Լիլյա Բելյաևա
Լիլյա Իվանովնա Բելյաևա (ռուս.՝ Беляева Лилия Ивановна, ծննդյան ազգանունը՝ Պրինցևա, հոկտեմբերի 29, 1934, Դորոգոբուժ, Արևմտյան մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - նոյեմբերի 7, 2018, Մոսկվա, Ռուսաստան[1]), խորհրդային և ռուս գրող։ Ռուսաստանի գրողների միության անդամ։
Լիլյա Բելյաևա | |
|---|---|
| Ծնվել է | հոկտեմբերի 29, 1934 |
| Ծննդավայր | Դորոգոբուժ, Արևմտյան մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Վախճանվել է | նոյեմբերի 7, 2018 (84 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Մոսկվա, Ռուսաստան |
| Մասնագիտություն | գրող, արձակագիր և հրապարակախոս |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան |
| Կրթություն | Տամբովի պետական մանկավարժական ինստիտուտ |
| Ժանրեր | արձակ |
| Անդամակցություն | Ռուսաստանի գրողների միություն |
| Կուսակցություն | ԽՄԿԿ |
Կենսագրություն խմբագրել
Լիլյա Պրինցևան ծնվել է 1934 թվականի հոկտեմբերի 29-ին, Սմոլենսկի մարզի Դորոգոբուժ քաղաքում[2], ուսուցիչների ընտանիքում[1]։ Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ ընտանիքի հետ տեղափոխվել է Տամբով, որտեղ ավարտել է դպրոցը[3], իսկ 1957 թվականին՝ Տամբովի պետական մանկավարժական ինստիտուտի բանասիրական ֆակուլտետը։ 1961 թվականին ընդունվել է ԽՄԿԿ շարքերը[2]։
Տպագրվել սկսել է 1957 թվականից[2]։ Առաջին պատմվածքները տպագրվել են Տամբովի մանկավարժական ինստիտուտի մեծ տպաքանակ ունեցող «Նարոդնիյ ուչիտել» թերթում։ Այնուհետև տպագրվել է Տամբովի «Կոմսոմոլսկոե զնամյա» տարածաշրջանային թերթում։ Ինստիտուտն ավարտելուց հետո Լիլյա Իվանովնան տեղափոխվել է Վոլոգդա, աշխատել «Վոլոգոդսկի կոմսոմոլեց» թերթում։ 1958 թվականին, կոմերիտմիության ուղեգրով մեկնել է Սախալին[3]։ Աշխատել է Յուժնո-Սախալինսկի «Մոլոդայա գվարդիյա» թերթում և տեղական հրատարակչությունում[1]։ 1963 թվականին Յուժնո-Սախալինսկում լույս է տեսել նրա առաջին գիրքը՝ «Քո հետքը գետնին»[3] էսսեների ժողովածուն։ 1967 թվականին տեղափոխվել է Մոսկվա[1]։ Տպագրվել է «Լիտերատուրնայա գազետա», «Սովետսկայա կուլտուրա», «Պրավդա» շաբաթաթերթերում, համագործակցել է «Նաշ սովրեմեննիկ» ամսագրի հետ[3]։ 1960-1970-ականների պատմվածքներում Բելյաևան անդրադարձել է բարոյական և էթիկական խնդիրներին[2]։ Լիլյա Բելյաևայի ստեղծագործությունները թարգմանվել են լեհերեն, գերմաներեն, չեխերեն, հունգարերեն, սլովակերեն և բուլղարերեն[1]։
Երկեր խմբագրել
- Твой след на земле. — Южно-Сахалинск., 1963.
- Человек, которого люблю. — Владивосток., 1965.
- Бессонница: Роман. — М., 1976.
- Семь лет не в счёт: Повести. — М., 1978, 1982.
- Несыгранная роль: Роман. — М., 1982.
- Скандалистка: Роман. — М., 1986.
- Иск и риск: Публицистические рассказы. — М., 1990.
- Если хотите посмеяться: Романы, рассказы. — М., 1991.
- Очарование вчерашнего дня: Роман. — М., 1995.
- В. Брынцалов. Загадка миллиардера. — М., 1997.
- Новые русские. Звериный оскал капитализма. — М., 2005.
Գրականություն խմբագրել
- Смелков Ю., Не возлюби ковры.., «Лит. обозрение», 1976, № 11.
- Анашенков Б., Горизонты темы, «ВЛ», 1977, № 8.
- Дорожкина В. Беляева Лилия Ивановна // Слово о факультете. — Тамбов, 2000. — С. 132—134.
- Дорожкина В., Полякова Л. Литературная жизнь Тамбовского края XVII—XXI веков: Справочник. — Тамбов, 2006. — С. 56.
- Дорожкина В. Тамбовский край талантами богат: Краеведческие статьи и очерки. В 2-х тт. Т. 2-й. — Тамбов, 2016. — С. 8—13.
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Ушла из жизни Лилия Ивановна Беляева // Союз писателей России. Издательство «Российский писатель»
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 А. В. Калашников. Беляева Лилия Ивановна // Краткая литературная энциклопедия / Гл. ред. А. А. Сурков. — М. : Советская энциклопедия, 1978. — Т. 9 (дополнительный). — С. 117.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 29 октября — 85 лет со дня рождения Лилии Ивановны Беляевой (род. в 1934 году) // Тамбовская областная детская библиотека