Իվան Ժիդկով

ռուս դերասան

Իվան Ժիդկով (ռուս.՝ Жидков Иван Алексеевич, օգոստոսի 28, 1983(1983-08-28)[1], Եկատերինբուրգ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), թատրոնի և կինոյի ռուս դերասան, հեռուստահաղորդավար։

Իվան Ժիդկով
Ի ծնե անուն՝Жидков Иван Алексеевич
Ծննդյան թիվ՝օգոստոսի 28, 1983(1983-08-28)[1] (40 տարեկան)
Ծննդավայր՝Եկատերինբուրգ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն՝ Ռուսաստան
Մասնագիտություն՝դերասան
IMDb։ID 2058568

Կենսագրություն խմբագրել

Իվան Ժիդկովը ծնվել է Սվերդլովսկում (այժմ` Եկատերինբուրգ

2004 թվականին ավարտել է Մոսկվայի գեղարվեստական թատրոնի դպրոց-ստուդիան (Եվգենի Կամենկովիչի մոտ)։

2004 թվականից մինչ 2007 թվականը սովորել է Մոսկվայի թատրոն-ստուդիայում՝ Օլեգ Տաբակովի ղեկավարությամբ (դեբյուտը՝ Պետրոսի դերում, Մաքսիմ Գորկիի ստեղծագործության հիման վրա «Վերջինը» ներկայացման մեջ) և Մոսկվայի Անտոն Չեխովի անվան գեղարվեստական թատրոնում (դեբյուտը՝ Դմիտրիի դերում «Յու» ներկայացման մեջ, որը հիմնված է Օլգա Մուխինիի պիեսի վրա)։

Անձնական կյանք խմբագրել

  • Քաղաքացիական կինը՝ Եկատերինա Սեմենովան (2005-2007)
  • Նախկինը կինը (2008-2013)- դերասանուհի Տատյանա Արտնգոլց։ Ամռանը 2013 թվականին զույգը բաժանվեց։
  • Աղջիկը՝ Մարիա Ժիդկովա (ծնվել է 2009 թվականի սեպտեմբերի 15-ին)։
  • 2016 թվականից հարաբերություններ ունենալով Լիլիա Սոլովեյովի հետ, 2017 թվականի հուլիսին հայտնի դարձավ, որ զույգը սպասում է ընդհանուր երեխայի։
  • Տղան Ստեփանը՝ (ծնվել է 2017 թվականի հոկտեմբերի 18-ին)։

Ճանաչում և մրցանակներ խմբագրել

  • 2004 թվական, Մոսկվայի IX դեբյուտային թատրոնի մրցանակակիր Նիկոլկա Տուրբինի դերի համար, Չեխովի Մոսկվայի «Սպիտակ գվարդիյա» արվեստի թատրոնի ելույթում՝ Միխայիլ Բուլգակովի ներկայացմամբ։
  • 2006 թվական, Ռազմական պաշտպանության նախարարության «Ռազմական համագործակցության ամրապնդման համար» և Կոստյան Վետրոյի «Փոթորիկ դարպասները» սերիալում[2]։
  • 2008 թվական, Մրցանակ «Լավագույն արական դերը երկրորդ ծրագրով» համար «Զրոյական կիլոմետր» ֆիլմում Տվերի ֆիլմի դերասանների XVI «Աստղաբույլ 2008» փառատոնին։
  • 2009 թվական, «Գեղարվեստական գրականություն և կինո» ռուսալեզու 15-րդ կինոփառատոնում Գաթչինի «Աստծո ժպիտը, կամ մաքուր Օդեսայի պատմությունը» ֆիլմի համար։
  • 2010 թվական, Մրցանակի արժանացավ «Լավագույն տղամարդու դերը կատարող» «Աստծո ժպիտը, կամ մաքուր Օդեսայի պատմությունը» ֆիլմում Չեբոկսարի միջազգային երրորդ փառատոնում[3]։

Աշխատանքը թատրոնում խմբագրել

  • «Վերջինը» Մաքսիմ Գորկիի խաղի հիման վրա (ռեժիսոր Ադոլֆ Շապիրօ)- Պետրոս
  • «Հիանալի կիրակի» Լեո Տոլստոյի «Կիրակի» վեպի հիման վրա (ռեժիսոր Յուրի Բուտուսով)- Միսիոներ կիզիվետեր
  • «Բիլոքսի բլյուզը», որը հիմնված է Նեյլ Սիմոնի խաղին (ռեժիսոր Օլեգ Տաբակով)- Շարքային Ջեյմս Հենեսի
  • Ակսյոնովայի խաղի հիման վրա «Ապրանքակուտակության տակառիկ» (ռեժիսոր Եվգենիյա Կամենկովիչ)- Սիրակուզերս

Ա.Չեխովի անվան Մոսկվայի արվեստի թատրոն խմբագրել

  • Մ. Ա. Բուլգակովի խաղի հիման վրա «Սպիտակ գվարդիա» (ռեժսիոր Սերգեյ Ժենովաչ)- Նիկոլկա Տուրբին
  • Օլգա Մուխինոյ խաղի հիման վրա (ռեժիսոր Եվգենիա Կամենկովիչ), Դմիտրի[4]

Անտրեպրիզա խմբագրել

«Մի արթնացրեք քնած շանը» Դժ. Բ. Պրսիտալի խաղի հիման վրա «Վտանգավոր շրջադարձ» (ռեժիսոր Օլգա Շվեդովա) – Գորդոն Ուայթհաուս «Հինգ երեկո» Ա. Մ. Վոլոդինայի խաղի հիման վրա (ռեժիսոր Օլգա Անիփնա)- Փառք «Սիրո տարածք» Մայկլ Քրիստոֆերայի խաղի հիման վրա «Կինը սպասում է, կլարնետը նվագում է» (ռեժիսոր Վլադիմիր Պանկով) – Սեռ

Ֆիլմագրություն խմբագրել

2003 խմբագրել

  • Ցլի համաստեղությունում՝ Իգոր

2004 խմբագրել

  • Վերին Մասլովկայում՝ Ստանիսլավ

2005 խմբագրել

  • Վանյուխինի երեխաները՝ Մաքս Վանյուխին / Իվան Կլաուս
  • Զինվորներ-4՝ կրտեսր սերժանտ / շարքային Յուրի Ալեքսեևիչ Սամսոնով "Գագարին"
  • Զինվորները-5՝ շարքային Յուրի Ալեքսեևիչ Սամսոնով, "Գագարին"
  • Մահացու ուժ-6՝ Կոնստանտին Չերեմիկին

2006 խմբագրել

  • Փոթորիկի դարպասը՝ Կոնստանտին Վետրով
  • Զրոյական բանաձևը՝ Դենիա
  • Սեր ինչպես սեր՝ Լեոնիդ Լոբով

2007 խմբագրել

2008 խմբագրել

  • Աստծո ժպիտը, կամ մաքուր Օդեսայի պատմություն՝ Ալան Օլշանակի
  • Գիշերային հերթափող

2009 խմբագրել

  • Գիշերային հերթափոխ՝ Մաքսիմ
  • Սև կայածակ՝ Մաքսիմ
  • Իվան Ահեղ՝ Ֆեդոր Վորոնցով
  • Սիրահարված ու անզեն՝ Վլադիմիր Ավդեև
  • Վերադարձ դեպի «Ա»՝ Ալեկսեյ
  • Ամենագեղեցիկը 2՝ Իլյա
  • Գողության քաղաքականություն (Սերիալ)

2010 խմբագրել

  • Վերջին րոպեն՝ Պետյա
  • Փիղ՝ Ալեկսանդր
  • Ճակատագրի հանելուկային առավոտը՝ Իվան Պրոկոպեց
  • Սև աշխարհ՝ Կոնստանտին

2011 խմբագրել

  • Սպիտակ ագռավը՝ Դմիտրի
  • Գյուլչատայ՝ Պավել
  • Թանկագին իմ աղջիկ՝ Վլադիմիր
  • Ծիծեռնակի բույնը՝ Վյաչեսլավ
  • Թող խոսեն՝ Միխաիլ
  • Պատրաստված է ԽՍՀՄ-ում՝ Անդրեյ
  • Մաքուր նմուշ՝ Առյուծ

2012 խմբագրել

  • Կապույտ տերեփուկ՝ Վասիլի
  • Արտաքին հսկողություն՝ Իվան
  • Գիշերային ֆիալկա՝ Սաշա
  • Նվիրիր ինձ կիրակին՝ Անդրեյ

2013 խմբագրել

  • Գլյուչատայ. Հանուն սիրո՝ Պավել
  • Լանյակ՝ Վիկտոր
  • Սիրո պատճենը՝ Իգոր Բաև
  • Ճանապարհ դեպի տղամարդու սիրտ՝ Արտուր Պավլով
  • Հանուն քեզ՝ Վալերի
  • Փաթեթավորված՝ Իվան

2014 խմբագրել

  • Եղբայրական կապեր՝ Ռոման

2015 խմբագրել

  • Սերը ծաղկում է գարնանը՝ Դենիս
  • Արքայազն Սիբիրի՝ Մաքսիմ Սավելև
  • Գաղտնի աշխարհում՝ Ավդեև
  • Վազիր՝ Վակսին

2016 խմբագրել

  • Միջոցներ բաժանման համար՝ Ռոմա
  • Սոնատ Վեռայի համար՝ Անդրեյ
  • Երկրորդ ամուսնություն՝ Գլեբ Պրոխորով
  • էքսպրես ուղևորություն՝ Միխայիլ Բոբրովսկի

2017 խմբագրել

  • Մարգարիտ՝ Վլադիմիր Սիվերս
  • Իմ հեղափոխությունը՝ Արտուր
  • Ես երբեք չեմ լացում՝ Արտյոմ
  • Օտար երջանկություն՝ Իգոր
  • Սրտի անբավարարություն՝ Դիմա
  • Երկու կանայք՝ Կոստյա Չիժով

Հեռուստատեսային աշխատանք խմբագրել

2011 թվականի նոյեմբերի 28-ից մինչև դեկտեմբերի 29-ը  եղել է 20-սերիալից բաղկացած «Ճակատային Մոսկվա. Հաղթանակի պատմություն» վավերագրական սերիալի հաղորդավարը, որը հեռարձակվում էր «Զվեզդա» հեռուստաալիքով։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

Արտաքին հղումներ խմբագրել