Լյուդվիգ Սվոբոդա
Լյուդվիգ Սվոբոդա (չեխ․՝ Ludvík Svoboda, նոյեմբերի 25, 1895[1][2][3][…], Hroznatín[5][6][7][…] - սեպտեմբերի 20, 1979[1][3][4][…], Պրահա, Չեխոսլովակիա[8][6][7][…]), չեխ քաղաքական և ռազմական գործիչ, բանակի գեներալ (1945), Չեխոսլովակիայի եռակի հերոս (1965, 1970, 1975), Խորհրդային Միության հերոս (1965), Չեխոսլովակիայի 7-րդ նախագահը։
Ստացել է գյուղատնտեսական կրթություն։ 1915 թվականին զորակոչվել է ավստրո-հունգարական բանակ, եղել է ռուսական ճակատում։ Սվոբոդայի ղեկավարությամբ գործող չեխական խումբն անցել է ճակատային գիծը և 1916 թվականին մտել չեխոսլովակյան լեգիոն։ 1920 թվականին վերադարձել է հայրենիք՝ դարձել չեխոսլովական բանակի կադրային սպա։ 1931-1934 թվականներին դասավանդել է ռազմական ակադեմիայում, ապա եղել է հետևակային գումարտակի հրամանատար։ Նացիստական Գերմանիայի կողմից Չեխոսլովակիան օկուպացնելուց հետո եղել է ընդհատակյա հակաֆաշիստական ռազմական կազմակերպության հիմնադիրներից։ 1939 թվականի ամռանը մեկնել է Լեհաստան, ուր կազմակերպել է չեխական զորական միավորում, որի հետ 1939 թվականի սեպտեմբերին անցել է Խորհրդային Միություն։ Սվոբոդան 1942 թվականի փետրվարին Բուզուլուկում 1-ին Չեխոսլովակյան առանձին հետևակային գումարտակի ստեղծման նախաձեռնողն է, որը Սոկոլովի տակ 1943 թվականի մարտին առաջին անգամ մարտի է բռնվել ֆաշիստական զորքերի դեմ։ 1943 թվականին գլխավորոլ է 1-ին Չեխոսլովակյան առանձին հետևակային բրիգադը, որը մարտնչել է Կիևի, Բելայա Ցերկովի, Ժաշկովի տակ։ 1944 թվականին Սվոբոդայի հրամանատարությամբ գործող 1-ին Չեխոսլովակյան բանակային կորպուսը մասնակցել է Դուկելյան օպերացիային, Սլովակիայում մղվող մարտերին։
1945-1950 թվականներին եղել է ազգային պաշտպանության նախարար։ Չեխոսլովակիայի այլ գործիչների հետ ստորագրել է Կոշիցեի ծրագիրը (1945)։ 1951 թվականին նշանակվել է Չեխոսլովակիայի կառավարության նախագահի տեղակալ և ֆիզիկական կուլտուրայի և սպորտի պետական կոմիտեի նախագահ։ 1955-1959 թվականին եղել է Կլեմենտ Գոտվալդի անվան ռազմական ակադեմիայի պետը, 1968-1975 թվականին եղել է ՉԽՍՀ նախագահը, ՉԽՍՀ զինված ուժերի գերագույն գլխավոր հրամանատարը։
Պարգևատրվել է Գոտվալդի (1959, 1970), Լենինի (1943, 1965), Հոկտեմբերյան հեղափոխության (1970), Սուվորովի 1-ին (1945), 2-րդ աստիճանի (1943) շքանշաններով։ Խաղաղության չեխոսլովակյան (1968), «Ժողովուրդների միջև խաղաղության ամրապնդման» միջազգային լենինյան (1970) մրցանակներ[19]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Свобода Людвик // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1976. — Т. 23 : Сафлор — Соан. — С. 84.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Encyclopædia Britannica
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Databáze Vojenského historického archivu
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 regional database of the Regional Library of Highlands (չեխերեն)
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
- ↑ Legie 100
- ↑ 10,00 10,01 10,02 10,03 10,04 10,05 10,06 10,07 10,08 10,09 10,10 10,11 10,12 10,13 10,14 10,15 10,16 10,17 10,18 10,19 10,20 10,21 10,22 10,23 10,24 10,25 10,26 https://www.ludviksvoboda.cz/z15/
- ↑ https://www.plzen.eu/obcan/o-meste/informace-o-meste/oceneni-mesta/chap_342/oceneni-mesta.aspx
- ↑ https://www.brno.cz/obcan/vyznamne-osoby-a-vyroci/cestni-obcane-mesta-brna-1918-1989/
- ↑ https://forum.valka.cz/topic/view/106238/Pametni-medaile-21-streleckeho-pluku-terronskeho
- ↑ Matikkala A. Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat (фин.) — Helsinki: Edita, 2017. — P. 498. — ISBN 978-951-37-7005-1
- ↑ http://www.nmnm.eu/svoboda-ludvik-arm-gen.html
- ↑ https://www.valka.cz/Rad-25-unora-1949-t88194
- ↑ Čestná občanství a Ceny města Třebíče: Třebíč
- ↑ https://ceny.ucl.cas.cz/?c=21
- ↑ ՀՍՀ, հատոր 11, էջ 95։
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լյուդվիգ Սվոբոդա» հոդվածին։ |