Վիքիպեդիա

Հայաստանի հանրային հեռուստաընկերություն

Հայկական հեռուստաալիք
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Առաջին ալիք (այլ կիրառումներ)

Հայաստանի հանրային հեռուստաընկերություն (Հ1) նաև հայտնի է որպես՝ Առաջին ալիք, հայկական պետական հանրային հեռուստատեսություն։ Հիմնադրվել է 1955 թ. սեպտեմբերի 5-ին։

Հայաստանի հանրային հեռուստաընկերություն
Изображение логотипа
Տեսակհեռուստաընկերություն
Հիմնադրված էսեպտեմբերի 5, 1955
(հիմնադրման տարեթիվ)
նոյեմբերի 29, 1956
(եթերի սկիզբ)
ՀիմնադիրԽՍՀՄ Գերագույն խորհուրդ
ՎայրԵրևան, Հայաստան[1]
Երկիր{{{2}}} Հայաստան
Գլխավոր անձինքՀովհաննես Մովսիսյան (գործադիր տնօրեն)
Սպասարկվող տարածք{{{2}}} Հայաստան
{{{2}}} Արցախի Հանրապետություն
միջազգային[2]
Արտադրանքմեդիա
Ծառայություններհեռուստատեսություն, կայքեր
Զուտ շահույթ3,448,664,000 ֏ (2015)[3]
ՍտորաբաժանումներԱռաջին ալիք
Համահայկական ալիք
ՆախկինՀայկական հեռուստատեսության 1-ին ծրագիր (1956-1991),
Հայկական հեռուստատեսություն (1991-1993),
Հայաստանի հեռուստատեսության 1-ին ալիք (1993-1994),
Հայաստանի հեռուստատեսություն (1994-1996),
Հայաստանի պետական հեռուստատեսություն (1996-1997),
Հայաստանի ազգային հեռուստատեսություն (1997-2001),
Հայաստանի հանրային հեռուստաընկերություն (2001-ներկա)
ՍեփականատերՀայաստանի Կառավարություն
Կայք1tv.am​(հայ.) և armtv.com​(հայ.)
Մասնակից էԵվրոպական հեռարձակողների միություն
 Public Television of Armenia Վիքիպահեստում

Պատմություն խմբագրել

Խորհրդային տարիներ խմբագրել

Հայաստանի հեռուստատեսությունը հիմնվել է 1955 թ. սեպտեմբերի 5-ին ԽՍՀՄ Գերագույն Խորհրդի որոշմամբ։ Առաջին եթերը կայացավ 1956 թ. նոյեմբերի 29-ին։ Կանոնավոր հաղորդումները հեռարձակվում էին շաբաթական չորս անգամ՝ երեքշաբթի, հինգշաբթի, շաբաթ և կիրակի օրերին՝ երկուական ժամով։ 1957 թ. նոյեմբերի 7-ին հեռարձակվել է արտաստուդիական անդրանիկ հեռարձակումը։ Կարճ ժամանակում հեռուստատեսությունը դարձել է քաղաքային, մշակութային, գիտաճանաչողական, ուսուցողական և այլ ինֆորմացիայի կարևորագույն միջոց (1987 թ. հանրապետության ընտանիքների 93%-ը հեռուստացույց ուներ)։ 1970 թ. շահագործման է հանձնվել Նորքի հեռուստատեսային համալիրը (հանրապետական հեռուստակենտրոն)։

Առաջին տեսագրումը կատարվել է 1971 թվականին։ 1972 թվականին գործարկվել է Երևան-Դոնի Ռոստով ռադիոռելեային գիծը, որով կենտրոնական հեռուստատեսությունը (ԿՀ) ընդունում էր հեռուստաընկերության հաղորդումները։ 1973 թվականից գործում է հեռուստաընկերության 2-րդ ծրագիրը։ 1977 թվականից ընդունվում էին ԿՀ 2-րդ ծրագրի հաղորդումները։ Գունավոր պատկերմամբ առաջին հաղորդումը հայկական հեռուստատեսությամբ տրվել է 1973 թ. մայիսի 1-ին։

1981 թվականից հեռուստաընկերության հաղորդումները հեռարձակվում էին միայն գունավոր պատկերմամբ։ 1987 թվականի դրությամբ հանրապետության ռադիոռելեային գծերի երկարությունը կազմել էր 1330 կմ։ 1987 թվականին գործել են ԿՀ առաջին և երկրորդ, հեռուստաընկերության երկու ծրագրերը՝ 43,9 ժամ ընդհանուր տևողությամբ, որից հեռուստաընկերության հաղորդումները՝ 14 ժամ։ Հեռուստաընկերության առաջին ծրագրով տրվում էին ինֆորմացիոն հասարակական-քաղաքացիական, ուսուցողական, գեղարվեստական և մարզական հաղորդումներ։ Երկրորդ ծրագիրը նախատեսված էր Երևանի և դրա շրջակայքի համար։ 1987 թվականին հեռուստատեսային առնվազն մեկ ծրագիր ընդունելու հնարավորություն ուներ հանրապետության բնակչության 99%-ը։ Բնակչության 97%-ը ընդունել է ԿՀ առաջին ծրագրի, 84%-ը՝ ԿՀ 2-րդ ծրագրի հաղորդումները։

ՀՀ արտադրական-ստեղծագործական աշխատանքները կոորդինացնում էր ծրագրերի գլխավոր դիրեկցիան, որը միավորում էր հաղորդավարների, թողարկիչների, նկարիչների, հնչյունային ռեժիսորների, հեռուստատեսային օպերատորների, կինոցուցադրումների բաժնի և ֆիլմադարանի աշխատանքը։ ՀՀ ծրագրերի նյութերը պատրաստվել են պրոպագանդայի, ինֆորմացիայի, կոմունիստական «դաստիարակության», երիտասարդական, մանկապատանեկան, ուսուցողական և գիտահանրամատչելի, գրականության և արվեստի, դրամատիկական, երաժշտական, նամակների և սոցիոլոգիական ուսումնասիրությունների, ռուսերեն և խորհրդային այլ երկրների լեզուներով տրվող, Փոխանակային և ԿՀ ու համամիութենական ռադիոյի համար հաղորդումներ պատրաստող խմբագրությունները։ Պրոպագանդայի գլխավոր խմբագրության «Հրատապ էկրան», «Հեռուստատեսային պրեսկոնֆերանս», «Արձագանք», «Հնգամյակի սոցիալ-տնտեսական պրոբլեմները», «Պարենային ծրագիրը գործողության մեջ»,«Պատմվածքներ կոմունիստների մասին» հաղորդումներն ու հանդեսները մեծապես օժանդակում էին կուսակցական կազմակերպությունների պրոպագանդային։ Ինֆորմացիայի գլխավոր խմբագրության «Իրադարձություններ, երկրներ, պրոբլեմներ», «Կապիտալիզմն առանց դիմակի» հաղորդաշարերում մեկնաբանվում են միջազգային կյանքի, պատերազմի ու խաղաղության հարցեր, ըստ ամենայնի լուսաբանվում ԽՍՀՄ արտաքին քաղաքականությունը, խորհրդային գաղափարախոսության տեսանկյունից քննադատվում արևմտյան երկրների (ԱՄՆ, եվրոպական երկրներ) քաղաքականությունը։

Խորհրդային պետության ներքին և արտաքին քաղաքականության, խորհրդային ապրելակերպի պրոպագանդմանն էին ծառայում «Երաշխավորված է սահմանադրությամբ», «Սովետական ապրելակերպ», «Արվեստագետն ու ժամանակը», «Խոսք երիտասարդությանը», «Կարգապահությունն ու մենք», «Որակի գումարելիները», «Իմ հայրենիքը ԽՍՀՄ-ն է», «Ձայն խաղաղության», «Մոլորակին մաքուր երկինք» և այլ հաղորդաշարեր։ Աճող սերնդի կոմունիստական ոգով դաստիարակության նպատակին էին ուղղված «Խարույկ», «Արիության դասեր», «Անխախտ բարեկամություն», «Հետաքրքիր հանդիպումների ակումբ», «16-18» մանկական հանդեսները, «Մենք և երեխաները» հաղորդաշարը։

Նախադպրոցական տարիքի երեխաների համար գործել են հայոց և ռուսաց լեզուների ուսուցման հաղորդաշարերը։ Առանձին հաղորդումներ էին նվիրվում սովետական ժողովուրդների գրականությանը, հայ ժողովրդի պատմությանը։ Գեղարվեստական հաղորդումներից լայն ճանաչում ունեն «Դրական կամուրջներ», «Մեր լեզուն, մեր խոսքը» (ՀԽՍՀ պետական մրցանակ, 1985), «Բյուրակն», «Նորք», «Հայ երգի ակումբ», «Երաժշտական կյանք», «Երաժշտական Փոստարկղ» հանդեսները։

Պարբերաբար տրվել են ԽՍՀՄ պետությունների և սոցիալիստական ճամբարի այլ երկրների երաժշտական ու գեղարվեստական կոլեկտիվների, անհայտ կատարողների ելույթներ։ 1970 թվականին ստեղծվել է հեռուստատեսային կինոնկարների «Երևան» ստուդիան, որը տարեկան նկարահանում ու մշակում էր միջինում շուրջ 320 ժ կինոժապավեն, որից 20-ը՝ 35 մմ։ Ստուդիայի թողարկած մի շարք կինոնկարներ միութենական փառատոների մրցանակակիրներ էին, իսկ «Ձորի Միրո», «Արամ Խաչատրյան», «Անուշ» և «Քառյակ» ժապավեններն արժանացել էին հեռուստատեսային ֆիլմերի համամիութենական փառատոների գլխավոր մրցանակներին։

ՀԽՍՀ հեռուստատեսության և ռադիոհաղորդումների պետկոմի կողմը 1957 թ. հրատարակում է «Եթերում է Երևանը» (հայերեն և ռուսերեն) հեռուստատեսային հաղորդումների ծրագիր-տեղեկատուն։

Անկախության շրջան խմբագրել

1990-ական թվականների սկզբում հեռուստատեսությունը համեմատաբար ազատվեց գրաքննությունից[փա՞ստ]։ Հասարակական-քաղաքական հաղորդումներին զուգահեռ ավելացան և նոր ձևով ներկայացան ժամանցային հաղորդումները։ Մեծ մասսայականություն էր վայելում «Խճանկար» ծրագիրը, որը 1990 թվականի վերջին օրը ներկայացրեց «Ճամփորդություն դեպի 1991 թվական» 24 ժամանոց հեռուստամարաթոնը։ Մեկ ամիս անց, 1991 թ. փետրվարի 19-ին ծնվեց նոր հաղորդաշար՝ «3-րդ ալիք»-ը, որի հիմնական ստեղծագործական խումբը հավաքվեց առաջին օրվանից. Արտակ Արզումանյան, Էլմիրա Արսենյան, Արտավազդ Եղոյան, Վաչագան Ներսիսյան, Կարեն Քոչարյան։

1996 թվականից Հ1-ը «Hot Bird» արբանյակից սկսեց հեռարձակվել Եվրոպայում, Մերձավոր Արևելքում և Հյուսիսային Աֆրիկայում, իսկ 2000 թվականից նաև Հեռավոր Արևելքում, Ավստրալիայում, ԱՄՆ-ում և Կանադայում։ 1999 թվականից Հայաստանի հեռուստատեսությունը սկսեց հեռարձակվել արբանյակային կապով, որն իրականացավ ՀՀ Կապի նախարարության և իտալական «Տելեսպազիո» ընկերության միջև կնքված պայմանագրով։ Ներկայումս Հանրային Հեռուստաընկերության միջազգային «Հայաստան 1» արբանյակային հեռուստաալիքը հեռարձակվում է ողջ աշխարհում[4], իսկ ահա 2000 թվականից գործողության մեջ մտած նոր օրենքի համաձայն Ազգային հեռուստատեսությունը վերանվանվեց Հանրային հեռուստաընկերության՝ «Հ1» տարբերանշանով։ Այդ նույն թվականին գործողության մեջ մտած «Հեռուստատեսության և ռադիոյի մասին» ՀՀ օրենքի համաձայն՝ Հանրային հեռուստաընկերությունը պարտավորվեց մինչև 2005 թվականի հունվարի 1-ը բոլոր հաղորդումները և ֆիլմերը եթեր հեռարձակել հայերենով։ Սկզբում թարգմանվեցին մուլտֆիլմերը, այնուհետև՝ հեռուստասերիալները։

2005 թ. հուլիսի 7-ից 8-ը Դուբրովնիկում տեղի ունեցած Եվրոպական հեռարձակողների միության 56-րդ գլխավոր համագումարում Հայաստանի Հանրային հեռուստաընկերությունն ու ռադիոն դարձան Եվրոպական հեռարձակողների միության լիիրավ անդամ, որի արդյունքում 2006 թվականից Հայաստանը սկսեց մասնակցել Եվրատեսիլ երգի մրցույթին[5]։ 2001 թ․-ին Հանրային հեռուստաընկերության կողմից հիմնադրվեց «Նոր ալիք» հեռուստաընկերությունը, որը ցուցադրում էր երաժշտական և ժամանցային հաղորդումներ։ 2008-ին «Նոր ալիքը» լուծարվեց և նույն տարում ստեղծվեց Հանրային հեռուստաընկերության երկրորդ՝ «Արարատ» հեռուստաալիքը, որը սակայն դադարեցրեց իր գործունեությունը 2011 թվականին, զիջելով իր եթերային ալիքը «Շողակաթ» հեռուստաալիքին[6]։

2008 թվականին նվազեցին, այնուհետև եթերից դուրս եկան մի շարք շոու ծրագրեր, որոնց փոխարինելու եկան հայրենական արտադրության ֆիլմերն ու հաղորդումները։ Սկսվեց գեղարվեստական և հեռուստաֆիլմերի արտադրության նոր փուլ։

2007 թվականին Հեռուստաֆիլմերի «Երևան» ստուդիայում նկարահանվեց «Մի վախեցիր» 5 մասանոց ֆիլմը նվիրված Արցախյան պատերազմին, 2009-ին՝ «Սպանված աղավնի» գեղարվեստական ֆիլմը՝ Նար-Դոսի համանուն վիպակի մոտիվներով, 2010-ին հեռուստադիտողին ներկայացվեց Րաֆֆու «Խաչագողի հիշատակարանը» վեպի հիման վրա նկարահանված համանուն վերնագրով և հինգ մասից բաղկացած հեռուստատեսային գեղարվեստական ֆիլմը, 2011 թվականին՝ «Արտիստը»՝ Շիրվանզադեի համանուն պատմվածքի հիման վրա։ Արտադրված առաջին հայկական սերիալներից էին «Որբեր» և «Աննա» սերիալները (2009), 2013 թվականին՝ «Մեր գյուղը», 2014 թվականին՝ «Շտապ օգնություն» սերիալները։ 2015 թվականին ցուցադրվեց «Հատուկ բաժին» հեռուստասերիալը։

2010 թվականից առ այսօր եթերում է «Երգ երգոց» երաժշտական նախագիծը, 2013 թվականին բացվեց «Հայադարան» գրական հաղորդաշարը։

Անցում կատարվեց թվային հեռարձակման։

2014 թվականին ձեռք բերվեց «Avid» ընկերության համակարգը, (որն հաջողությամբ աշխատում էր մի շարք հեռուuտաընկերություններում (ОРТ, РТР, BBC, ABC)` տեսասերվերներով, համալրող բաղադրիչներով, ինչպես նաև համակարգչային գրաֆիկայի ընձեռած լայն հնարավորություններով։

2015 թվականին Հանրային հեռուստաընկերությունը Չինատանի Ժողովրդական Հանրապետության (ՉԺՀ) կառավարությունից ստացավ նոր՝ 10 տեսախցիկով զինված HD շարժական հեռուստատեսային կայան և HD արբանյակային հեռարձակման կայան։ Չինաստանի կառավարությունը Հանրային հեռուստաընկերությանը անհատույց տրամադրեց նաև թվային լրահավաք մեքենա։

Ներկայումս Հանրային հեռուստաընկերության եթերին կարելի է հետևել ինչպես անհատական համակարգիչներով, այնպես էլ բջջային հեռախոսներով և պլանշետներով։ Ստեղծվել են հավելվածներ հանրաճանաչ «IOS» և «Android» համակարգերի համար, որոնք կարելի է ներբեռնել անվճար։

2016 թվականի սեպտեմբերի 13-ին մեկնարկեց Հանրային հեռուստաընկերության 60-րդ եթերաշրջանը, և նույն օրը անցում կատարվեց բարձր հստակության (HD որակի) հեռարձակման ինչպես մետրային, այնպես էլ արբանյակային հաճախականությունների համար։

Աշխատակազմ խմբագրել

Ղեկավարություն խմբագրել

Առաջին ալիքի գործադիր տնօրենն է Հովհաննես Մովսիսյանը (2020 թ. նոյեմբերից)[7]։ Լրատվական բաժնի տնօրենը Պետրոս Ղազարյանն է։

Հայաստանի հանրային հեռուստաընկերության նախկին գործադիր տնօրեններ խմբագրել

  • Ներսես Կագրամանով (1956-1960 - որպես Հայկական հեռուստատեսության տնօրեն),
  • Մարատ Մարինոսյան (1956-1964 - որպես Հայկական հեռուստատեսության առաջին գեղարվեստական ղեկավար, իսկ 1966-1971 թթ.՝ հեռուստատեսության տնօրեն),
  • Ջոն Կիրակոսյան (1966-1969 - որպես ՀԽՍՀ Նախարարների խորհրդին առընթեր ռադիոհաղորդումների և հեռուստատեսության պետական կոմիտեի նախագահ),
  • Մավր Դավթյան (1969-1970 - որպես ՀԽՍՀ Նախարարների խորհրդին առընթեր ռադիոհաղորդումների և հեռուստատեսության պետական կոմիտեի նախագահ),
  • Ստեփան Պողոսյան (1970-1978 - ՀԽՍՀ Նախարարների խորհրդին առընթեր ռադիոհաղորդումների և հեռուստատեսության պետական կոմիտեի նախագահ, իսկ 1978-1988 թթ.՝ ՀԽՍՀ հեռուստատեսության և ռադիոհաղորդումների պետական կոմիտեի նախագահ),
  • Էմանվել Արաքսման-Մանուկյան (1988-1990 - որպես ՀԽՍՀ հեռուստատեսության և ռադիոհաղորդումների պետական կոմիտեի նախագահ),
  • Հենրիկ Հովհաննիսյան (1990-1991 - որպես ՀՀ հեռուստատեսության և ռադիոհաղորդումների պետական կոմիտեի նախագահ),
  • Սամվել Գևորգյան (1991-1993 - որպես ՀՀ հեռուստատեսության և ռադիոհաղորդումների պետական վարչության պետ),
  • Տիգրան Հակոբյան (1993-1995 - որպես ՀՀ հեռուստատեսության և ռադիոհաղորդումների պետական վարչության պետ),
  • Պերճ Ստեփանյան (1996-1997),
  • Համլետ Գասպարյան (1997-1998),
  • Տիգրան Նաղդալյան (1998-2000),
  • Արմեն Արզումանյան (2001-2010, մինչ այդ՝ 2000-2001 թթ.-ին Հայաստանի ազգային հեռուստատեսության գործադիր տնօրենի պաշտոնակար),
  • Գագիկ Բունիաթյան (2010-2013),
  • Մարգարիտա Գրիգորյան (2013-2020)։

Լրագրողներ և հաղորդավարներ խմբագրել

Հանրային հեռուստատեաընկերությունում տարբեր տարիների աշխատել են բազմաթիվ հայտնի լրագրողներ։

Հաղորդումներ խմբագրել

Լրատվական խմբագրել

  • Լուրեր (նախկին անվանումներ՝ Շաբաթվա նորություններ (1957-1958), Նորություններ (1958-1975), Լրաբեր (1975-1998), Հայլուր (1991 սեպտեմբեր-դեկտեմբեր` որպես այլընտրանքային լրատվություն, իսկ 1998-2011՝ որպես լրատվական ծրագիր), Լուր Ազգային Երաժշտական Ալիքի եթերում, (2002-2004), Երաժշտական նորություններ (2002-2004), Առաջին լրատվական (2011-2017), Օրակարգ (2017-2018)),
  • Ինդեքս (նախկին անվանումներ՝ Հայլուր Ինդեքս (2010-2011), Առաջին տնտեսական (2013-2017), Օրակարգ Ինդեքս (2017-2018))

Այլ հաղորդումներ խմբագրել

  • Ագրո-TV (հաղորդման հեղինակ՝ Նելլի Սահակյան)
  • Խաչփողան (հաղորդման վարող՝ Արթուր Բախտամյան)
  • Տաբուլա ռասա (հաղորդման վարող՝ Վահե Մկրտչյան)
  • Ինտերիեր (հաղորդման վարող՝ Լուսինե Ավետիսյան)
  • Անիվների վրա (հաղորդման վարող՝ Արթուր Բախտամյան)
  • Կինկոմ
  • Որակի նշան (հաղորդման վարողներ՝ Նազենի Հովհաննիսյան (2001-2002), Նարինե Սուլթանյան (2002-2003), Կարինա Դանելյան (2010))
  • Մետեո-TV (հաղորդման վարողներ՝ Նարինե Սուլթանյան (2001-2005), Նազենի Հովհաննիսյան (2002-2004))
  • Չտեսնված կինո (հաղորդման վարող՝ Րաֆֆի Մովսիսյան)
  • Բաց նախագիծ (հաղորդման վարողներ՝ Թինա Խաչատրյան և Հրաչ Մուրադյան)
  • Օտար խաղեր (հաղորդման վարողներ՝ Կարեն Ալիխանյան, Նարինե Զախարյան (2005-2007), Ֆելիքս Խաչատրյան (2007-2008), արտադրությունը՝ Eskiz Studio-ն, հաղորդման արտադրությունը՝ Սիգմա TV-ն)
  • Աքլորականչ (հաղորդման վարող՝ Արթուր Բախտամյան)
  • Էկոհարթակ (հաղորդման վարող՝ Դավիթ Գրիգորյան)
  • Ազատ գոտի (հաղորդման վարողներ՝ Արտակ Վարդանյան (2011-2012), Էրիկ Անթառանյան (2012-2013))
  • Վարդապետը
  • Տեսանկյուն (հաղորդման վարող՝ Գևորգ Ալթունյան, մինչ այդ հեռարձակվել է Կենտրոնով և TV5-ով)
  • Այլընտրանք
  • Այսօր իրականում (հաղորդման վարող՝ Պետրոս Ղազարյան)
  • Ֆրանկոֆոն Հայաստան
  • Լրագրողական մենամարտ
  • Վերադարձ դեպի ապագա (հաղորդման վարող՝ Ռաֆայել Հովհաննիսյան, արտադրությունը՝ Հայկական աշխարհագրական ասոցացիայի)
  • Տան մեծը (հաղորդման վարող՝ Աննա Ավանեսյան)
  • Օրակարգից դուրս (հաղորդման վարող՝ Ագնեսա Խամոյան)
  • Հանրային օրակարգ (հաղորդման վարող՝ Գևորգ Ալթունյան)
  • Ճակատագրեր (հաղորդման վարող՝ Աննա Ավանեսյան)
  • Սպասիր ինձ (հաղորդման վարողներ՝ Աննա Ավանեսյան և Տիգրան Ներսիսյան)
  • Հենց այսպես էլ ապրում ենք (հաղորդման վարող՝ Հրանտ Թոխատյան)
  • Առաջին տաղավար (հաղորդման վարող՝ Էրիկ Անթառանյան)
  • Ճակատագրեր․ օվկիանոսից այն կողմ (հաղորդման վարող՝ Աննա Ավանեսյան)
  • Հայաստանի համը (հաղորդման վարող՝ Գոհար Գասպարյան)
  • Ուզում եմ դառնալ (հաղորդման վարող՝ Մերի Քոչարյան)
  • Եռանկյունի
  • Համի որակ (հաղորդման վարող՝ Էրիկ Անթառանյան)
  • Կյանքը ափի մեջ (հաղորդման վարող՝ Լուիզա Ղամբարյան)
  • Հայն ու Հայաստանը (հաղորդման վարող՝ Տիգրան Դանիելյան)
  • Մայրիկների ակումբ (հաղորդման վարող՝ Մերի Ներսիսյան)
  • Արտկանոն (հաղորդման վարող՝ Արամ Աբրահամյան)
  • Մասնագիտությունը՝ լրագրող (հաղորդման վարողներ՝ Աելիտա Չիլինգարյան և Սոնա Աբրահամյան)
  • Հանրալսարան
  • Մեր մեջ ասած (հաղորդման վարողներ՝ Արևիկ Ուդումյան, Կարինե Խոդիկյան, Իրինա Դանիելյան)
  • Ճակատագրով՝ կին (հաղորդման վարող՝ Աննա Ավանեսյան)
  • Ագրոժամ
  • Մենք և ժամանակը («Հայկ» կինոստուդիայի հետ համատեղ, հաղորդման վարող՝ Ռուբեն Գևորգյանց)
  • Բարդ երկուշաբթի (հաղորդման վարող՝ Տիգրան Դանիելյան)
  • IT մարդիկ (հաղորդման վարող՝ Նիկոլայ Հայրապետյան)
  • Մեր ժամանակների հերոսը
  • Խաղի կանոններ (հաղորդման վարող՝ Արմեն Սարգսյան)
  • Կեսգիշերն անց (հաղորդման վարողներ՝ Արթուր Բախտամյան և Հերմինե Ստեփանյան)
  • Նվիրյալները (հաղորդման վարող՝ Ցվետանա Պասկալևա)
  • Կապրենք, կտեսնենք (Հրաչուհի Ութմազյան, Օվսաննա Սիմոնյան, Արթուր Ղուկասյան, Արև Պետրոսյան)
  • Եթե բոլորը․․․ (հաղորդման վարողներ՝ Լիլիթ Մուրադյան և Վահե Խանամիրյան)
  • Չակերտներ (հաղորդման վարող՝ Արթուր Բախտամյան)
  • Խորհրդարանական շաբաթ
  • Հարցազրույց (հաղորդման վարողներ՝ Նվեր Մնացականյան (2011-2016), Պետրոս Ղազարյան (2019-ից))
  • Կարծիք (հաղորդման վարողներ՝ Սերգո Երիցյան (1992-2003), Հրաչյա Պապինյան (2003-2011))
  • Առաջարկում է հեռուստադիտողը (հաղորդման վարող՝ Սերգո Երիցյան)
  • Ճառագայթ (հեռարձակվել է նաև Արարատով)
  • Հրապարակում
  • Եվրոպական բանաձև (հաղորդման վարող՝ Արտակ Ալեքսանյան)
  • Կարոտ (հեռարձակվել է նաև Նոր ալիքով, հետագայում հեռարձակվել է Արարատով)
  • Օտար ամայի ճամփեքի վրա (հաղորդման վարող՝ Ռաֆայել Հովհաննիսյան, արտադրությունը՝ Շարմ Հոլդինգի և Հայկական աշխարհագրական ասոցացիայի)
  • Մերոնք (արտադրությունը՝ Շարմ Հոլդինգի և Հայկական աշխարհագրական ասոցացիայի)
  • Իմ իրավունքը (հաղորդման վարող՝ Արտյոմ Երկանյան, իսկ դատը վարում էր Տիգրան Մուկուչյանը, արտադրությունը՝ AZD Production-ի)
  • Դատաժամ (արտադրությունը՝ AZD Production-ի)
  • Բանաձև (հաղորդման վարող՝ Արտակ Ալեքսանյան)
  • Հատուկ ռեպորտաժ (հետագայում հաղորդումը հեռարձակվել է Արմնյուզով, հաղորդման վարող՝ Արտակ Ալեքսանյան)
  • Կյանքը շարունակվում է
  • Հատուկ գոտի (հաղորդման վարող՝ Սուսան Սիմոնյան, արտադրությունը՝ «Կայմ» հեռուստաընկերության)
  • Հինգշաբթի (հաղորդման վարող՝ Ռոբերտ Մավիսակալյան)
  • 15 օր (հաղորդման վարող՝ Ռոբերտ Մավիսակալյան)
  • Հեռուստաօրագիր 1․12
  • Մայրաքաղաք (հաղորդման վարող՝ Վարուժան Օլքինյան)
  • Երևան
  • Բարև (հաղորդման վարող՝ Վարդան Օնանյան)
  • Ոսկե դար
  • 360 աստիճան (հաղորդման վարող՝ Արտակ Հերիքյան)
  • Օրակարգ (հաղորդման հեղինակ և վարող՝ Տիգրան Նաղդալյան)
  • Մեկ լուր
  • Մանրամասներ
  • Կեսգիշերային ճեպընթաց (հաղորդման վարող՝ Արթուր Բախտամյան)
  • Հինգերորդ անիվ (հաղորդման վարող՝ Արթուր Բախտամյան)
  • Հայկական էկրան (հաղորդման վարող՝ Դավիթ Մուրադյան)
  • Հայաստանի Հանրապետության դեսպան (հաղորդման վարող՝ Ռաֆայել Հովհաննիսյան, արտադրությունը՝ Շարմ Հոլդինգի)
  • Հայաստանի առեղծվածները (հաղորդման վարող՝ Ստեփան Զաքարյան)
  • Մշակութային հայացք (հեռարձակվել է նաև Արարատով, հետագայում հեռարձակվել է ATV-ով)
  • Պահանջարկ և առաջարկ (հաղորդման վարող՝ Դիանա Ավետիսյան)
  • Առողջություն (հեռարձակվել է նաև ATV-ով, հետագայում հեռարձակվել է Արմնյուզով, հաղորդման վարող՝ Կարինե Սահակյան)
  • Առողջարան (հեռարձակվել է նաև Երևանով, հետագայում հեռարձակվել է TV5-ով, Արարատով և Կենտրոնով, հաղորդման վարող՝ Կարինե Սահակյան, հաղորդման արտադրությունը՝ Սիգմա TV-ն)
  • Երջանկության մեխանիկա (հաղորդման վարող՝ Նազենի Հովհաննիսյան)
  • Գտնված երազ (հաղորդման վարող՝ Գոհար Գասպարյան)
  • Կնոջ հմայքի գաղտնիքը (հաղորդման վարող՝ Զառա Կարապետյան)
  • Անկախ տարիքից (հաղորդման վարող՝ Մերի Գրիգորյան)
  • Մեկ պատուհան
  • Մեդիա դիտորդ (հաղորդման վարող՝ Լուսինե Գրիգորյան)
  • Եկեք հասկանանք (հաղորդման վարողներ՝ Աելիտա Չիլինգարյան և Սոնա Աբրահամյան)
  • Հույժ գաղտնի (հաղորդման վարող՝ Արմեն Ամիրյան)
  • Բառերից այն կողմ (հաղորդման վարող՝ Հակինթ Բաղդասարյան)
  • Պատրաստենք միասին (հաղորդման վարող՝ Սարգիս Մկրտչյան)
  • «Այսօր» ամենօրյա քաղաքական հաղորդում (հետագայում հաղորդումը հեռարձակվել է Պրոմեթևսով, հաղորդման վարող՝ Հակոբ Ռուբինյան)
  • Բարև Էրգիր (հաղորդման վարող՝ Սամվել Թոփալյան)
  • «Ճանապարհ» և «Ճանապարհ. երազանքի հետքերով» (հաղորդման վարող՝ Րոֆֆի Պետրոսյան)

Ժամանցային խմբագրել

Երաժշտական խմբագրել

Հումորային խմբագրել

  • Այսպես էլ ապրում ենք
  • Ընտանյոք հանդերձ
  • Խմբագրություն․am
  • Ամուսնացածների լիգա
  • Տանդեմ

Մշակութային խմբագրել

Սպորտային խմբագրել

Ֆուտբոլային առաջնություններ խմբագրել

Փաստավավերագրական ֆիլմեր և հեռուստաֆիլմեր Հանրային հեռուստաընկերության արտադրությամբ խմբագրել

Ուսուցողական և ինտելեկտուալ հաղորդումներ խմբագրել

Մանկական հաղորդումներ խմբագրել

Ռազմական հաղորդումներ խմբագրել

  • Զինուժ
  • 02
  • Մարտիկ (հաղարդման արտադրությունը՝ Արտ 13-ի)
  • Զրույցներ պատերազմի մասին (հաղորդման վարող՝ Արթուր Գրիգորյան)
  • Իմ բանակը
  • Առաջին գիծ (հաղորդման վարող՝ Արթուր Գրիգորյան)
  • Հատուկ ջոկատ (հաղորդման վարող՝ Էրիկ Անթառանյան)

Հեռուստասերիալներ Հանրային հեռուստաընկերության արտադրությամբ խմբագրել

Լատինոամերիկյան հեռուստասերիալներ հայերեն թարգմանությամբ խմբագրել

Ամերիկյան հեռուստասերիալներ հայերեն թարգմանությամբ խմբագրել

Փառատոններ և մրցանակաբաշխություններ խմբագրել

Տարբերանշաններ խմբագրել

  •  
    Հայաստանի հանրային հեռուստաընկերության տարբերանշանը (եթերում օգտագործվել է 2003-2013 թթ.-ին)
  •  
    Հայաստանի հանրային հեռուստաընկերության տարբերանշանը (եթերում օգտագործվում է 2021 թ.-ից)

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ Contacts - Public Television of Armenia
  2. ↑ Հ1 արբանյակային հեռարձակում
  3. ↑ 2015 թ․ ֆինանսական հաշվետվություններ անկախ աուդիտորի եզրակացությամբ
  4. ↑ Ծածկույթ - Հանրային հեռուստաընկերություն
  5. ↑ Հ1 - Պատմություն 2005-2008
  6. ↑ «ՇՈՂԱԿԱԹԸ» կհեռարձակվի «ԱՐԱՐԱՏԻ» հաճախականությամբ, «ԱՐԱՐԱՏԻ» ճակատագիրն էլ մշուշոտ է
  7. ↑ Tatev. «Հովհաննես Մովսիսյանը նշանակվեց Հանրային հեռուստաընկերության գործադիր տնօրեն». yerevan.today. Վերցված է 2021 թ․ դեկտեմբերի 19-ին.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Հայաստանի_հանրային_հեռուստաընկերություն&oldid=9826324» էջից