Մարդին, գավառակ Արևմտյան Հայաստանում, Դիարբեքիրի վիլայեթում, նրա հարավային կողմում։ Վարչական կենտրոնը Մարդին քաղաքն է։

Գավառ
Մարդին
Վարչական տարածքԱրևմտյան Հայաստան
ՎիլայեթԴիարբեքիրի վիլայեթ
ԳավառՄարդինի գավառ
Այլ անվանումներՄամպուտ, Մարդին, Մարտին, Մարտինի գավառ, Մերդին, Մերտին-Գավառ
Պաշտոնական լեզուՀայերեն
Բնակչություն28 606 մարդ (1890)
Ազգային կազմՀայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)[1]
Կրոնական կազմՔրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)[1]
ՏեղաբնականունՄարդինցի
Ժամային գոտիUTC+3

Մարդինի տարածքը հնում մտնում էր Վերին (Հայոց) Միջագետքի մեջ։ Նրա հյուսիսային սահմաններն անցնում էին Մասիուս կամ Մարդինի լեռների հյուսիսային փեշերով, իսկ հարավում փռված էր անապատային դաշտավայր։

Օսմանյան տիրապետության շրջանից կոչվել է նաև Մերդին։

Պատմություն

խմբագրել

1915 թ․-ի բռնագաղթից հետո գավառի հայ բնակչությունը մասամբ տեղահան եղավ ու կոտորվեց, մնացածները արաբախոս դարձան։

Բնակչություն

խմբագրել

1890 թ․-ին ուներ 28 606 հայ բնակիչ։

Վարչական բաժանում

խմբագրել

XIX դարի վերջին գավառի կազմի մեջ էին մտնում 6 գավառակ և 18 գյաղախումբ։

Գավառակները հետևյալն էին.[1]

Տես նաև

խմբագրել

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 1,2 «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 3, էջ 728

Աղբյուրներ

խմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։