Եղնիթափա

Եղնիթափա, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Ալաշկերտի գավառակում։ Գտնվում է Էրզրում տանող ճանապարհից հյուսիս` հարթավայրի վրա։

Գյուղ
Եղնիթափա
Վարչական տարածք	Արևմտյան Հայաստան
Վիլայեթ	Էրզրումի վիլայեթԷրզրումի վիլայեթ
Գավառակ	Ալաշկերտի գավառակ
Այլ անվանումներ	Եզնեթեփե, Եխինթափա, Եխնաթափա, Եխնիթափա, Եխնիթեփե, Եղնաթափա, Եղնի, Ենգի, Ենկիթեփե, Էխնթափե, Էղնթափե, Էղնթեփե, Յաղնիթափա, Յանգիթափա
Պաշտոնական լեզու	Հայերեն
Ազգային կազմ	Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)
Կրոնական կազմ	Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)
Ժամային գոտի	UTC+3

Պատմություն

Ըստ ոմանց գյուղը նույնն է, ինչ-որ Կորյունի, Փավստոս Բուզանդի, Մեսրոպ Մաշտոցի և այլոց նկարագրած Բագրևանդ գավառի Բլուր գյուղը, որի ավերակները գտնվում էին գյուղ մոտ` Բլուր հնավայրում։

1822 թվականին 300 հայ ընտանիք գերի էին տարվել Պարսկաստան։ Գյուղը 25-30 տարի մնացել էր ամայի, իսկ ապա նորից վերաբնակեցվել էր։

1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ բնակիչները գաղթել են Արևելյան Հայաստան։

Բնակչություն

Գյուղը հայաբնակ էր։ XIX դարի վերջին ուներ 76 տուն, իսկ 1914-1915 թվականներին 100 տուն հայ ընտանիք։

Տնտեսություն

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահություն, երկրագործությունն էր։ Մասնակիորեն զբաղվում էին նաև արհեստներով։ Գյուղն ուներ 2 ձիթհանք և մի բրուտագործական արհեստանոց։

Պատմամշակութային արժեքներ

Եղնիթափայի արևմտյան կողմում գտնող Բլուր հնավայրը համարվում էր ուխտատեղի։ Այնտեղ կային զանազան ավերակներ և 3 հայկական գերեզմանոց։

Տես նաև

• Էրզրումի նահանգի հայաբնակ բնակավայրեր

Աղբյուրներ

• «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
• Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն