Ճպուռն ու մրջյունը (մուլտֆիլմ, 1913)

«Ճպուռն ու մրջյունը» (ռուս.՝ «Стрекоза и муравей»), ռուսական տիկնիկային մուլտֆիլմ, որ նկարահանվել է 1913 թվականին Վլադիսլավ Ստարևիչի կողմից, Իվան Կռիլովի համանուն առակի էկրանավորումը։

Ճպուռն ու մրջյունը
ռուս.՝ Стрекоза и муравей
Տեսակկարճամետրաժ մուլտիպլիկացիոն ֆիլմ և մուլտֆիլմ
Ժանրառակ և համր կինո
Հիմնված էՃպուռն ու մրջյունը
ՌեժիսորՎլադիսլավ Ստարևիչ[1]
ՍցենարիստՎլադիսլավ Ստարևիչ[2]
ՊրոդյուսերԱլեքսանդր Խանժոնկով[2]
Երկիր Ռուսական կայսրություն
Լեզուռուսերեն
ԸնկերությունԽանժոնկովի առևտրային տուն[2]
Տևողություն4 րոպե
Թվականենթդ․ 1913[3][2][4], 1914[5] և 1912[6]

Սյուժե

խմբագրել

Ճպուռն ամռանը ցատկոտում է, պարում, իսկ մրջյունն այդ ընթացքում հավաքում է ձմռան պաշար։ Վրա է հասնում ձմեռը։ Ճպուռը չի հասցնում շուրջը նայել, արդեն ուտելու ոչինչ չկա։ Նա գնում է մրջյունի մոտ և խնդրում մենակ չթողնել իրեն, օգնել ուժ հավաքել, կերակրել ու ջերմացնել։ Մրջյունը պատասխանում է, թե նա միայն երգել է, այժմ էլ թող գնա ու շարունակի պարել, ապա փակում է դուռը։ Ճպուռը հեռանում է ու տառապանքով մահանում։

Ճպո՞ւռ, թե՞ մորեխ

խմբագրել

Մուլտֆիլմում ճպուռի փոխարեն հանդես է գալիս մորեխը։ Ըստ Դմիտրի Կոբյակովի՝ առակում «стрекоза» («ճպուռ») բառը հենց նշանակում է մորեխ, որովհետև 19-րդ դարում երկու միջատներն էլ կոչվել են նույն բառով[7]։

Ըստ Լև Ուսպենսկու՝ քանի որ Կռիլովի ստեղծագործությունը հանգում է Ժան դը Լաֆոնտենի La cigale et la fourmi («Կնճիթավոր ճպուռն ու մրջյունը») առակին, որտեղ բնօրինակում երկու հերոսներն էլ իգական սեռի են, Կռիլովն ստիպված է եղել «կին» թողնել գոնե ճպուռին, բայց այդ բառը կարող էր անհասկանալի լինել ռուսների մեծ մասին, և «արդյունքում առակում հայտնվել է երկու տարբեր միջատների տարօրինակ հիբրիդը։ Այդ էակը կոչվում է «ճպուռ», սակայն «ցատկոտում» ու «երգում» է «փափուկ դալար խոտերում», այսինքն՝ խոտի մեջ ակնհայտորեն մորեխի նման»[8]։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ճպուռն ու մրջյունը (մուլտֆիլմ, 1913)» հոդվածին։