Կարմրան ութառէջ

բույսերի տեսակ
Կարմրան ութառէջ
Դասակարգում
Թագավորություն  Բույսեր (Plantae)
Վերնաբաժին Բարձրակարգ բույսեր (Embryophyta)
Տիպ/Բաժին Անոթավոր բույսեր (Tracheophyta)
Ենթատիպ Սերմնավոր բույսեր (Spermatophytes)
Կարգ Մեխակածաղկավորներ (Caryophyllales)
Ընտանիք Կարմրանազգիներ (Tamaricaceae)
Ցեղ Կարմրան (Tamarix)
Տեսակ Կարմրան ութառէջ (T. octandra)
Միջազգային անվանում
Tamarix octandra
Կարգավիճակ
Հատուկ պահպանության կարգավիճակ՝
Քիչ մտահոգող տեսակ

Կարմրան ութառէջ (լատին․՝ Tamarix octandra), կարմրանազգիների ընտանիքին պատկանող ծածկասերմ տերևաթափ թուփ, որն ունի 5-8 մ բարձրություն և 8-12 սմ բնի տրամագիծ։

Բնի և բազմամյա ճյուղերի կեղևը մոխրավուն է, միամյա շիվերինը՝ դեղնադարչնագույն։ Տերևները ձվաձև-նշտարաձև են կամ նշտարաձև, սրածայր, եզրերում նեղ թաղանթանման և նստադիր, հիմքում սրտանման ականջիկներով։ Ողկույզները հասարակ են, միամյա շիվերի վրա մինչև 9 սմ երկարությամբ և 1 սմ հաստությամբ, նոսր, մինչև 4 սմ երկարությամբ ծաղկակիրների վրա, որոնք ծածկված են թեփուկանման տերևներով։ Մինչև 5 մմ երկարությամբ և 2 մմ լայնությամբ ծաղկակիցները երկարավուն-նշտարաձև են և սրավուն, իսկ եզրերը՝ նեղ-թաղանթանման։ Թաղանթանման եզրերով, 4-7 մասանի բաժակը պսակաթերթիկներից կարճ է, լայն-ձվաձև, համարյա կլոր և երբեմն սրածայր։ Մինչև 6 մմ երկարությամբ, 4-7 հատ պսակաթերթիկները վարդագույն են, թափվող, հակառակ-ձվաձև կամ երկարավուն։ Սկավառակը քառանկյունի է։ Առէջները 8-ն են, իսկ 3-4 սռնակները՝ չռված և սերմնարանից 3 անգամ կարճ։

Բնական պայմաններում տարածված է Կովկասում և Հյուսիսային Իրանում։ Հայաստանի տարածքում հանդիպում է ծովի մակերևույթից մինչև 900 մ բարձրության վրա, Արարատյան դաշտում, աղուտներում, ճահճային մարգագետիններում և գետափերին։ Գեղեցիկ ծաղկող թուփ է, օժտված դեկորատիվ բարձր հատկանիշներով։ Կարելի է մշակել աղակալած ու ճահճացած հողերում[1]։

Գրանցված է Հայաստանի Կարմիր գրքում։

Նկարագրություն խմբագրել

2-2,5 բարձրությամբ, դեղնադարչնագույն կեղևով ոչ մեծ ծառ է։ Սաղարթը կազմված է բազմաթիվ ճիպոտանման ճյուղերից։ Փոքրիշատե ցողունագիրկ տերևները հերթադիր են, թեփանման և նստադիր։ Ծաղկաբույլը եզրային է։ Կարճ, մինչև 4 (6) սմ երկարությամբ ողկույզները զարգանում են նախորդ տարվա ընձյուղների վրա մինչև տերևների հայտնվելը։ Ծաղկակիցները երկար են, գծային և սերտաճած եզրերեվ։ Ծաղիկները մանր են[2]։

Տարածվածություն խմբագրել

Հայաստանում հանդիպում է Երևանի (Մարգարա, Վեդի, Արարատ, Երասխ) և Դարեղեգիսի (Եղեգնաձորի և Վայքի շրջակայք) ֆլորիստիկական շրջաններում։ Աճում է Արևելյան և Հարավային Կովկասում և Իրանում[2]։

Էկոլոգիա խմբագրել

Աճում է ստորին լեռնային գոտում՝ ծովի մակարդակից 700-1100 մ բարձրությունների վրա, ինչպես նաև գետերի ափերին, աղուտներում և ճահճացած մարգագետիններում։ Ծաղկում է մայիսին, պտղաբերում՝ հունիսին[2]։

Պահպանություն խմբագրել

Վտանգված տեսակ է։ Տարածման շրջանի մակերեսը 5000 կմ²-ից պակաս է, բնակության շրջանների մակերեսը՝ 500 կմ²-ից պակաս։ Հատվում է վառելիքի համար։ Հայաստանի Կարմիր գրքի առաջին հրատարակության մեջ ընդգրկված էր որպես ոչնչացման սպառնալիքի ենթակա տեսակ։ Ընդգրկված չէ CITES-ի և Բեռնի կոնվենցիաների հավելվածներում[2]։

Պահպանության գործողություններ չեն իրականացվում[2]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Հարությունյան Լ․ Վ․, Հարությունյան Ս․ Լ․, Հայաստանի դենդրոֆլորան, հ. 1, Երևան, «Լույս հրատարակչություն», 1985, էջ 239-241։
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Հայաստանի Կարմիր գիրք. Երևան: Հայաստանի բնապահպանության նախարարություն. 2010. ISBN 978-99941-2-420-6.
 Վիքիցեղերն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կարմրան ութառէջ» հոդվածին։