Դավիթ Ա
Դավիթ Ա Արծրունի (անհայտ[1] - մոտ 1165[1], Աղթամար, Ամյուկի իշխանություն), Աղթամարի կաթողիկոս (1113-1165)։ Աղթամարի և Ամյուկի տեր, պրոտոկյուրոպաղատ Աբդլմսեհ Արծրունու որդին, Արծրունիների իշխանական տոհմից[2]։
| Դավիթ Ա | |
|---|---|
| |
| Կառավարում | |
| Տիտղոս | Կաթողիկոս Վասպուրականի և Եպիսկոպոս Աղթամարի |
| Ժամանակամիջոց | 1113–1165 |
| Եկեղեցի |  Հայ Առաքելական եկեղեցի
|
| Անձնական տվյալներ | |
| Հայր | Աբդլմսեհ Արծրունի |
Աղթամարի կաթողիկոսության հիմնադրում խմբագրել
Դավիթը նախապես եղել է Աղթամարի եպիսկոպոսը[3]։ Հրաժարվել է հնազանդվել Գրիգոր Գ Պահլավունուն վերջինիս մանկահասակության պատճառով և իրեն հռչակել է Ամենայն Հայոց կաթողիկոս։ 1113 թվականին Կիլիկիայի Սև լեռների վանքերից մեկում՝ Կարմիր Վանքում գումարված ժողովը դատապարտել է Դավիթ Ա-ին։ Սակայն նա չի ենթարկվել ժողովին և շարունակել է մինչև մահ գահակալել Աղթամարում՝ այն հռչակելով առանձին կաթողիկոսական աթոռ[2]։
Տես նաև խմբագրել
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ 2,0 2,1 «Հայոց անձնանունների բառարան», Հրաչյա Աճառյան, Երևան, 1944, Հատոր 2, Ցուցակ 1, Էջ 38-39։
- ↑ «Պատմություն Արծրունյաց տան», Թովմա Արծրունի, Դ. ժբ.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 300)։ 
|