Վիքիպեդիա

Էլկե Քրիստուֆեկ

Էլկե Սիլվիա Քրիստուֆեկ (գերմ.՝ Elke Silvia Krystufek, հուլիսի 16, 1970(1970-07-16)[1], Վիեննա, Ավստրիա[2]), ավստրիացի նկարչուհի, որը աշխատում է կոնցեպտուալիզմի ոճով. դասախոս, ապրում և աշխատում է Բեռլինում և Վիեննայում։

Էլկե Քրիստուֆեկ
Ծնվել էհուլիսի 16, 1970(1970-07-16)[1] (53 տարեկան)
ԾննդավայրՎիեննա, Ավստրիա[2]
Քաղաքացիություն Ավստրիա
ԿրթությունՎիեննայի գեղարվեստի ակադեմիա
Մասնագիտությունգծանկարիչ, նկարչուհի և լուսանկարիչ
Պարգևներ
Կայքelkesilviakrystufekarchive.com
 Elke Krystufek Վիքիպահեստում

Կենսագրություն խմբագրել

Էլկե Քրիստուֆեկը սովորել է Վիեննայի գեղարվեստի ակադեմիայում 1988-1993 թվականներին՝ Առնուլֆ Ռայների ղեկավարությամբ։ Այնուհետև նա դասավանդել է որպես հրավիրված պրոֆեսոր Լինցի արվեստի համալսարանում (2001-2002), իսկ 2005 թվականից մինչև 2006 թվականը նման պաշտոն է զբաղեցրել Կարլսրուեի գեղարվեստի պետական ակադեմիայում և միաժամանակ Վիեննայի գեղարվեստի ակադեմիայի պրոֆեսոր է եղել։ Որպես նկարիչ, Քրիստուֆեկը աշխատում է տարբեր ոլորտներում՝ ներառյալ գեղանկարչություն, քանդակագործություն, վիդեոարտ և պերֆորմանս[4][5]։

Աշխատանք և քննադատություն խմբագրել

Էլկե Քրիստուֆեքի աշխատանքները, որոնցում իրականացվել է արվեստում սեքսուալության հետազոտություն, ստեղծվել են ավստրիացի նկարիչների դպրոցի ազդեցության ներքո՝ էգոն Շիլեից մինչև Վիեննական բաժնետերեր։ Քրիստուֆեկը նկարչուհի և գրող էր, որը իր կյանքը նվիրել էր աշխատանքին.Նա նպատակ էր դրել հատել մասնավոր և հասարակական (հանրային) կյանքի սահմանը։ Նա իր կերպարն ու մարմինը օգտագործում է որպես արվեստի առարկա, ընդ որում, հաճախ սադրիչ, որում ընդգծվում է կանանց մարմնի արդի վիճակը գենդերային ինքնության համատեքստում[6][7]։

1997 թվականին Վիեննայում կայացած իր առաջին մեծ անհատական ցուցահանդեսից հետո Էլկեն աշխատում է մի նախագծի վրա, որը կոչվում է «Արխիվ»[8][9]։ Իր մեկ այլ հավաքածուի համար, որը կոչվում է Ես եմ ձեր հայելին, որը բաղկացած է մի շարք փոքր ձևաչափով լուսանկարներ, Քրիստուֆեկը  ոգեշնչվել է վավերագրական աշխատանքների լուսանկարիչ Նան Գոլդինի և գերմանացի նկարիչ Գերհարդ Ռիխտերի «Ատլաս» աշխատանքներով։ Իր «Liquid Logic» ցուցահանդեսի, Պիտեր Նոևերան՝ Վիեննայի կիրառական արվեստի  թանգարանի տնօրենը, նրան թույլ է տվել լիարժեք օգտվել արվեստի թանգարանի և կիրառական արվեստի թանգարանի պահեստարաններից և պաշարներից։ Դա թույլ է տվել նրան անցկացնել համեմատություն թանգարանի հավաքածուների լայն ընտրված օբյեկտներից, որոնք հազվադեպ են ցուցադրվել[10]։ Բացի այդ, Քրիստուֆեկը կապեր է գտել հոլանդացի ամերիկյան նկարիչ Բաս Յան Ադերի կենսագրության հետ[6][11]։

«Դուք չեք կարող մեզ ցնցել, Դեմյեն», այս խոսքերով, Քրիստուֆեկի իր կոլաժներից մեկում հեռակա կարգով դիմել է անգլիացի նկարիչ Դեմյեն Հերստին, որի կենդանիների վիվիսեկցիաները մեծ սենսացիա են դարձել Լոնդոնում 1990-ականների սկզբին։ Պրոֆեսոր Ջեյմս Յունգը երիտասարդ ավստրիացի նկարչուհու այս հայտարարությունը մեկնաբանել է որպես զոհերի (մասնավորապես՝ Հոլոքոստի զոհերի) կերպարների կրկնվող շրջանակի սահմաններից դուրս գալու և մարդասպանների վրա մեղադրող հայացքը դարձնելու փորձ։ Նրա կարծիքով՝ տառապող զոհերի պատկերներից միակն ավելի ցնցող է, նկարչի համար կարող էր լինել միայն մարդկանց արատավորությունը, որոնք նման տառապանքներ են պատճառել[12]։

2009 թվականին Էլկե Քրիստուֆեկը, երեք այլ ժամանակակից ավստրիացի նկարիչների հետ համատեղ, Ավստրիան ներկայացրել է Վենետիկի 53-րդ բիենալեում[13]։ Այս ցուցահանդեսի ընթացքում նա ներկայացրել է իր աշխատանքը ժամանակակից արվեստի համար հազվագյուտ թեմայով՝ մերկ տղամարդու մոդելով, որը ստեղծել է հետերոսեքսուալ կին նկարիչը, և նրա կողմից անվանվել է «Տաբու»։

Նրա անհատական ցուցահանդեսից հետո Լոս Անջելեսում 2011 թվականի փետրվարին, «Susanne Vielmetter Los Angeles Projects» պատկերասրահը ներառել է Քրիստուֆեկի «Արխիվի» մի մասը ներգաղթի թեմայով իր հավաքածուի մեջ։ 2011 թվականի ապրիլի 13-ին տեղի ունեցավ Վիեննայի «Garage X» թատրոնում «Hub»  պիեսի պրեմիերան։  Մայիսի 27-ին Ավստրիայի Գրաֆենեգ քաղաքում՝ ամրոցի հարակից այգում, տեղի թանգարանի տնօրենի պահանջով քանդվել է նրա առաջին Լռության պատը քանդակը։ Քանդման մասին փաստաթղթերը և քանդակի բեկորը նվիրաբերվել են Ստորին Ավստրիայի «Landesmuseum Niederösterreich» թանգարանի հեղինակի կողմից[14]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 https://rkd.nl/explore/artists/225487
  3. ↑ https://www.wien.gv.at/kultur/abteilung/ehrungen/preise/preistraeger.html#bild
  4. ↑ Grosenick, Becker, 2001, էջ 16,288
  5. ↑ Köpf, 2015
  6. ↑ 6,0 6,1 Schmid, 2008, էջ 307—324
  7. ↑ Grosenick, Becker, 2001, էջ 16,293
  8. ↑ Horst, 1997
  9. ↑ Hofleitner, 1997
  10. ↑ Jardi, 2007, էջ 64–69
  11. ↑ Kotik, 2007, էջ 153—166
  12. ↑ Young, 2002, էջ xv—xvi
  13. ↑ e-flux, 2009
  14. ↑ Fessl, 2011

Գրականություն խմբագրել

Գրքեր
  • Schmid Ch. Shocking die Audience, Shocking the Artist: Aesthetic Affinities to the Avant-Garde in Elke Krystufek's Work // After the Avant-Garde: Contemporary German and Austrian Experimental Film / ed. R. Halle, R. Steingröver. — Camden House, 2008. — 371 с. — (Screen Cultures: German Film and the Visual). — ISBN 978-1571133656
  • Kotik Ch. Post-Totalitarian Art: Eastern and Central Europe // Global Feminisms: New Directions in Contemporary Art / ed. M. Reilly, Л. Нохлин. — Merrell Publishers, 2007. — 304 с. — ISBN 978-1858943909
  • Young J. E. Foreword: Looking into the Mirrors of Evil // Mirroring Evil: Nazi Imagery / Recent Art / ed. Kleeblatt N. L.[en]. — Rutgers University Press, 2002. — 280 с. — ISBN 978-0813529608
  • Grosenick U., Becker I. Women Artists in the 20th and 21st Century. — Taschen, 2001. — 576 с. — (Taschen Specials Series). — ISBN 9783822858547
Հոդվածներ
  • Horst Ch. Peep-Show. Obsessiv spielerisch: Elke Krystufeks Ausstellung in der Secession // Profil. — 1997.
  • Hofleitner J. Der Körper - nackt, bekleidet, verkleidet. In der Wiener Secession geben sich Elke Krystufek, Maurizio Catellan und Peter Land ein interessantes Stelldichein // Die Presse. — 1997.
  • Köpf S. Elke Krystufek // Sammlung Essl. — 2015.
  • Jardi P. Identidad y Representacion = Identity and Representation // Lapiz. — 2007. — В. 26. — № 236. — С. 64–69.
  • 53rd Venice Biennale // e-flux. — 2009.
  • Fessl K. Elke Krystufek: Wall of Silence // Grafeneg. — 2011.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էլկե Քրիստուֆեկ» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Էլկե_Քրիստուֆեկ&oldid=7776037» էջից