Խուլլիո Ալվարես դել Վայո (Alvares del Vayo) (իսպ.՝ Julio Álvarez del Vayo y Olloqui, փետրվարի 9, 1891(1891-02-09)[1][2][3][…], Վիլյավիսիոսա դե Օդոն, Մադրիդ, Իսպանիա[3][4] - մայիսի 3, 1975(1975-05-03)[5][3][4], Ժնև, Շվեյցարիա[3][4]), իսպանական քաղաքական գործիչ, հրապարակախոս, դիվանագետ։

Խուլիո Ալվարես դել Վայո
 
Կուսակցություն՝ Իսպանական սոցիալիստական բանվորական կուսակցություն
Կրթություն՝ Մադրիդի համալսարան
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ, լրագրող, դիվանագետ, գրող և իրավաբան
Ծննդյան օր փետրվարի 9, 1891(1891-02-09)[1][2][3][…]
Ծննդավայր Վիլյավիսիոսա դե Օդոն, Մադրիդ, Իսպանիա[3][4]
Վախճանի օր մայիսի 3, 1975(1975-05-03)[5][3][4] (84 տարեկան)
Վախճանի վայր Ժնև, Շվեյցարիա[3][4]
Քաղաքացիություն  Իսպանիա

Կենսագրություն խմբագրել

1931-1933 թվականներին եղել է դեսպան Մեքսիկայում։ 1934 թվականին դարձել է սոցիալիստների ձախ թևի առաջնորդներից մեկը, իսպանական ժողովրդի ազգային-հեղափոխական պատերազմի տարիներին՝ արտաքին գործերի մինիստր (1936 թվականի սեպտեմբեր-1937 թվականի մայիս, 1938 թվականի ապրիլ-1939 թվական) և Գլխավոր զինվորական կոմիսարիատի ղեկավար (1936 թվականի հոկտեմբեր-1937 թվականի նոյեմբեր1939 թվականից վտարանդի է։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Խուլիո Ալվարես դել Վայո» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 191