Լուվիացիներ
Լուվիացիները, Բրոնզի դարի ընթացքում Փոքր Ասիայում ձևավորված ժողովուրդ, որը խոսում էր գոյություն չունեցող հնդեվրոպական լեզվով: Հավանական է, որ լույիացիների նախնիները ներգաղթել են Բալկանյան թերակղզուց և բնակեցրել են տարածքը Եգեյան ծովից մինչև Կիլիկիա:
Լուվիացիները ենթարկվել են ինչպես Մերձավոր Արևելքի քաղաքակրթության, այնպես էլ տեղական բնիկ բնակչության ազդեցության: Պատմագրությունը հիմնված էր սեպագրի տառատեսակի վրա՝ մ.թ.ա. XIV—XII դարերում և հիերոգլիֆների վրա (խեթթական հիերոգլիֆների)՝ մ.թ.ա. XVI—VIII դարերում: Բրոնզի դարի վերջում լուվիացիները ենթարկվեցին նոր (ֆրակո-ֆրիգիական) ներգաղթի հնդեվրոպական ցեղերի կողմից Բալկաններից: Երկաթի դարում նրանք վերացել են: Որպես կանոն, նրանց հաճախ համեմատում էին հին Արծավայի թագավորության հետ, բայց վերջին ժամանակներին դա նույնականացումը վիճարկվում է[1]:
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Якубович И. С. К локализации Лувии — древнейшего ареала обитания лувийцев // Вестник древней истории. 2015. № 4. С. 137—163.