Զագորե (բուլղար․՝ Загоре բուլղարերեն արտասանություն՝ zɐˈɡɔrɛ), նաև Զագորիե (բուլղար․՝ Загорие), Զագորա (բուլղար․՝ Загора), ներկայիս Բուլղարիայի տարածքում գտնվող անորոշ սահմաններով պատմական շրջան միջնադարում։ Անվանունը սլավոնական ծագում ունի և նշանակում է «լեռներից հարավ»՝ այսինքն ՝ բալկանյան ։ Տարածաշրջանն առաջին անգամ հիշատակվել է հունարեն որպես Ζαγόρια (հին բուլղարական թարգմանության մեջ այն թարգմանվել է որպես Զագորիա), 8-րդ դարի սկզբին Բուլղարիայի Տերվելի իշխանության օրոք շրջանը Բյուզանդական 716 թվականի բուլղարական պայմանագրով Բյուզանդական կայսրությունը փոխանցել է Բուլղարական առաջին կայսրությանը[1]։ Համատեքստից ելնելով ՝ Զագորեն կարող է սահմանվել որպես տարածաշրջան հյուսիսարևելյան Թրակիայում[2]։

Բուլղարական երկրորդ կայսրության ժամանակ շրջանը հիշատակվել է նաև Բուլղարիայի ցար Իվան Ասեն Երկրորդի` 1230 թվականի Դուբրովնիկյան կանոնադրության մեջ, որը թույլ էր տալիս ռագուզացի վաճառականներին առևտրով զբաղվել բուլղարական հողերում, որոնց թվում «ամբողջ Զագորեում»[3]։

14-րդ դարի վենետիկյան փաստաթղթերում Զագորան հիշատակվում է որպես Բուլղարիայի հոմանիշ (օրինակ ըստ 1384 թվականի փետրվարի 14-ի մի փաստաթղթի՝ partes del Zagora, subditas Dobrotice)[4]: Նմանապես, հետագայում Ռագուզանի աղբյուրները պարբերաբար ապացուցում են բարձրորակ զագորայի մոմի (կերա զագորա, զախորին, զաուրա, զախորի, զակորա) ակտիվ ներմուծումը Բուլղարիայից, որը հաճախ գնում էին Սոֆիայից[5]։

Այսօր տարածաշրջանի անունը օգտագործվել է Ստարա Զագորա («Ստարա Զագորա», հյուսիսարևելյան Թրակիայի խոշոր քաղաքի և Ստարա Զագորա մարզի մայրաքաղաք) և Նոր Զագորա («Նոր Զագորա» քաղաք Սլիվեն մարզում) տեղանուններում։ Անտարկտիկայի Հարավային Շետլանդյան կղզիների Լիվինգսթոն կղզում գտնվող Զագորե լողափը նույնպես անվանվել է Բուլղարիայի Անտարկտիկայի տեղանունների հանձնաժողովի կողմից[6]։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. Zlatarski, Vasil (1971) [1927]. «1 Epoha na huno-bǎlgarskoto nadmoštie: 2 Bǎlgarskite vladeteli ot roda Dulo». Istorija na bǎlgarskata dǎržava prez srednite vekove. Tom I. Istorija na Pǎrvoto bǎlgarsko carstvo (բուլղարերեն) (2 ed.). Sofia: Nauka i izkustvo. էջ 231. OCLC 67080314.
  2. «Tervel (700–721)» (բուլղարերեն). Rodovo nasledstvo. Վերցված է 2007 թ․ ապրիլի 14-ին.
  3. Daskalova, Angelina; Marija Rajkova (2005). Gramoti na bǎlgarskite care (բուլղարերեն). Sofia: Bulgarian Academy of Sciences. էջ 30.
  4. Vasil Gjuzelev, ed. (2001). Venecianski dokumenti za istorijata na Bǎlgarija i bǎlgarite ot XII–XV v. (բուլղարերեն). Sofia: General Department of Archives at the Council of Ministers of the Republic of Bulgaria. էջ 136. ISBN 954-08-0022-9.
  5. Ioanna D. Spisarevska, ed. (2000). Dubrovniški izvori za bǎlgarskata istorija (բուլղարերեն). Sofia: General Department of Archives at the Council of Ministers of the Republic of Bulgaria. էջեր 36–37, 90–91. ISBN 954-9800-11-3.
  6. «Bulgarian Antarctic Gazetteer: Zagore Beach». Antarctic Place-names Commission. Republic of Bulgaria, Ministry of Foreign Affairs. Արխիվացված է օրիգինալից 2006 թ․ մայիսի 15-ին. Վերցված է 2007 թ․ մարտի 25-ին.