Նորվեգերեն

Նորվեգերեն ; norsk
Տեսակ	լեզու, մակրոլեզու և կենդանի լեզու
Ենթադաս	սկանդինավյան լեզուներ և արևմտաեվրոպական լեզուներ
Երկրներ	Նորվեգիա
Խոսողների քանակ	5 200 000 մարդ (2015)
Վերահսկող կազմակերպություն	Նորվեգերենի խորհուրդ, Նորվեգիայի լեզվի և գրականության ակադեմիա և Ivar Aasen-sambandet?
Գրերի համակարգ	լատինական այբուբեն
IETF	no
ԳՕՍՏ 7.75–97	нор 506
ISO 639-1	no
ISO 639-2	nor
ISO 639-3	nor
	;
	Կարմիրով նշված է բուկմոլի, իսկ կապույտով՝ նյունորսկի տարածվածության սահմանները
	Norwegian language Վիքիպահեստում

Նորվեգերեն (ինքնանվանումը՝ «norsk» [nɔʂːk])^[4], գերմանական խմբի լեզու, որով խոսում են Նորվեգիայում։ Պատմականորեն նորվեգերենը համեմատաբար մոտ է ֆարյորերենին և իսլանդերենին։ Սակայն դանիերենի խոշոր և շվեդերենի որոշակի ազդեցության պատճառով նորվեգերենը մոտ է նաև այդ լեզուների հետ։ Առավել նոր դասակարգումը նորվեգերենը տեղակարգում է դանիերենի և շվեդերենի հետ մայրցամաքային սկանդինավյան խմբի մեջ՝ ի տարբերություն կղզային սկանդինավյան լեզուների։

Նորվեգիայի որոշ շրջանների մեկուսացման պատճառով գոյություն ունեն նորվեգերենի բարբառների բազմազանություն՝ կապված բառապաշարի կազմի, քերականության և շարադասության հետ։ Հարյուրամյակի ընթացքում Նորվեգերենի գրավոր լեզուն եղել է դանիերենը։ Դրա արդյունքում ժամանակակից նորվեգերենի զարգացումը հակասական երևույթ էր՝ սերտորեն կապված ազգայնականության, գյուղաքաղաքային տրամասության և Նորվեգայի գրական պատմության հետ։

Օրենսդրության և կառավարական քաղաքականության համաձայն՝ այժմ երկրում կա երկու «պաշտոնական» նորվեգերեն՝ բուկմոլ (նորվ.՝ bokmål՝ «գրքային լեզու») և նյունորսկ (նորվ.՝ nynorsk՝ «նոր նորվեգերեն»)^[5]^[6]։

Նորվեգիայի լեզվի հարցը բավականին հակասական է։ Թեպետ դա ուղղակիորեն կապված չէ քաղաքական իրադրության հետ, սակայն գրական նորվեգերենը հաճախ բնութագրվում է որպես «պահպանողական-արմատականների» տարրապատկեր։ Բուկմոլի և նյունորսկի այժմյան ձևերը համարվում են գրավոր նորվեգերենի համապատասխանաբար պահպանողական և արմատական միջին ձևերը^[7]։ ։

Ծանոթագրություններ

↑ Archaeology and Language: The Puzzle of Indo-European Origins — Pimlico, 1998. — P. 68. — ISBN 0-7126-6612-5
↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ Library of Congress Authorities — Library of Congress.
↑ «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.
↑ http://ojs.statsbiblioteket.dk/index.php/sin/article/viewFile/17027/14789
↑ Kristoffersen, Gjert (2000). The Phonology of Norwegian. Oxford University Press. էջեր 6–11. ISBN 978-0-19-823765-5.
↑ Venås, Kjell (1998). «Dialekt og normaltalemålet». Apollon. 1. ISSN 0803-6926. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հուլիսի 24-ին. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.

Գրականություն

Olav T. Beito, Nynorsk grammatikk. Lyd- og ordlære, Det Norske Samlaget, Oslo 1986, ISBN 82-521-2801-7
Jan Terje Faarlund, Svein Lie, Kjell Ivar Vannebo, Norsk referansegrammatikk, Universitetsforlaget, Oslo 1997, 2002 (3rd edition), ISBN 82-00-22569-0 (Bokmål and Nynorsk)
Rolf Theil Endresen, Hanne Gram Simonsen, Andreas Sveen, Innføring i lingvistikk (2002), ISBN 82-00-45273-5
Arne Torp, Lars S. Vikør (1993), Hovuddrag i norsk språkhistorie (3.utgåve), Gyldendal Norsk Forlag AS 2003

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նորվեգերեն» հոդվածին։

[_d03e754c68ad50c8-1] Archaeology and Language: The Puzzle of Indo-European Origins — Pimlico, 1998. — P. 68. — ISBN 0-7126-6612-5

[_3d0f0fdabf048a96-2] Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_6351787ae9952427-3] Library of Congress Authorities — Library of Congress.

[4] «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.

[5] ttp://ojs.statsbiblioteket.dk/index.php/sin/article/viewFile/17027/14789

[Kristoffersen-6] Kristoffersen, Gjert (2000). The Phonology of Norwegian. Oxford University Press. էջեր 6–11. ISBN 978-0-19-823765-5.

[7] Venås, Kjell (1998). «Dialekt og normaltalemålet». Apollon. 1. ISSN 0803-6926. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հուլիսի 24-ին. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.

[4]

[1]

[2]

[3]

[5]

[6]

[7]