Զուրաբ Ղիփշիձե
Զուրաբ Վասիլի Ղիփշիձե (վրաց.՝ ზურაბ ვასილის ძე ყიფშიძე, ծնվել է՝ 10 օգոստոսի, 1953, Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), վրացի դերասան[1]։ 2013 թվականին եղել է Մոսկվայի 35-րդ միջազգային կինոփառատոնի ժյուրիի անդամ[2][3]։
 վրաց.՝ ყიფშიძე, ზურაბ ვასილის ძე | |
|---|---|
| Ծնվել է | օգոստոսի 10, 1953 (71 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտ և Թբիլիսիի Շոթա Ռուսթավելու անվան թատերական ինստիտուտ |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Վրաստան |
| Մասնագիտություն | կինոռեժիսոր և դերասան |
| Ծնողներ | մայր՝ Էլեն Կիպշիձե |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
Կենսագրություն
խմբագրելԶուրաբ Ղիփշիձեն ծնվել է 1953 թվականի օգոստոսի 10-ին Թբիլիսիում։ 1970-1971 թվականներին սովորել է Թբիլիսիի Շոթա Ռուսթավելու անվան թատերական ինստիտուտում։
1976 թվականին ավարտել է Ս. Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսաստանյան պետական համալսարանը (Գերասիմովի ու Մակարովայի արվեստանոց)։
1976 թվականից Զուրաբ Ղիփշիձեն աշխատել է Թբիլիսիի կինոդերասանի թատրոնում։
2010 թվականից վարում է «Առաջին կովկասյան» հեռուստաալիքով հեռարձակվող «Պատմությունը դեմքերով» հաղորդումը։
Ֆիլմագրություն
խմբագրել- 1966 – Մացի Խվատիա – Կոչոյա
- 1971 – Քո ձեռքերի ջերմությունը – Ապրասիոն (Վրաստանի առաջին կոմսոմոլներից մեկը)
- 1972 – Երբ ծաղկեց նշենին – Զուրա
- 1974 – Դուստրեր-մայրեր – Ռևազ (Ռեզո)
- 1976 – Трын-трава – Զուրաբ, ուսանող
- 1978 – Հույսի կանաչ կղզի – Գոգի
- 1979 – Մեր հայրերի հողը
- 1980 – Քո որդին, Երկիր
- 1980 – Պատահական գնդակ – Վասո Կիկվիձե
- 1981 – Ճանապարհ դեպի տուն
- 1982 – Խաչբառ լուծել սիրողների համար
- 1982 – Ընդունեք մարտահրավերը, սինյորներ
- 1983 – Երդմնագիր
- 1984 – Սուրամի բերդի լեգենդը – Դուրմիշխան
- 1985 – Բագրատիոն – Ռոման Բագրատիոն
- 1985 – Երգ Արսենի մասիս (Simgera Arsenaze) – Զաալ
- 1985 – Երիտասարդ կոմպոզիտորի ճանապարհորդությունը – Ելիսբար Ծերեթելի
- 1986 – Վտանգավոր ճանապարհորդության ուրախ ժամանակագրություն
- 1986 – Նեյլոնե տոնածառ
- 1987 – Բրավո, Ալբեր Լիլոշ
- 1987 – Էլլայի ու Ռարուի արկածները
- 1988 – Դոն Կիխոտի ու Սանչոյի կյանքը
- 1988 – Աշիկ Կերիբ – կարդում է ռուսերեն տեքստը
- 1989 – Մեղքի երեխաներ
- 1989 – Միայնակ որսորդ
- 1990 – Պաշարում
- 1990 – Պատ
- 1991 – Ընկեր Ստալինի ճամփորդությունը դեպի Աֆրիկա
- 1992 – Աննայի ծննդյան օրը
- 1992 – Երջանիկ գյուղ
- 1993 – Էքսպրես տեղեկատվություն
- 1994 – Սպանված հոգի
- 1995 – Անցյալի ստվերներ
- 1996 – Օրֆեյի մահը
- 1997 – Պարողի ժամանակ – Թեմուր
- 1999 – Թանկագին Մ
- 1999 – Միայնության շքանշանի ասպետ
- 2000 – Ամառ, կամ 27 կորած համբույրներ
- 2000 – Միստերիաներ – Կոկա
- 2001 – Անտիմոզ Իվորիելի
- 2002 – Դրոնգո – Գուրամ Խոտիվարի
- 2002 – Գայլերի լեզգինկա (Վրաստան)
- 2002 – Սառցե դարաշրջան – Գուրամ Պավլիկաձե
- 2003 – Եվս մեկ վրացական պատմություն
- 2004 – 27 վիշապներ (Վրաստան)
- 2005 – Եվ գնում էր գնացքը
- 2008 – Երեք տուն
- 2008 – Ծովային պահակախումբ – Ռոմեո, նախկին օրենքով գող
- 2008 – Վասիլևյան կղզիներ – Թենգիզ
- 2009 – Հակամարտության գոտի
- 2009 – Հրաշք
- 2012 – Բոլորը գնացին
- 2013 – Դժվար է լինել աստված – Զուրաբ
- 2015 – Պետրուշկայի համախտանիշ – Թեդի
Մրցանակներ
խմբագրել- «Նիկա» մրցանակ «Երկրորդ պլանի լավագույն դեր» անվանակարգում (1997, «Պարողի ժամանակ» ֆիլմի համար)
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Զուրաբ Ղիփշիձեն kino-teatr.ru կայքում
- ↑ «Main Competition Jury». MIFF. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հունվարի 1-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 6-ին.
- ↑ «MOSCOW - JUNE 20: Sergey Garmash, Kim Don-Kho, Ursula Mayer, Zurab Kipshidze - main competition jury members of 35 Moscow International Film Festival. Taken on June 20, 2013 in Moscow». shutterstock. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 2-ին.
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- Զուրաբ Ղիփշիձեն Internet Movie Database կայքում
- Զուրաբ Ղիփշիձեն kinopoisk.ru կայքում
- http://mediateka.km.ru/cinema_2001/Encyclop.asp?Topic=topic_segida_p2339 Արխիվացված 2007-03-09 Wayback Machine