Մասնակից:Աղավնի Մարգարյան 22/Ավազարկղ

Կառլ Գեորգ Ֆրիդրիխ Ռուդոլֆ Լեյկարտ գերմ.՝ Karl Georg Friedrich Rudolf Leuckart
Ծնվել է	1822 հոկտեմբերի 7 Հելմշտեդ
Մահացել է	1898 փետրվարի 6 Լայպցիգ, Սաքսոնիայի թագավորություն, Գերմանիա
Մասնագիտություն	կենդանաբանություն, մակաբուծաբանություն
Ալմա մատեր	Գյոթինգենի համալսարան
Գիտական ղեկավար	Ռուդոլֆ Վագներ
Հայտնի աշակերտներ	Օտտո Բյուչլի
Ինչով է հայտնի	Մակաբուծաբանության հիմնադիր
Պարգևներ

Ռուդոլֆ Լեյկարտ ('գերմ.՝ Rudolf Leuckart; հոկտեմբերի 7,1822, Հելմշտեդ — փետրվարի 6, 1898, Լայպցիգ, Սաքսոնիայի թագավորություն, Գերմանիա ) — գերմանացի կենդանաբան, Ֆրիդրիխ Սիգիզմունդ Լեյկարտի զարմիկը, Սանկտ Պետերբուրգի Գիտությունների ակադեմիայի թղթակից և պատվավոր անդամ:

Կենսագրություն

Ծնվել է 1822 թվականի հոկտեմբերի 7-ին Հելմշտեդում: Սովորել է Գյոթինգենի համալսարանում, որտեղ Ռուդոլֆ Վագների ղեկավարությամբ ավարտեց իր «Կենդանիների դասագիրք»-ը (2-րդ հրատարակություն, Լայպցիգ, 1843—47 թվականներ): 1845 թվականին Գյոթինգենի համալսարանում Լեյկարտը ստացավ գիտնականի կոչում: 1850 թվականից ի վեր Գիսսենի համալսարանի պրոֆեսոր է, իսկ 1870 թվականից՝ Լայպցիգի համալսարանի:

1861 թվականին ընտրվել է Սանկտ Պետերբուրգի Գիտությունների ակադեմիայի թղթակից-անդամ, 1895 թվականին` պատվավոր անդամ .

Ներդրումը գիտության մեջ

Լեյկարտի գիտական ​​գործունեությունը հիմնականում նվիրված է անողնաշարավոր կենդանիներին, և այս ոլորտում նա կատարել է շատ-շատ կարևոր հայտնագործություններ և ընդհանրացումներ: Նրա ուսումնասիրություններից մի քանիսն ունեն նաև կարևոր գործնական նշանակություն, օրինակ՝ տրիխինայի վրա աշխատանքը, ինչը հնարավոր դարձրեց վարակի դեմ պաշտպանական միջոցների հայտնաբերումը: В «Beiträge zur Kenntniss der Wirbellosen Tiere» (Ֆրեի հետ, Բրաունշվիգ, 1847 թվական) Лейкарт выделил из весьма искусственного типа лучистых Кювье формы, составившие особый тип, названный им кишечнополостными (Coelenterata). Вместе с тем он первый истолковал строение губок и сблизил их с кишечнополостными.

В работах «Ueber den Polymorphismus der Individuen oder die Erscheinung der Arbeitstheilung in der Natur» (Гиссен, 1851) и «Zoologische Untersuchungen» (3 тетр., Гиссен, 1853-54) он разъяснил сложное и загадочное строение сифонофор. Далее он произвёл исследования над микропиле яиц насекомых (в «Muller's Archiv f. Anatomie», 1855), над партеногенезисом у насекомых и особенно пчёл (1858, Франкфурт-на-M.), размножением тлей рода Lachnus («Fortpflanzung der Rindenläuse», в "Archiv f. Naturgeschichte", 1859) и живорождением личинок мух (1865). Наиболее известны его исследования над пчёлами и глистами; особенное внимание возбудили его открытия над трихиной «Untersuchungen über Trichina spiralis» (Лпц., 1860, 2-ое изд. 1866) и пузырчатыми глистами «Die Blassenbandwürmer und ihre Entwicklung» (Гиссен, 1856). Далее весьма важны его исследования над развитием и метаморфозом пентастом: «Bau und Entwicklungs geschichte d. Pentastomen» (Лпц. и Гейдельберг, 1860), над скребнями: «Helminthologische Exper imentaluntersuchungen. III. Ueber Echinorhynchus» («Nachrichten von d. Götting. Universität», 1862, № 22) и «Commentatio de statu et embryonali et larvali Echinorhynchorum eorumque metamorphosi» (Лпц., 1873); о круглых глистах, печеночном двуроте: «Zur Entwicklungsgeschichte des Leberegels» («Archiv f. Naturgeschichte», 1882).

Сочинение Лейкарта «Parasiten des Menschen und die von ihnen herrührenden Krankheiten» (2 т., Лпц., 1862-76, 2-ое изд. начато в 1879 г.) есть главный источник по гельминтологии. Из других его работ важнейшие: «Ueber die Morphologie und die Verwandtschaftsverhältnisse der wirbellosen Tiere» (Брауншвейг, 1848); статья «Zeugung», в «Hadworterbuch der Physiologie» P. Вагнера (т. 4, Брауншвейг, 1853); «Die Fortpflanzung und Entwicklung der Pupiparen» (Галле, 1858); «Neue Beob. z. Kenntniss des Baues und d. Lebensgesch. der Nematoden», в «Abh. der mathem.-phys. Kl. der Kön. Sächsischen Ge. d. Wissenschaften», т. XIII); вместе с Бергманом он написал «Anatom. physiol. Uebersicht des Tierreichs. Vergleichenden Anatomie und Physiologie» (Штуттг., 1852). Для «Handbuch d. gesammten Augenheilkunde», изданного под ред. Грэфе и Зэмиша (2 т., Лпц., 1875) он составил сравнительноанатомический очерк глаза. С 1848 по 1879 гг. он ежегодно помещал в «Archiv. f. Naturgeschichte» отчёты об успехах в изучении низших животных: «Berichte über die wissensch. Leistungen in d. Naturgeschichte der niederen Tiere».

Литература

• Книпович Н. М. (1890–1907). «Лейкарт, Рудольф». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
• Կաղապար:Сотрудник РАН