Վիքիպեդիա

Միրեյ Մատյո

Միրեյ Մատյո (ֆր.՝ Mireille Mathieu, հուլիսի 22, 1946(1946-07-22)[1][2][3][…], Ավինյոն, Ֆրանսիա[4]), ֆրանսիացի երգչուհի։ Ձայնագրել է 1200 երգ 11 լեզուներով։ Աշխարհում վաճառվել է Միրեյ Մատյոյի երգերի 122 միլիոն ալբոմ։

Միրեյ Մատյո
Հիմնական տվյալներ
Բնօրինակ անունMireille Mathieu
Ի ծնե անունՄիրեյ Մատյո
Ծնվել է1946 հուլիսի 22
Ավինյոն, Վոկլուզ, Ֆրանսիա
ԵրկիրՖրանսիա Ֆրանսիա
Ժանրերշանսոն, փոփ
ՄասնագիտությունԵրգչուհի, երգահան, պրոդյուսեր, պարուհի, գործարար
Գործիքներվոկալ
Գործունեություն1964-2014
ԼեյբլAriola Records, Columbia Records, Polydor Records, Atlantic Records, Capitol Records և Philips Records
Պարգևներ
Կայքmireillemathieu.com
 Mireille Mathieu Վիքիպահեստում

Կենսագրություն

խմբագրել

Միրեյ Մատյոն ծնվել է 1946 թվականին ֆրանսիական Ավինյոն քաղաքում։ Ընտանիքի 14 երեխաներից առաջինն էր, ամենափոքր եղբայրը ծնվեց, երբ նա արդեն տեղափոխվել էր Փարիզ։ Հայրը՝ Ռոջերը, բնիկ Ավինյոնից էր, մայրը՝ Մարսել-Սոֆին (ծնված Պուարերում), Դունկիրկից էր և Ավինյոն էր եկել որպես Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի փախստական՝ 1944 թվականին տատիկի մահից և մոր անհետանալուց հետո։ Ռոջերը հոր հետ աշխատում էր Սան Վերան գերեզմանատան մուտքի մոտ տեղակայված քարի արհեստանոցում։ Մատյո ընտանիքի 5 սերունդներ եղել են որմնադիրներ։ Այսօր այդ խանութը կոչվում է « La Marbrerie Mathieu-Mardoyan» և շարունակում է պատկանել ընտանիքին։ Մատյո ընտանիքն ապրում էր աղքատության մեջ, մինչև 1954 թվականին տեղափոխվում են գերեզմանատան շրջակայքի Մալպեյնե բնակավայրը։ 1961 թվականին տեղափոխվում են քաղաքի հարավարևելյան հատվածի Croix des Oiseaux –ի ավելի մեծ բնակարան։

Ռոջերը երազում էր երգիչ դառնալ, սակայն հայրը՝ Արկադը, դեմ էր և որդուն հորդորում էր իր երեխաներից մեկին եկեղեցում իր հետ երգել սովորեցնի։ Միրեյը իր օպերային կատարումն ընդգրկել է1968 թվականին Սուրբ Ծննդյան ալբոմում։ Միրեյն առաջին անգամ հանդիսատեսի դիմաց վճարովի հանդես է եկել Սուրբ Ծննդյան գիշերը 1950 թվականին՝ որպես մրցանակ ստանալով սառնաշաքար։ Վճռորոշ պահ էր, երբ տեսավ Էդիթ Պիաֆին հեռուստացույցով երգելիս[5]։

Դիսլեքսիայի պատճառով դպրոցում լավ չէր սովորում և լրացուցիչ մեկ տարի ևս պահանջվեց այն ավարտելու համար։ Ի ծնե ձախլիկ էր, և ուսուցիչները հաճախ քանոնով հանդիմանում էին, երբ նկատում էին, որ ձախով է գրում։ Միրեյը դարձավ աջլիկ, չնայած ձախ ձեռքը բավականին շարժուն է նույնիսկ երգելիս։ Ունի բացառիկ հիշողություն և երբեք չի օգտվում հուշարարից։ 1960 թվականին՝ 14 տարեկանում թողեց ուսումը և սկսեց աշխատել արվարձանի հարավարևելյան հատվածի տեղական գործարաններից մեկում՝ միաժամանակ օգնելով ընտանիքին և վճարելով իր երգերի դասերի դիմաց։ Աշխատավայրում հայտնի էր դարձել ընդմիջումներին կամ աշխատանքի ընթացքում երգելով։ Ծնողների նման նա ցածրահասակ է՝ 1.52 սմ։ Քույրը՝ Մոնիկան, (ծնված 1947) նրա հետ աշխատում էր գործարանում։ Գործարանի փակվելուց հետո քույրերի՝ Մոնիկայի և Քրիստինայի հետ Միրեյն ամառային ճամբարում աշխատում էր որպես երիտասարդների խորհրդատու, մինչև իր փառքին հասնելը։ Հենց այս ճամբարում էր, որ գնչուն գուշակեց նրա ճակատագիրը։

Միրեյը կաթոլիկ է, նրա բարեխոսը Սուրբ Ռիտան է։ Նա երկյուղում էր բեմից և հաճախ կարելի էր տեսնել՝ ինչպես է խաչակնքվում նախքան բեմ դուրս գալը։

Դեբյուտ (1962–1965)

խմբագրել

Միրեյը իր կարիերան սկսել է մասնակցելով Ավինյոնի ամենամյա երգի մրցույթին “On Chante dans mon Quartier” («Երգում ենք իմ հարևանությունում»). Լուսանկարները պատկերում են այդ մրցույթը՝ էժանագին վարագույրներ, մեկ լուսարձակ, 20 ոտնաչափ տարածքով բեմահարթակ, որտեղ տեղավորվում էին երգիչը, մեծ դաշնամուրը և երաժիշտները։ Հանդիսատեսները հիմնականում երիտասարդներ էին, ժյուրին նստած էր բեմի դիմաց։ Երգել թույլատրում էին նրանց, ովքեր պայմանագիրը ստորագրել էին ներկայացումից շաբաթներ առաջ։

Միրեյը մասնավոր երգի դասերի էր հաճախում Ավինյոնում դաշնամուրի ուսուցիչ Լաուր Կլիերի մոտ, ով բնույթով լինելով համառ՝ գրում էր երգեր, որոնք անհամապատասխան էին երիտասարդ աղջկա համար։ 1962 թվականին երգելով "Les cloches de Lisbonne" (Լիսաբոնի զանգերը) առաջին մրցույթում և 1963 թվականին երգելով Էդիթ Պիաֆի "L'Hymne à l'amour" (Սիրո հիմնը) Միրեյը պարտվում է։ 1964 թվականին նա հաղթում է մրցույթում Պիաֆի մեկ այլ երգով՝ La Vie en rose" (Կյանքը վարդերի մեջ)` շահելով անվճար ուղևորություն դեպի Փարիզ և հեռուստատեսային հաղորդման մասնակցություն։ Նրա մասնակցության և գնացքի ուղեվարձի հարցերը կազմակերպել էր Ավինյոնի փոխքաղաքապետը։ Նրան ուղեկցում էր մեկ դաշնակահար։ Հագնվել էր Պիաֆի նման, սև զգեստ, և երգեց Պիաֆի երգերից 2-ը, սակայն ընկճված էր, քանի որ ոչ ֆրանսախոսները չէին լսում դա, սակայն փարիզցիներին գերեց նրա «պրովենսալ առոգանությունը»։

Առաջընթաց (1965-1967)

խմբագրել

1965 թվականի նոյեմբեր 21-ին Միրեյը ներկայանում է ֆրանսիացի հեռուստադիտողներին «Jezebel» երգի կատարմամբ, ինչը մեծ իրարանցում է առաջացնում։ Շատերը կարծում են, որ բեմում կրկին հանդես է գալիս Էդիթ Պիաֆը, այնքան նման էր Միրեյի ձայնը Պիաֆի ձայնին, ով կյանքից հեռացել էր 1963 թվականին։ 1965 թվականի գալա համերգի ժամանակ Միրեյը հանդիպում է իր ապագա մենեջերին՝ Ջոնի Սթարքին[6]։

1966 թվականի Սուրբ Ծննդյան երեկոյին Միրեյը բեմ բարձրացավ Ֆրանսիա «Օլիմպիա» դահլիճում։ Համերգին ներկա էին ֆրանսիական բազմաթիվ աստղեր։ Միրեյը հանդիսատեսին բաժանեց հարցաթերթիկ հետևյալ հարցերով.

  • Ձեզ դու՞ր եկավ Միրեյ Մատյոն։
  • Ձեզ խանգարո՞ւմ է Պիաֆի հետ Միրեյի նմանությունը։
  • Երբևէ ներկա գտնվե՞լ եք Պիաֆի որևէ գալա համերգի։
 

Շատերը Միրեյին հավանել էին, սակայն նշել էին նաև նրա նմանությունը Պիաֆի հետ։ Ջոն Սթարքն արգելեց Միրեյին լսել Պիաֆի ձայնագրությունները՝ նրան բացատրելով, որ այդպիսով նա միայն մեծ երգչուհու ստվերը կլինի։ Միրեյը և իր պրոդյուսերը սկսեցին փնտրել այն ոճը, որով երգչուհի իր արժանվույն տեղը կունենա էստրադայում։ Միրեյի առաջին սկավառակը կոմպոզիտոր Պոլ Մորիայի Mon credo երգով կես տարվա ընթացքում մեկ միլիոն շրջանառություն ունեցավ։ Կարիերայի սկզբում Միրեյը շեշտադրված հարավային ավինյոնյան ակցենտ ուներ, շփոթում էր հնչյունները, չգիտեր նոտաները։ Բեմում չգիտեր ինչպես շարժվել, ծիծաղում էր մենեջերի հորդորով։ Առոգանությունը բարելավելու համար սկսեց լեզվի դասընթացների հաճախել, զբաղվել շնչառական մարմնամարզությամբ, շտկում էր քայլվածքը, բարձր հասարակությունում պահելաձև և օտար լեզուներ սովորեց։ Ավելի հեշտորեն սովորեց գերմաներեն, քան անգլերեն։ Առոգանությունն ամբողջովին շտկել նա չկարողացավ, ինչի մասին նա հանդիսատեսին պատմում է երգով. J’Ai Gardé L’Accent («Ես պահպանեցի իմ առոգանությունը»)։

2005 թվականին Միրեյը Փարիզի «Օլիմպիա» դահլիճում մի շարք համերգներ տվեց՝ նվիրված 40-ամյա գործունեությանը, որի հիման վրա նկարահանվեց երգչուհու առաջին տեսախտասկավառակը (DVD)։ 2014 թվականին նույն դահլիճում նա նշեց իր գործունեության 50- ամյակը[7]։

Բարեգործություն

խմբագրել

Միրեյը հայտնի է իր բարեգործական աշխատանքներով։ Այցելում է մանկատներ, շփվում երեխաների հետ, համերգներ տալիս նրանց համար, պարապում շնորհալիների հետ։ Սուրբ Ծննդյան և Զատիկի տոներին նվերներ է ուղարկում մանկատներ։ «Իմ երեխան չունեմ, բայց շատ երեխաներ իմ հոգատարության կարիքն ունեն»։

Ընտանիք

խմբագրել

Ամուսնացած չի եղել և երեխաներ չունի։ Նրան կատակով «Ավինիոնի կույս» են անվանում, քանի որ նա իր ողջ կյանքն անմնացորդ նվիրել է երգին՝ մոռանալով անձնական կյանքի մասին[8]։ Շրջապատված է մտերիմ ընկերներով և հարազատներով։ Հանրային միջոցառումներին ներկայանում է մոր՝ Մարսելի, մենեջերի՝ Մոնիկայի և սպասավորի՝ Հերվ-Մարկի ուղեկցությամբ[9]։

Պարգևներ

խմբագրել
  • Պատվո լեգեոնի շքանշան, 1999, 2011[10]
  • Բարեկամության շքանշան, 2010, Մեդվեդևի կողմից[11]
  • «Արիության մեդալ», 2010[12]

Գրականություն

խմբագրել
  • Միրեյ Մատիո- «Ես սիրում եմ լավ երգերը...»: «Գարուն», 1967, № 2, էջ 91-92։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. ↑ GeneaStar
  2. ↑ Roglo — 1997. — ed. size: 10000000
  3. ↑ Babelio (ֆր.) — 2007.
  4. ↑ 4,0 4,1 Deutsche Nationalbibliothek Record #119032074 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  5. ↑ Mireille Mathieu fête son demi siècle de chanson par deux récitals dans sa ville natale.
  6. ↑ Մեթյեն առաջին անգամ Իսրայելում համերգ է տալիս
  7. ↑ Mireille Mathieu rend hommage à Piaf
  8. ↑ Իմ բախտը բերել է` ես ծնվել եմ սարսափելի աղքատության մեջ.Միրեյ Մատյո
  9. ↑ Mireille Mathieu
  10. ↑ «Le président Sarkozy a fait Mireille Mathieu, officier de la légion d'honneur». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 30-ին. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 20-ին.
  11. ↑ Медведев наградил Мирей Матье орденом Дружбы
  12. ↑ Бастрыкин наградил певицу Мирей Матье медалью «За доблесть и отвагу»

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
 
 Միրեյ Մատյո
էջը Վիքիպահեստում

Երգեր

խմբագրել
  • Mon credo(1966)
  • Pourquoi mon amour (1966)
  • Viens dans ma rue (1966 prix Vincent Scotto)
  • Qu'elle est belle (1966)
  • Paris en colère (1966)
  • Un homme et une femme(1966)
  • Adieu à la nuit (1967)
  • Géant (1967)
  • Seuls au monde (1967)
  • La dernière valse(1967)
  • Quand tu t'en iras(1967)
  • Ce soir ils vont s'aimer (1967)
  • Quand on revient (1967)
  • Les yeux de l’amour (1967)
  • Je ne suis rien sans toi (reprise de I'm coming home de Tom Jones) (1967)
  • Ma Pomme (reprise de Maurice Chevalier) (1967)
  • J'ai gardé l'accent (1968)
  • Una canzone (1968)
  • Les bicyclettes de Belsize (1968)
  • Sometimes/Ensemble (1969)
  • Sweet souvenirs of Stefan (1969)
  • La Première Étoile (1969)
  • Une simple lettre (1969)
  • Mon bel amour d'été (1969)
  • Vivre pour toi (1969)
  • L’aveugle (1969)
  • Hinter den Kulissen von Paris (1969)
  • Martin (1969)
  • Tarata-Ting, Tarata-Tong (1969)
  • Donne ton cœur, donne ta vie (1970)
  • Pardonne-moi ce caprice d’enfant (1970)
  • An einem Sonntag in Avignon (1970)
  • Meine Welt ist die Musik (1970)
  • Es geht mir gut, merci cherie (1970)
  • Pourquoi le monde est sans amour (1970)
  • Une histoire d'amour(Love story) (1971)
  • Acropolis Adieu/Akropolis Adieu (1971)
  • Corsica (1972)
  • En frappant dans nos mains (1972)
  • J'étais si jeune (1972)
  • Hans im Glück (1972)
  • C'est l'amour et la vie que je te dois (1973)
  • La terre promise (1973)
  • Emmène-moi demain avec toi (1973)
  • Il me faut vivre (1973)
  • Tu ne m’aimes pas (1973)
  • Roma, Roma, Roma (1973)
  • Moi, c'est la chanson (1973)
  • La paloma adieu/La Paloma Ade (1973)
  • Folle, folle, follement heureuse (1974)
  • L'amour oublie le temps (1974)
  • Un jour, tu reviendras (1974)
  • Mon homme (1974)
  • Un million d’enfants (1974)
  • On ne vit pas sans se dire adieu (1975)
  • Tous les enfants chantent avec moi (1975)
  • Les Matins bleus (1975)
  • Apprends-moi « Tornero » (1975)
  • Der Zar und das Mädchen (1975)
  • Aloa he (1975)
  • La vie en rose (1976) (reprise d’Édith Piaf)
  • Qu’attends-tu de moi ? (1976)
  • Ciao Bambino Sorry (1976)
  • Ma mélodie d’amour (1976)
  • L’Anniversaire (1976)
  • People (1976)
  • Amour défendu (1977)
  • Mille colombes (1977)
  • Le Strapontin (1977)
  • Le Silence (1977)
  • A Blue Bayou (1978)
  • Santa Maria de la Mer (1978)
  • Un dernier mot d’amour (1978)
  • Je t’aime avec ma peau (1978)
  • Over the rainbow (1978)
  • Un enfant viendra (1979)
  • Il n’est resté que l’amour (1979)
  • A man and a woman (1979)
  • Comme avant (1979)
  • You and I/Toi et moi (1979)
  • Une femme amoureuse (1980) (reprise de A Woman in Love de Barbra Streisand)
  • Chicano/On l'appelait Chicano (1980)
  • Le Canotier de Maurice Chevalier (1980)
  • Bravo tu as gagné (1981)
  • Il a neigé sur Mykonos (1981)
  • Solamente una vez (1981)
  • Trois Milliards de gens sur terre (1982)
  • Hijo de la Luna (1982)
  • Nos souvenirs (1982)
  • New York New York (1982)
  • Tu n'as pas quitté mon cœur (1982)
  • Ma vie m’appartient (1982)
  • Together we’re strong (1983)
  • Tu m’apportais des fleurs (1983)
  • Je veux l’aimer (1983)
  • On est bien (1984)
  • Chanter (1984)
  • Un prince en Avignon (1984)
  • L’Hymne à l’amour (1985) (reprise d’Édith Piaf)
  • Non, je ne regrette rien (1985) (reprise d’Édith Piaf)
  • Ne me quitte pas (1985) (reprise de Jacques Brel)
  • La Demoiselle d’Orléans (1985)
  • Made in France (1985)
  • La Liberté sur l’Atlantique/Liberty Land (1985)
  • Après toi (1986)
  • T’aimer (1986)
  • Donna senza étà/Rencontres De Femmes (1987)
  • I love you like a fool (1987)
  • Ma délivrance (1987)
  • Rêve ton rêve (1987)
  • L’Enfant que je n’ai jamais eu (1988)
  • L’américain (1989)
  • De Gaulle (1989)
  • Embrujo (1989)
  • Caruso (1989)
  • Arde Paris (1989)
  • Je me parle de toi (1989)
  • Ce soir je t’ai perdu (1990)
  • Mon Dieu (1990) (reprise d’Édith Piaf)
  • Una Mujer (1991)
  • Vous lui direz (1995)
  • À la moitié de la distance (1995)
  • Reste avec moi (1998)
  • La Quête (2000) (reprise de Jacques Brel)
  • Aujourd’hui je reviens (2002)
  • La Solitude (2002)
  • La vie n’est plus la vie sans nous (2002)
  • Le chant des partisans (2005)
  • Une place dans mon cœur (2005)
  • Rien de l'amour (2005)
  • Toute une vie (2005)
  • Un peu d'espérance (2005)
  • In meinem Herzen (Version allemande de "Une place dans mon cœur")(2007)
  • Gott im Himmel (2007)
  • Liebe lebt (2009)
  • Nah bei Dir (2009)
  • A quoi ça sert l'amour (2012) (reprise d'Édith Piaf)
  • La goualante du Pauvre Jean (2012) (reprise d'Édith Piaf)
  • Wenn mein Lied deine Seele küsst (2013)
  • Ich schenke dir Venedig (2013)
  • Ich hab' meinen Platz gefunden (2013)
  • Ce n'est rien (2014)
  • Prends le temps (2014)
  • De vous à moi (2014)
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Միրեյ Մատյո» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Միրեյ_Մատյո&oldid=9430257» էջից