Յուրի Ռաբինովիչ
Յուրի Ռաբինովիչ (ռուս.՝ Ю́рий Ефи́мович Рабино́вич, հունվարի 25, 1932, Վիլնյուս, Լեհաստանի Երկրորդ Հանրապետություն - փետրվարի 23, 1990), կինեմատոգրաֆի խորհրդային գործիչ, հնչյունային օպերատոր և մանկավարժ։
Յուրի Ռաբինովիչ | |
---|---|
Ծնվել է | հունվարի 25, 1932 |
Ծննդավայր | Վիլնյուս, Լեհաստանի Երկրորդ Հանրապետություն |
Մահացել է | փետրվարի 23, 1990 (58 տարեկան) |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ |
Մասնագիտություն | հնչյունային օպերատոր և հնչյունային օպերատոր |
Աշխատավայր | Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտ և Մոսֆիլմ |
Պարգևներ և մրցանակներ |
Կենսագրություն խմբագրել
Ծնվել է 1932 թվականի հունվարի 25-ին, Վիլնյուսում։
1955 թվականին ավարտել է Լենիգրադի կինոինժեներների ինստիտուտի էլեկտրատեխնիկական ֆակուլտետը։
1956 թվականից աշխատել է «Մոսֆիլմ» կինոստուդիայում, որպես հնչյունային օպերատոր։
Աշխատել է շատ հայտնի ռեժիսորների` Էլդար Ռյազանովի, Ռոլան Բիկովի, Ալեքսանդր Միտտայի, Մարկ Զախարովի և ուրիշների հետ։
Դասավանդել է Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսական պետական ինստիտուտում։
Ֆիլմագրություն խմբագրել
- 1959 թվական` Արվեստի գործը
- 1960 թվական` Ամպերը Բորսկի վրա[1]
- 1962 թվական` Յոթ դայակները
- 1965 թվական` Զանգում են, բացեք դուռը (Ս. Լիտվինովի հետ)
- 1966 թվական` Այբոլիտ-66
- 1969 թվական` Չայկովսկի (Վ. Շմելկինի հետ)
- 1970 թվական` Պատերազմի վերջին խաղաղ օրը[2]
- 1971 թվական` Հեռագիր
- 1972 թվական` Կայարանապետը (Վասիլի Բախմացկու հետ)
- 1972 թվական` Կրակի գողացումը (Ռ. Բերզայի հետ)
- 1974 թվական` Ավտոմեքենան, ջութակը և Կլյակսա շունը
- 1975 թվական` Ճակատագրի հեգնանք, կամ բաղնիքդ անուշ
- 1977 թվական` Ծառայողական սիրավեպ[3] (Վ. Շչեդրինի հետ)
- 1977 թվական` Գողգոթա[4][5]
- 1978 թվական` Անանուն աստղը
- 1978 թվական` Սովորական հրաշքը
- 1979 թվական` Ավտոտնակը
- 1979 թվական` Հենց այդ Մյունխաուզենը[6]
- 1980 թվական` Նշանակումը[7]
- 1980 թվական` Կինոթատրոն, կինոթատրոն, կինոթատրոն, մենք խենթանում ենք քեզ համար
- 1980 թվական` Անջատումը[8]
- 1981 թվական` Մեծն սամոյեդը
- 1981 թվական` Արձակուրդ` իր հաշվին
- 1982 թվական` Թափառումների հեքիաթը[9]
- 1983 թվական` Մերի Փոպինս, ցտեսություն
- 1984 թվական` Սիրո բնորոշումը
- 1986 թվական` Չիչերին
- 1988 թվական` Քայլը[10]` Ս. Հորիգուտի հետ միասին
- 1990 թվական` Հյուսիսափայլի տակ (Ց. Հոնդաեի հետ)
- 1990 թվական` Ստալինի թաղումը
- 1991 թվական` Ավետյաց երկինք (Ս. Լիտվինովի հետ)
Մրցանակներ խմբագրել
- 1991 թվական` «Հնչյունային օպերատորի լավագույն աշխատանքի համար» մրցանակ, Ճապոնական կինոյի մրցանակի հանձնման 14-րդ արարողություն, «Հյուսիսափայլի տակ» ֆիլմի համար (1990 թվական)[11]։
- 1992 թվական` «Նիկա» մրցանակի դափնեկիր «Հնչյունային օպերատորի լավագույն աշխատանք» անվանակարգում, «Ավետյաց երկինք» ֆիլմի համար (1991 թվական)։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Сайт Инны Чуриковой(չաշխատող հղում)
- ↑ միջնամետրաժային
- ↑ «Служебный роман» (ru 1). Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ օգոստոսի 14-ին. Վերցված է 2010 թ․ ապրիլի 7-ին.
{{cite web}}
: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - ↑ Ирина Алфёрова. Официальный сайт. Фильмография. «Хождение по мукам»
- ↑ Сайт Льва Дурова
- ↑ «Кино России» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ ապրիլի 22-ին. Վերցված է 2010 թ․ ապրիլի 7-ին.
- ↑ «Александр Калягин: Кино» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ օգոստոսի 15-ին. Վերցված է 2010 թ․ ապրիլի 7-ին.
- ↑ Российская анимация
- ↑ Сказка странствий
- ↑ ««Шаг» (раздел: кинематограф)». Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ հունիսի 19-ին. Վերցված է 2010 թ․ ապրիլի 7-ին.
- ↑ «Под северным сиянием». cinema.mosfilm.ru (ռուսերեն). Мосфильм. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 9-ին.