Թամարա Մարցենյուկ
Թամարա Օլեհիվնա Մարցենյուկ (ուկրաիներեն՝ Тамара Олегівна Марценюк, հուլիսի 2, 1981 կամ 1981[1]), ուկրաինացի սոցիոլոգ և գիտնական, ով մասնագիտացած է գենդերային հետազոտությունների մեջ։ Հայտնի է իր հոդվածներով, Եվրամայդանի ցույցերում կանանց դերի վերլուծությամբ և նախագահ Վիկտոր Յանուկովիչի` Ուկրաինայում կանանց վերաբերյալ մեկնաբանությունների քննադատությամբ։
Թամարա Մարցենյուկ | |
---|---|
![]() | |
Ծնվել է | հուլիսի 2, 1981 (43 տարեկան) կամ 1981[1] |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Կրթություն | Ազգային համալսարան «Կիև-Մոգիլայական ակադեմիա» |
Գիտական աստիճան | սոցիոլոգիական գիտությունների թեկնածու |
Մասնագիտություն | սոցիոլոգ |
Վաղ կյանք
խմբագրելԹամարան Վոլինից է և մեծացել է Կիև քաղաքի Տրոյեշչինա թաղամասում[2]։
Կրթություն
խմբագրելՊաշտպանել է սոցիոլոգիայի դոկտորական թեզը Կիև-Մոգիլայի ակադեմիա ազգային համալսարանում և սովորել է Օսլոյի համալսարանում[2][3]։
Ստացել է կրթաթոշակ Գյոտեբորգի համալսարանում[2] և հետդոկտորական կրթաթոշակ Ստենֆորդի համալսարանի ռուսական, արևելաեվրոպական և եվրասիական հետազոտությունների կենտրոնում[4]։
Կարիերա
խմբագրել2004 թվականից Մարցենյուկը աշխատել է Կիև-Մոգիլայի ակադեմիա ազգային համալսարանի սոցիոլոգիայի ամբիոնում, որտեղ ներկայումս դոցենտ է ` մասնագիտացած գենդերային հետազոտությունների, ֆեմինիզմի ՝ որպես սոցիալական տեսության և սոցիալական շարժման գենդերի և քաղաքականության, առնականության հետազոտությունների մեջ[2]։
Դասավանդել է ԱՄՆ-ում (ինչպես Սթենֆորդի, այնպես էլ Կոլումբիայի համալսարաններում), Կանադայում, Գերմանիայում (Վիադրինի Եվրոպական Համալսարանում), Մեծ Բրիտանիայում, Ֆինլանդիայում, Էստոնիայում, Բելգիայում, Լիտվայում, Հունգարիայում, Ավստրիայում, Չեխիայում և Լեհաստանում[2]։
Մարիա Բեռլինսկայի և այլ կանանց հետ միասին Մարցենյուկը 2015 թվականին սկսել է «Անտեսանելի գումարտակ» նախագիծը, որը պաշտպանում էր գենդերային հավասարությունը Ուկրաինայի զինված ուժերում[5]։
Դիրքորոշումներ
խմբագրելՄարցենյուկը քննադատում էր Վիկտոր Յանուկովիչի` 2011 թվականի Համաշխարհային տնտեսական ֆորումի հանդիպման ժամանակ արված մեկնաբանությունները, որոնք նա բնութագրում էր որպես Ուկրաինայում սեռական զբոսաշրջության հաստատում[6]։
Նրա համահեղինակած «Մայդանի մայրերն ու դուստրերը» թերթը քննարկել է կանանց դերը Եվրամայդանի բողոքի ցույցերում` նշելով, որ ցուցարարների մեծամասնությունը կանայք էին 2013թ. նոյեմբերի վերջից մինչև 2014թ. հունվարի սկզբը`մինչև բռնության և ռազմականացման հետագա սրումը[7]։ Օլգա Օնուչի հետ նաև զեկուցել է բողոքի ցույցերի ժամանակ ոչ ուկրաինացիների ազդեցության աճի մասին[8][9]։
Ընտրյալ հրապարակումներ
խմբագրելԳրքեր
խմբագրել- Գենդերը բոլորի համար. մարտահրավեր կարծրատիպերին (ուկրաիներեն՝ Гендер для всіх: виклик стереотипам)(2017[10])
- Ինչո՞ւ չպետք է վախենալ ֆեմինիզմից (ուկրաիներեն՝ Чому не варто боятися фемінізму?)(2018[10])
Ակադեմիական գրություններ
խմբագրել- Genderna sotsiologiia Maidanu: Rol zhinok u protestah (Sociology of gender of the Maidan: The role of women in protests) (Kyiv: Electronic Archive of the National University of Kyiv-Mohyla Academy, 2014), http://ekmair.ukma.edu.ua/handle/123456789/3511.[7]
- Olga Onuch and Tamara Martsenyuk, Mothers and Daughters of the Maidan: Gender, Repertoires of Violence, and the Division of Labour in Ukrainian Protests", Social, Health, and Communication Studies Journal, 1 (November 2014), 105–26, 113.[10]
- Martsenyuk, Tamara (2022 թ․ հուլիս). «Women's Participation in Defending Ukraine in Russia's War» (PDF). Global Cooperation Research – A Quarterly Magazine. University of Duisburg-Essen: 5. Վերցված է 2022 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Морозова Анна (Morozova Anna) (2018 թ․ հոկտեմբերի 29). «Тамара Марценюк. "Гендерний підхід передбачає вибір" (Tamara Martsenyuk. "Gender approach involves choice")». Моя Могилянка (My Mogilyanka).
- ↑ «Tamara Martsenyuk CV» (PDF).
- ↑ «Women's Top-Level Political Participation in Ukraine: Challenges and Opportunities | Wilson Center». www.wilsoncenter.org (անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 17-ին.
- ↑ Martsenyuk, 2022, էջ 1–2
- ↑ Cybriwsky, Roman Adrian. “Seamy Stories.” Kyiv, Ukraine - Revised Edition: The City of Domes and Demons from the Collapse of Socialism to the Mass Uprising of 2013-2014, Amsterdam University Press, 2016, pp. 271–92, http://www.jstor.org/stable/j.ctt1b9x2zb.14 . Accessed 17 Apr. 2022.
- ↑ 7,0 7,1 Nikolayenko, Olena. “Invisible Revolutionaries: Women’s Participation in the Revolution of Dignity.” Comparative Politics, vol. 52, no. 3, 2020, pp. 451–72, . Accessed 17 Apr. 2022.
- ↑ «Social networks and social media in Ukrainian "Euromaidan" protests». Washington Post (ամերիկյան անգլերեն). ISSN 0190-8286. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 17-ին.
- ↑ William Jay Risch (2018 թ․ մարտի 23). «Turning a protest into (someone else's) metaphysics». openDemocracy (անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 17-ին.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 «Авторский арсенал. Рейтинг Фокуса "25 лучших писателей Украины"». 2022 թ․ մարտի 6. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 6-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 17-ին.