Լևոն Ազարյան

Լևոն Ռուբենի Ազարյան (սեպտեմբերի 18, 1918(1918-09-18), Նոր Բայազետ - հունվարի 5, 1981(1981-01-05), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), արվեստաբան, արվեստագիտության թեկնածու (1959)։

Լևոն Ազարյան
Ծնվել է	սեպտեմբերի 18, 1918(1918-09-18) Նոր Բայազետ
Մահացել է	հունվարի 5, 1981(1981-01-05) (62 տարեկան) Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Ազգություն	հայ
Մասնագիտություն	արվեստագետ
Հաստատություն(ներ)	ՀՀ ԳԱԱ արվեստի ինստիտուտ
Ալմա մատեր	Երևանի պետական համալսարան (1945)
Գիտական աստիճան	արվեստագիտության թեկնածու (1959)

Կենսագրություն

1945 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրության ֆակուլտետը։ Աշխատել է Երևանի պետական թատրոնում։ 1945-1953 թվականներին զբաղվել է մանկավարժական գործունեությամբ։ 1959 թվականից՝ ՀՀ ԳԱԱ Արվեստի ինստիտուտի գիտաշխատող։

Աշխատությունները վերաբերում են հայ միջնադարյան, մասնավորապես կիլիկյան մանրանկարչությանը («Կիլիկյան մանրանկարչությունը XII-XIII դդ.», 1964, որի համար նրան շնորհվել է արվեստագիտության թեկնածուի գիտական աստիճան)։ Լուսաբանել է, թե որ դպրոցներին են պատկանում կիլիկյան հայկական ձեռագրերը, մեծ տեղ հատկացրել Թորոս Ռոսլինի ստեղծագործությանը։ «Վաղ միջնադարյան հայկական քանդակը» (1975) գրքում քննության է առել միջնադարյան հայկական կոթողների և ճարտարապետական հուշարձանների վրա եղած քանդակները, «Հայկական խաչքարեր» (1969` իտալերեն, 1978` հայերեն) ալբոմում փորձել է խաչքարերը դասակարգել ըստ ժամանակաշրջանների. տեղեկություններ կան խաչքարերի ծագման և կիրառական նշանակության, ինչպես և հայ միջնադարյան քարգործ վարպետների մասին։

Մատենագրություն

• S. Der-Nersessian, L. Azarian, Khachkars Armeniens. "Revue des études arméniennes". 1973-1974, t, X.
• S. Der-Nersessian, գրախոսական։ "Revue des études arméniennes". 1665, t, II.