Մարիա Գրուբեշլիևա
Մարիա Գրուբեշլիևա (բուլղար․՝ Мария Грубешлиева, հունիսի 13, 1900[1], Կյուստենդիլ, Բուլղարիայի իշխանություն - հունվարի 31, 1970[1], Սոֆիա, Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետություն), բուլղարացի գրող, մշակութային գործիչ։ Դիմիտրովյան մրցանակի դափնեկիր։ Բուլղարիայի գրողների միության անդամ։
Մարիա Գրուբեշլիևա | |
---|---|
Ծնվել է | հունիսի 13, 1900[1] |
Ծննդավայր | Կյուստենդիլ, Բուլղարիայի իշխանություն |
Վախճանվել է | հունվարի 31, 1970[1] (69 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Սոֆիա, Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետություն |
Մասնագիտություն | գրող |
Ազգություն | բուլղարացի |
Քաղաքացիություն | Բուլղարիա |
Ժանրեր | բանաստեղծություն |
Անդամակցություն | Բուլղարիայի գրողների միություն |
Պարգևներ | Դիմիտրովյան մրցանակ |
Ամուսին | Լյուդմիլ Ստոյանով |
Կենսագրություն
խմբագրելՄարիա Գրուբեշլիևան ծնվել է Կյուստենդիլում։ Կրթությունն ստացել է Սոֆիայում։ Առաջին անգամ տպագրվել է «Վեստնիկ նա ժենատա» կանանց օրաթերթում։ Իր պատմվածքներով և բանաստեղծություններով մշտապես աշխատակցել է ժամանակի առաջադիմական մամուլին։ Առաջին գիրքը (բանաստեղծությունների ժողովածու) լույս է տեսել 1930 թվականին «Հաց և գինի» վերնագրով։
1937 թվականին բուլղար արձակագիր Լյուդմիլ Ստոյանովի հետ մասնակցել է Մադրիդում, Վալենսիայում և Բարսելոնայում կայացած խաղաղության պաշտպանության գրողների միջազգային համաժողովին։ Զբաղվել է նաև գրական-հասարակական ակտիվ գործունեությամբ[2]։
Գրական գործունեություն
խմբագրելՀրատակել է բանաստեղծությունների և պատմվածքների մի շարք ժողովածուներ, վեպեր և վիպակներ։ Գրուբեշլիևայի պատմվածքները լույս են տեսել նաև ռուսերեն (1965)։ «Ծննդյան օը» պատմվածքը թարգմանվել է հայերեն։
- «Օտարականը» (1937)
- «Թշնամիներ» (1964 )
- «Փողոց» (1942)
- «Ինչ տեսա Իսպանիայում», 1938 (ճամփորդական նոթեր)
- «Ուրախ գիրք» (1938)
- «Բևեռներ» (1938)
- «Անհամապատասխանություն» (1939)
- «Զառիթափ» (1940)
- «Բանաստեղծություններ» (1945)
- «Մանկական օրեր» (1946)
- «Դրոշ» (1950)
- «Ամեն օր» (1965)
- Ընտրված ստեղծագործությունները (1952, 1970)
- Ընտրված բանաստեղծություններ (1960, 1970)
Ծանոթագրություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Енциклопедичен речник Кюстендил А-Я, София, изд. БАН, 1988, с. 158.