին |
Հաջորդ | Միխայիլ Ստրոգով |
Նկարազարդող | Էդուարդ Ռու |
Երկիր | Ֆրանսիա |
Հրատարակիչ | Պիեր-Ժուլ Հետցել |
Հրատարակման տարեթիվ | 1875 |
Թվային տարբերակ | projekt-gutenberg.org/verne/chancell/chancell.html |
The Survivors of the Chancellor Վիքիպահեստում |
Վեպը գրված է 1870—1871 թթ.՝ «Սեն–Միշել» նավի վրա։ 1871 թ. փետրվարի 14–ի Կրոտուայից Էտցելին ուղղված իր նամակում Վեռնը գրում է, որ իր մոտ պատրաստ է նոր վեպ՝ «Չենսլերի կործանումը»[1]։
Ռուսաստանում «Չենսլեր․ Ժ–Կ Կազալլոն ուղևորի օրագիրը» վեպը «Մարտին Պաս» պատմվածքի հետ միասին առանձին հրատարակությամբ լույս է ընծայվել 1875 թ.։ 1876 թ. «Չենսլերը» Մարկո Վովչեկի թարգմանությամբ լույս է ընծայվել Պետերբուրգում՝ «Ծովի վրա» անվանումով։
Սյուժե
խմբագրելՎեպում պատմվում է նավի մասին, որի նավամբարում սկսում է այրվել բամբակը։ Հրդեհը սկզբնական շրջանում չի հայտնաբերվում, բայց ժամանակի ընթացքում բոցը դուրս է գալիս տախտակամած։ Հանպատրաստից պատրասված լաստով՝ կառուցված նավի մնացորդներից, փրկվում է ուղևորների մի խումբ և սկսում է լողալ անծայրածիր օվկիանոսում։ Սննդի և խմելու ջրի բացակայության պայմաններում ի հայտ են գալիս մարդկային հատկություններ, որոնք խորը թաքնված էին խաղաղ և բարեկեցիկ գոյության ժամանակ՝ գործը հասնում է մարդակերության։ Հակամարտություններից մեկի ժամանակ, ջրի մեջ ընկած ուղևորներից մեկը ջուր է կուլ տալիս, որը պարզվում է՝ խմելու է։ Լաստը ընկել էր օվկիանոսի այն հատվածը, որտեղ հասնում էին Ամազոնի խմելու ջրերը։
Կերպարները
խմբագրել- Ժ–Ռ Կազալլոն ուղևոր, որի անունից պատմվում է պատմությունը
- Ռոբերտ Կերտիս՝ նավապետի օգնական, այնուհետև նավապետ
- Տիկին Հերբի՝ ուղևորուհի
- Լետուրներ–հայր՝ ուղևոր
- Անդրե Լետուրներ՝ ուղևոր
- Ուիլյամ Ֆոլստեն՝ ուղևոր
- բոցման
- Դաուլաս՝ ատաղձագործ
- Բերկե, Ֆլեյպոլ, Սանդոն, Օուեն, Ուիլսոն, Օստին, Օ Ռեդդի՝ նավաստիներ
- Ջինկստրոպ՝ սևամորթ, խոհարար
- Հոբբարտ՝ բուֆետապան
- Ուոլտեր՝ լեյտենանտ
- Պարոն և տիկին Կիռ՝ ուղևորներ
- Սայլաս Հանտլի՝ նախկին նավապետ
- Ջոն Ռուբի՝ ուղևոր
Գրականություն
խմբագրել- Roger Borderie, Une leçon d’abîme, in L’Herne N.25, Jules Verne, Paris, 1974
- Michel Serres, Chanceler, in Jouvences sur Jules Verne, Paris, Les Éditions de Minuit, 1974
- Charles-Noël Martin, La Vie et l’oeuvre de Jules Verne, Paris, Michel de l’Ormeraie, 1978
- Jean Delabroy, Une transe atlantique (texte-échangeur et fantasmatique sociale), p. 212—40, in Jules Verne et les sciences humaines, sous la direction de François Raymond et Simone Vierne, 1979, ISBN 2-264-00227-1
- Jean-Paul Dekiss, Jules Verne, le rêve du progrès, 1991, ISBN 2 07 053168 6
- Philippe Mustière, L’effet Géricault dans Le Chancellor, p. 159—164, in Bulletin de la Société Jules Verne 60, 1981
- Frank Lestringant, Le Cannibale։ Grandeur et Décadence, Paris, Librairie Académique Perrin, 1994
- Sylvie Petit, Du naufrage de la Méduse au Chancellor, une interprétation vernienne du fait divers, p. 113—142, in Le naufrage dans l’oeuvre de Jules Verne, Paris, L’Harmattan, 1998
- Odile Gannier, Stéréotypes et roman maritime ։ gros temps sur la Sea Trilogy. To the Ends of the Earth (Trilogie maritime) de William Golding
- Revue Jules Verne 28, Jules Verne à table, 2009. En particulier l’article de Laurence Sudret, La question de la faim dans Le Chancellor, p. 17-27.
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ «Читать "Краткая летопись жизни и творчества Жюля Верна" - Брандис Евгений - Страница 7 - Litmir.net». Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 4-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 23-ին.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Չենսլեր. ուղևոր Ժ.- Ռ. Կազալլոնի օրագիրը» հոդվածին։ |