Հին սալորենի
«Հին սալորենի» (ճապ.՝ 老梅図襖), 1646 թվականին շարժական դռների վրա ճապոնացի նկարիչ Կանո Սանսեցուի ստեղծած նախշազարդում։ Նկարի ստեղծման համար հեղինակն օգտագործել է թանաք, ներկ, ոսկեթել և թուղթ։ 1975 թվականից աշխատանքը գտնվում է Նյու Յորքի Մետրոպոլիտեն թանգարանի հավաքածուում[5]։
![]() | |
տեսակ | գեղանկար |
նկարիչ | Կանո Սանսեցու |
տարի | 1646[1] |
բարձրություն | 174,6 սանտիմետր |
լայնություն | 485,5 սանտիմետր |
ստեղծման վայր | Ճապոնիա[2] |
ստեղծման երկիր | ![]() |
գտնվում է | Մետրոպոլիտեն թանգարան[1] |
հավաքածու | Մետրոպոլիտեն թանգարան[1][3] և ասիական արվեստ[4] |
պատկերված են
| |
Ծանոթագրություններ |

Նկարում պատկերված է ճապոնական հին սալորենու կորացած սև բունը՝ ոլորուն ճյուղերով շուրջ 4 մետր երկարությամբ տարածված շարժական դռան չորս վահանակների վրա[5]։ Ծառերի բացված ծաղիկները ցույց են տալիս, որ արվեստագետը պատկերել է վաղ գարուն (ճապոնական սալորենին ծաղկում է փետրվար ամսվա վերջում և համարվում է գարնան ավետաբեր)։ Սալորենու ծաղիկները փոխանցում են սառը վաղորդյան գարնան մթնոլորտ և խորհրդանշում ծնունդ ու նորացում[5]։ Պատկերի աջ կողմում երևում են ժայռեր և բամբուկ, ձախ կողմում՝ ծաղկած լեռնավարդ[6]։ Այս ծայրահեղ մասերի հիման վրա կարելի է ենթադրել, որ սենյակի չորս վահանակների պատկերները պետք է նկարագրեին տարվա չորս եղանակները[6]։ 1880-ական թվականներին վանքը, որտեղ գտնվել է աշխատանքը, ավերվել է, և նկարի միայն այս հատվածն է պահպանվել[6]։ Կորացած բներով ծառերի կոմպոզիցիան տուրք է տալիս Կանո Էյտոկուին[7]։ Ի տարբերություն իր նախորդի աշխատանքների, Կանո Սանսեցուի մոտ գերիշխում է դեկորատիվ ոճը և ավելի քիչ դինամիկ է[7]։
Ֆուսումայի շարժական վահանակներն ի սկզբանե ձևավորել են Կիոտոյում գտնվող զենական Մյոսինձի տաճարի Տենսյոին կառույցի սենյակներից մեկի պատը[5]։ Կանո Սանսեցուն այս տաճարը նկարազարդել է իր խնամակալ հոր և ուսուցչի՝ Կանո Սանրակուի հետ, դայմյո Մացուդարա Տադաիխիրոյի հրամանով[6]։ 1880-ական թվականների պատկերազարդումը վաճառվել է մասնավոր կոլեկցիոներ Կատաոկի Նաոխարուին, Ճապոնիայի ֆինանսների ապագա նախարարին` տաճարի վերականգնման համար ֆինանսական օգնության դիմաց։ Նոր սեփականատիրոջ նախաձեռնությամբ նկարազարդումները տան չափերին համապատասխանելու համար վերևից կտրվել են[6]։ Այս վահանակների հետևի մասում եղել է այլ պատկերազարդում՝ չինական թեմատիկայով դաոսական ութ անմահները, որը ձևավորել է հարևան սենյակի պատը[5]։ Ավելի ուշ այս նկարն առանձնացվել է և այժմ գտնվում է Միննեապոլիսի արվեստի ինստիտուտում[5]։ Կատաոկի Նաոխարուից հետո նկարազարդումը պատկանել է ճապոնական արվեստի դիլեր Միձուտանի Նիսաբուրոնին (1910-1985) և ամերիկացի կոլեկցիոներ Հարրի Փաքարդին (1914-1991), որը 1975 թվականին այն հանձնել է Մետրոպոլիտեն թանգարանին[6]։
Ծանոթագրություններ Խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 http://www.metmuseum.org/art/collection/search/44858
- ↑ 2,0 2,1 https://www.metmuseum.org/art/collection/search/44858
- ↑ http://www.metmuseum.org/art/collection/search#!/search?showOnly=highlights
- ↑ Մետրոպոլիտեն թանգարան — 1870.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 «老梅図襖 Old Plum» (անգլերեն)։ The Metropolitain Museum of Art
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Aaron Rio։ «Vernal Splendor: Kano Sansetsu's Old Plum» (անգլերեն)
- ↑ 7,0 7,1 «Развитие стиля Кано Эйтоку его учениками и последователями. Часть 6.»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2019-10-19-ին։ Վերցված է 2018-12-09