Հայկ Օրդյան
Հայկ Վալտերի Օրդյան (դեկտեմբերի 3, 1978, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ ռեժիսոր, պրոդյուսեր։
![]() | |
---|---|
![]() | |
Ծնվել է | դեկտեմբերի 3, 1978 (44 տարեկան) |
Ծննդավայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Մասնագիտացում | ռեժիսոր, պրոդյուսեր |
IMDb | ID ID 11207999 |
Կենսագրություն խմբագրել
Հայկ Օրդյանը ծնվել է 1978 թվականին Երևանում, արմատները Տավուշի մարզի Այգեձոր գյուղից են։ 1996-2001 թվականներին սովորել է Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարանի կուլտուրայի ֆակուլտետում։ Ուսանողական տարիներից աշխատել է Հայաստանի հանրային հեռուստաընկերությունում, նախ՝ որպես ռեժիսորի ասիստենտ, ապա՝ ռեժիսոր։ Հետագայում եղել է հայկական երկու հեռուստաընկերությունների լրատվական ծառայությունների գլխավոր ռեժիսոր և մի շարք հեռուստահաղորդումների բեմադրող ռեժիսոր։ 2009 թվականից մինչև 2016 թվականը հանդիսացել է «Օրդֆիլմ» կինոընկերության հիմնադիր տնօրեն[1][2]։ 2011 թվականից որպես բեմադրող ռեժիսոր համագործակցել է միջազգային տարբեր կինո և հեռուստաընկերությունների հետ, որտեղ նկարահանել է, հիմնականում, վավերագրական ֆիլմեր և ֆիլմաշարեր[3][4][5][6][7]։
Մասնակցել է աշխարհահռչակ կինոռեժիսոր, դիստանցիոն մոնտաժի հեղինակ Արտավազդ Փելեշյանի «Դրոշմման ժամանակը» երկհատորյակի ստեղծմանը, որի շնորհանդեսը կայացել է Մոսկվայում և Երևանում[8][9]։ Կազմակերպել է Փելեշյանի ֆիլմերի հետահայաց ցուցադրությունն ու հանդիպումը Երևանում[10][11]։
2008-2016 թվականներին դասավանդել է Հայկական պետական մանկավարժական և Հայ-ռուսական (սլավոնական) համալսարաններում։ 2019 թվականից դասավանդում է Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտում[12]։
2019 թվականից հանդիսանում է «Օրդեր ֆիլմ փրոդաքշն» կինոընկերության հիմնադիր տնօրենը[13]։ 2021 թվականին Երևանում տեղի է ունեցել ռեժիսորի «Զուլալի» լիամետրաժ խաղարկային ֆիլմի պրեմիերան, որը հետագայում միջազգային հաջողությունների է հասել՝ արժանանալով բազմաթիվ մրցանակների[14]։
Անձնական կյանք խմբագրել
Ունի երկու քույր (Ալինա և Աիդա) և երկու որդի։
Ֆիլմագրություն խմբագրել
Ռեժիսոր խմբագրել
- 2004 - «Ասք հայոց գինու մասին» (վավերագրական)
- 2004 - «Անանուն շիրիմներ» (վավերագրական)
- 2007 - «Ֆրունզիկ Մկրտչյան. կյանքը ժապավենի վրա» (վավերագրական)
- 2009 - «Կինոպոետը. Արտավազդ Փելեշյան» (վավերագրական)
- 2012 - «Էդուարդ Ղազարյան. հրաշագործը» (վավերագրական)
- 2013 - «Մեր մարմնի ծածկագրերը», Россия 1 (վավերագրական սերիալ) Archived 2016-11-09 at the Wayback Machine.
- 2014 - «Հոգեվարք» (Խաղարկային, կարճամետրաժ)
- 2015 - «Ցեղասպանություն. Սկիզբ», НТВ (Ստանիսլավ Սիդորովի հետ)
- 2016 - «Հովազների երկրի պահապանները», RTD (վավերագրական սերիալ)
- 2017 - «Հեղափոխություն Live», НТВ (վավերագրական սերիալ)
- 2017 - «Սա Չինաստանն է», RTD (վավերագրական ֆիլմաշար)
- 2018 - «Արգենտինական ԴՆԹ», RTD (վավերագրական ֆիլմաշար)
- 2018 - «Բոլիվիական ԴՆԹ», RTD (վավերագրական ֆիլմաշար)
- 2019 - «Ռուսո-Լատինո. Պերու», Пятница (Վավերագրական ֆիլմաշար) Archived 2021-05-22 at the Wayback Machine.
- 2021 - «Զուլալի», Օրդեր ֆիլմ փրոդաքշն(չաշխատող հղում), Հայաստանի ազգային կինոկենտրոն , Հայաստանի հանրային հեռուստաընկերություն (խաղարկային)
Սցենարիստ խմբագրել
- 2007 - «Ֆրունզիկ Մկրտչյան. կյանքը ժապավենի վրա» (Ալինա Օրդյանի հետ)
- 2009 - «Կինոպոետը. Արտավազդ Փելեշյան» (Ալինա Օրդյանի և Նաիրա Փայտյանի հետ)
- 2012 - «Էդուարդ Ղազարյան. հրաշագործը»
- 2014 - «Հոգեվարք» (Խաղարկային, կարճամետրաժ)
- 2021 - «Զուլալի», (Աստղիկ Սիմոնյանի հետ, խաղարկային)(չաշխատող հղում)
Պրոդյուսեր խմբագրել
Մրցանակներ խմբագրել
- 2012 թ. – «ՏԵֆի համագործակցություն» – Հատուկ մրցանակ[15]
- 2014 թ. – Վավերագրական ֆիլմերի «Կունակի» Archived 2018-03-23 at the Wayback Machine. փառատոն – Առաջին մրցանակ «Մշակույթ և արվեստ» անվանակարգում [16]
- 2018 թ. – «ՏԵֆի համագործակցություն» – Հատուկ մրցանակ [17][18]
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «Օրդֆիլմ»։ 2018-03-20
- ↑ ShoghakatTVcompany (2014-12-15), «Օրդֆիլմ» կինոստուդիայի հնգամյակը, https://www.youtube.com/watch?v=ntJeQGZEcZs, վերցված է 2019 թ․ մայիսի 1
- ↑ «Шифры нашего тела. Сердце»։ russia.tv (ռուսերեն)։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-11-09-ին։ Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 1
- ↑ RT Documentary (2016-01-06), The Keepers Of Leopard Land (E1): Rangers pursue poachers on the territory of the nature reserve, https://www.youtube.com/watch?v=uztxyZ5zosA, վերցված է 2019 թ․ մայիսի 1
- ↑ Чернышёв, Владимир (ռուսերեն), «Революция LIVE». 1-я серия, https://www.ntv.ru/video/1399440/, վերցված է 2019 թ․ մայիսի 1
- ↑ RT Documentary (2017-07-08), Shenzhen: City of the Future. The high-tech life of China’s Silicon Valley, https://www.youtube.com/watch?v=1TZh9f7Ai9M, վերցված է 2019 թ․ մայիսի 1
- ↑ RT Documentary (2018-08-26), Bolivian DNA: Titicaca. The lake of mystery, floating islands and an alien presence, https://www.youtube.com/watch?v=wXGGyI71Aw8&t=11s, վերցված է 2019 թ․ մայիսի 1
- ↑ «Արտավազդ Փելեշյանի մասին գրված հոդվածներն ամփոփվել են «Դրոշմման ժամանակը» երկհատորյակում»։ armenpress.am։ Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 1
- ↑ Sputnik։ «Արտավազդ Փելեշյանի «Դրոշմման ժամանակը» նվաճել է Մոսկվան»։ armeniasputnik.am։ Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 1
- ↑ «Արտավազդ Փելեշյան. «Մենք նստած ենք այն ճյուղին, որը կտրում ենք մեր ձեռքով»»։ www.aravot.am։ Գոհար Հակոբյան։ Հուլիս 28,2015։ Վերցված է Հուլիս 28,2015
- ↑ «Արտավազդ Փելեշյան. «Մենք կտրում ենք այն ճյուղը, որի վրա նստած ենք» - BlogNews.am»։ blognews.am։ Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 1
- ↑ «Կինոյի և հեռուստատեսության ամբիոն | YSITC»։ Վերցված է 2023-01-25
- ↑ «Order Film»։ orderfilm.am։ Վերցված է 2023-01-25
- ↑ Shahverdyan Lilit, Shahverdyan Lilit (2021-11-05)։ «The Pure Spirit of ‘Zulali’ Appears on the Big Screen»։ The Armenian Mirror-Spectator (en-US)։ Վերցված է 2023-01-25
- ↑ «В Астане завершился международный телевизионный фестиваль "ТЭФИ-Содружество" | Kazakhstan Today»։ www.kt.kz (ռուսերեն)։ Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 1
- ↑ ««Кунаки» в Сухуме»։ Эхо Кавказа (ռուսերեն)։ Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 1
- ↑ Sputnik։ «Пелешян "принес Орфея" молодому коллеге: фестиваль "ТЭФИ-Содружество" подвел итоги»։ ru.armeniasputnik.am (ռուսերեն)։ Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 1
- ↑ «Фильм Айка Ордяна «Кинопоэт. Артавазд Пелешян» удостоен премии ТЭФИ»։ Инфотека 24 (ru-RU)։ 2018-10-08։ Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 1