Խաչիկ Ա Արշարունի
Խաչիկ Ա Արշարունի (Արշարունեցի, ծ. թ. անհայտ – 992 թ., ամփոփված է Արգինայի Կաթողիկե եկեղեցի), Ամենայն հայոց կաթողիկոս 973 թ-ից։ Հաջորդել է Ստեփանոս Գ Սևանցուն։
| Խաչիկ Ա Արշարունի | |
|---|---|
| Ծնվել է | անհայտ[1] |
| Մահացել է | 992[1] |
| Մասնագիտություն | քահանա |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս |
Նախքան կաթողիկոս ընտրվելը Արշարունիքի եպիսկոպոսն էր, որի համար էլ Մ. Օրմանյանն անվանել է «Արշարունի»։ Պաշտպանել է Հայ առաքելական եկեղեցու դավանությունը Սեբաստիայի և Մելիտինեի հույն մետրոպոլիտների ոտնձգություններից։
Բյուզանդական կայսրության արևելյան շրջաններում՝ Անտիոքում, Տարսոնում, Իսավրիայում և այլուր, որտեղ առաջացել էին հոծ հայ համայնքներ, նշանակել է եպիսկոպոսներ։ Զբաղվել է եկեղեցաշինությամբ՝ Արգինայում կառուցել երեք կաթողիկե եկեղեցի, հիմնել մատենադարան։ Կաթողիկոսական գահին նրան հաջորդել է Սարգիս Ա Սևանցին։
Ծանոթագրություններ
խմբագրելԱյս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 26)։ 
|
| Նախորդող՝ Ստեփանոս Գ Սևանցի |
Կաթողիկոս 973-992 |
Հաջորդող՝ Սարգիս Ա Սևանցի |