Էնզո Ջոն
Լորենցո «Էնզո» Ջոն (անգլ.՝ Enzo St. John), հորինված կերպար «Վամպիրի օրագրերը» վիպաշարից։ Հեռուստասերիալում դերը կատարել է Մայքլ Մալարկին[1][2][3][4]։
| Էնզո Ջոն | |
|---|---|
| Վամպիրի օրագրերըի հերոս | |
 | |
| Վերջին անգամ հայտնվել է | Ամեն ինչ հիասքանչ էր |
| Ստեղծող | Ջուլի Պլեք |
| Տեղեկություններ | |
| Ամբողջական անուն | Լորենցո Սթ. Ջոն |
| Այլ անուն | Լորենցո |
| Տեսակներ | վամպիր |
| Սեռ | արական |
| Ամուսին(ներ) | Բոննի Բեննեթ |
| Հարազատներ | Լիլի Սալվատորե (ստեղծող) |
| Կրոն | Քրիստոնյա |
| Ազգություն | Ամերիկացի |
Առաջին անգամ հայտնվում է հինգերորդ եթերաշրջանի 9-րդ սերիայում։ 1903 թվականին տուբերկուլյոզից մահանալիս վերածվել է վամպիրի Սալվատորե եղբայրների մոր՝ Լիլի Սալվատորեի կողմից։ Դեյմոն Սալվատորեի լավ ընկերներն է։ Նրանք հանդիպել են 1958 թվականին՝ Ավգուստինում բանտարկվելուց հետո։ Նա խելահեղ ձևով սիրահարվում է կախարդ Բոննի Բոննեթին և նրանք միասին ունենում են կրքոտ սիրային պատմություն։ Ութերորդ եթերաշրջանի 11-րդ սերիայում դաժանորեն սպանվում է Ստեֆանի կողմից (որն արդեն անջատել էր իր մարդկայնությունը՝ Կադին ծառայելու համար), որը հանում է նրա սիրտը՝ սարսափահար Բոննիի հետ պայքարելուց առաջ։
Հինգերորդ եթերաշրջան խմբագրել
Լորենցոն, որը հայտնի է որպես «Էնզո», գտնվել է Ուիթմոր ընտանիքի կողմից, այն բանից հետո, երբ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում թողել էր իր դիրքը Արևելյան Եվրոպայում։ 1903 թվականին վերածվել է վամպիրի։ Նա շուրջ տաս տարի բանտարկվել և տանջանքների է ենթարկվել բժիշկ Ուիթմորի կողմից։ Հետո Դեյմոնին նույնպես բանտարկում են Ավգուստինի մարդիկ։ Էնզոն և Դեյմոնը լավ ընկերներ են դառնում։ Նրանք շատ են խոսում փախչելու վերաբերյալ հույսը չկորցնելու մասին։ Էնզոն ծրագիր է մշակում, որ կարողանան փախչել Դեյմոնի հետ, ըստ այդ պլանի՝ նրանցից մեկը պետք է խմեր մյուսի արյան չափաքանակը, որ ավելի հզոր դառնար և այդկերպ Դեյմոնը փախչում է։ Մի երեկոյի ժամանակ Դեյմոնն ազատվում է կապանքներից և հարձակվում է բոլորի վրա, բայց հրդեհ է սկսվում։ Էնզոն դեռ փակված է վանդակում, որի շուրջ աղավնիճ է, Դեյմոնը փորձում է ազատել ընկերոջը, բայց անօգուտ։ Հասկանալով, որ չի կարող ազատել նրան և վախենալով, որ Ավգուստինը նրան նորից կբանտարկի՝ Դեյմոնն անջատում է իր էմոցիաները և թողնում նրան։ Էնզոն աղաչում է օգնել իրեն, բայց Դեյմոնն անտեսում է նրան։ Դրա համար Էնզոն փակված է մնում այրվող վանդակում՝ շարունակելով խնդրել Դեյմոնին, որ ազատի իրեն, որը չի արձագանքում և հեռանում է։ Փախուստից հետո Էնզոն սպանում է Աարոն Ուիթմորի մանկության ընկերուհուն՝ Մեգան Քինգին։
Հետո Ուեսը զանգում է Էնզոյին՝ Դեյմոնին շեղելու և նրա հետ զրուցելու համար։ Հինգերորդ եթերաշրջանի 12-րդ սերիայում առաջարկում է Դեյմոնին միասին վրեժխնդիր լինել, սպանելով Ուիթմոր ընտանիքի ցանկացած անդամի և Դեյմոնը համաձայնվում է՝ սերիայի վերջում սպանելով Աարոնին, իսկ հետո ժպտում է արյունոտ շուրթերով։ Հաջորդ սերիայում նա և Դեյմոնը հետապնդում են Ավգուստինի անդամներին վրեժխնդիր լինելու համար և սպանում՝ Դանա Ֆրիմանին, հետո ընկնում են Ուեսի ծուղակը, որին սերիայի վերջում ուղեկցում են Օտարականները և Դեյմոնը դառնում է վամպիրների արյուն խմող վամպիր։ 15-րդ սերիայում Քեթրին Փիրսի վերջնական մահից հետո՝ Ելենան իր հերթին նույնպես վարակվում է նույն վիրուսով և դառնում է Դեյմոնի նման։ Դեյմոնի և Ելենայի դեղամիջոցը կայանում է նրանում, որ նրանք պետք է խմեն վերջին նմանակի արյունը և Ստեֆանի նմանակը՝ Թոմ Էյվերին է, որն Ատլանտայում ապրող բժիշկ է։ Քերոլայնը չի ցանկանում նրան սպանել և հիպնոզացնում է նրան այնպես, որ նա լքի քաղաքը, բայց գալիս է Էնզոն և կոտրում նրա վիզը։ Դեյմոնը և Ելենան բուժվում են Էնզոյի շնորհիվ՝ հաջորդ սերիայում։ Հետո մենք իմանում ենք, որ Դեյմոնը՝ փախչելով Ավգուստինի բանտից (որն անջատել էր իր մարդկայնությունը) 1960 թվականին սպանում է Էնզոյի ընկերուհուն՝ Մեգի Ջեյմսին։ Էնզոն իմանում է այդ մասին և անկեղծությունից հետո անջատում է իր մարդկայնությունը։ Էնզոն սպառնում է Ելենայի կյանքին և Ստեֆանը սպանում է նրան։ Վերջինս որոշում է Դեյմոնից թաքցնել ճշմարտությունը։ Էնզոյի ուրվականը գալիս է Այլ կողմից և հասկանում է, որ նա կարող է առնչություն ունենալ ողջերի աշխարհի հետ և որոշում է վրեժխնդիր լինել իր մահվան համար՝ Ստեֆանից և Ելենայից։ Ստեֆանը վերջապես որոշում է ասել Դեյմոնին, որ նա ստիպված սպանել է Էնզոյին և Դեյմոնը ներում է նրան։ Եթերաշրջանի վերջին սերիայում Էնզոն վախեցնում է Բոննիին, որ նա գտնի նրան վերակենդանացնելու միջոցը, քանի որ նա իմանում է, որ Այլ կողմը ուր-որ է կվերանա և այնտեղ ապրող բոլոր ոգիները նույնպես կմահանան։ Ցավոք սրտի միակ մարդը, որը գիտեր, վերակենդանացման կախարդանքը, Այլ կողմում է։ Այդ ժամանակ Էնզոն և Բոննին միասին տեսնում են, թե ինչպես է Ստեֆանն ընկնում Այլ կողմ (քանի որ նրան սպանում է Թայլերի մարմնում գտնվող Օտարականը)։ Վերջին սերիայում Էնզոն կանչում է Սայլասին (որն օտարական և կախարդ է), որպեսզի նա օգնի Բոննիին կատարել կախարդանքը, որը կարող է բացել անցում դեպի ողջերի աշխարհ, դրանով իսկ թույլ տալով գերբնական արարածներին անցնել ողջերի աշխարհ։ Շնորհիվ Դեյմոնի ինքնասպան լինելու ծրագրի և Օտարականների սպանության՝ Էնզոն ինչպես նաև Թայլերը, Լյուկ Փարքերը, Ստեֆանը, Ելենան և Ալարիկը վերակենդանանում են՝ անցնելով Բոննիի միջով։
Վեցերորդ եթերաշրջան խմբագրել
Վեցերորդ եթերաշրջանում Քերոլայնը կանչում է Էնզոյին, որ վերջինս օգնի Ստեֆանին իր հետազոտություններում և երկու վամպիրները գնում են Ստեֆանի տուն։ Ճաշի ժամանակ Էնզոն սպառնում է, որ Այվիին կբացահայտի Ստեֆանի իրական էությունը։ Հետո Քերոլայնը նեղանում է Ստեֆանից, որ թողել է իրեն և նրան պատժելու համար Էնզոն սպանում է Այվիին՝ կոտրելով նրա վիզը։ Բարկության պահին Ստեֆանը վերադառնում է Միստիկ Ֆոլս՝ նրան հետապնդելու համար, մենք իմանում ենք, որ Էնզոն այն ժամանակ Այվիին վամպիր է դարձրել։ Չորրորդ սերիայում Էնզոյին գերի է վերցնում և տանջում է Թրիփ Ֆելլը, որը վամպիրների նոր որսորդ է (Մեթի հետ), իսկ հետո նրան փակում են բեռնատարի մեջ։ Վեցերորդ սերիայում Դեյմոնը և Էնզոն փակվում են Թրիփի բեռնատարում, երբ նա գնում է դեպի Միստիկ Ֆոլլսի մոգական պատնեշը։ Տեսարանն ավարտվում է նրանով, որ մենք իմանում ենք, որ Էնզոն մահացել է տուբերկուլյոզից։ Էնզոն և Դեյմոնը փրկվում են Ստեֆանի և Ալարիկի միջամտությամբ։ Յոթերորդ սերիայում նա հաճույք է ստանում Թրիփի տանջանքներից, բայց վերջնական հաշվում ստիպված փոխանակում է նրան շերիֆ Ֆորբսի հետ։ Հասնելով Միստիկ Ֆոլլսի սահմանը, Թրիփը մահանում է կոկորդը կտրելով։ Մենք իմանում ենք, որ Էնզոն խորամանկորեն վերածել է Թրիփին վամպիրի և որ նա մահանում է հակամոգական սահմանը հատելուց հետո։ Տասերորդ սերիայում Էնզոն հատում է Միստիկ Ֆոլլսի սահմանը՝ Մեթի մեղքով, բայց նա փրկվում է, քանի որ հենց այդ պահին Կայը հանում է հակամոգական պատնեշը։ Էնզոյի և Մեթի հետ տեղի են ունենում բավականաչափ դաժան դեպքեր։ Էնզոն՝ Մեթի աչքի առաջ սպանում է ենթադրյալ Սառա Սալվատորեին։ Հետո նրանք Մեթի հետ գնում են Դյուկս, որտեղ սովորում է իրական Սառա Սալվատորեն (Ստեֆանի և Դեյմոնի զարմուհին)։ Էնզոն մտադիր է սպանել Սառային, որպեսզի ապացուցի Ստեֆանին, որ նա չի կարող պաշտպանել նրան։ Նա նաև գաղտնի սպանում է Մեթին նրան իր մեքենայով՝ ավտովթարի ենթարկելով, բայց նա վերակենդանանում է կախարդական մատանու շնորհիվ։
Հետո Էնզոն՝ Սառա Սալվատորեին տանում է Միստիկ Ֆոլլս և սկսում է վրեժ լուծել Ստեֆանից՝ ստիպելով Մեթին՝ օգնել իրեն։ Այնուհետև նա սադիստական հաճույք է պատճառում Սառային հոգեբանորեն տանջելուց՝ նրան վախեցնելով վամպիրների մասին, բայց վերջինս տպավորված չէ և թույլ չի տալիս սպանել իրեն։ 18-րդ սերիայում Էնզոն ցանկանում է Սառային հանձնել իր իրական ընտանիքին, բայց նա փոխում է իր մտադրությունը, երբ տեսնում է, որ Լիլի Սալվատորեն (Ստեֆանի և Դեյմոնի մայրը) բացում է դուռը և ներս մտնում, տեսնելով Լիլիին նա մնում է տեղում քարացած։ Մենք իմանում ենք, որ հենց Լիլին է նրան վերածել վամպիրի 1903 թվականին, երբ նա մահանում էր տուբերկուլյոզից։ Նա նկարագրում է Լիլիին որպես սարսափելի կին՝ ասելով, որ նա իրեն լքել է վերափոխելուց հետո։ Լիլին պարզվում է, որ հերետիկոսների հետ փակվել է 1903 թվականի բանտային աշխարհում՝ Էնզոյին վերափոխելուց ընդամենը մի քանի ժամ անց։ Էնզոն իմանում է այդ մասին և ներում նրան։ Եթերաշրջանի ավարտին մենք իմանում ենք, որ Էնզոն անտարբեր չէ Լիլիի նկատմամբ, քանի որ վերջինս իր ստեղծողն է։ Նա ականատես է լինում քաղաքում հերետիկոսների՝ Լիլիի «Ընտանիքին» հայտնվելուն։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «'Vampire Diaries': Michael Malarkey will be a series regular - EW.com». EW. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հունվարի 21-ին. Վերցված է 2015 թ․ փետրվարի 22-ին.
- ↑ Nellie Andreeva. «Michael Malarkey Joins The Vampire Diaries, Madeline Brewer In Hemlock Grove – Deadline». Deadline. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 16-ին.
- ↑ Crystal Bell. «The Vampire Diaries Season 6 — Michael Malarkey Gets Promoted to Series Regular». Wetpaint. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 16-ին.
- ↑ NuitMagazine: Michael Malarkey