Գևորգ Գևորգյան (դրամատուրգ)

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Գևորգ Գևորգյան (այլ կիրառումներ)

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Գևորգյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Գևորգ Լևոնի Գևորգյան (սեպտեմբերի 15, 1924(1924-09-15), Մաստարա, Էջմիածնի գավառ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ դրամատուրգ, դերասան։ ՀԽՍՀ վաստակավոր արտիստ։ ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1968 թվականից։ ԽՄԿԿ անդամ 1967 թվականից։

Գևորգ Գևորգյան
Ծնվել է	սեպտեմբերի 15, 1924(1924-09-15) (99 տարեկան)
Ծննդավայր	Մաստարա, Էջմիածնի գավառ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	դրամատուրգ և դերասան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Կրթություն	Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ
Գևորգ Գևորգյան Վիքիդարանում

Կենսագրություն

Գևորգ Գևորգյանը ծնվել է 1924 թվականի սեպտեմբերի 15-ին՝ ՀԽՍՀ Թալինի շրջանի Մաստարա գյուղում, մահացել է 1990թ. ապրիլի 4-ին Երևանում։ 1941 թվականին ավարտել է Մաստարայի միջնակարգ դպրոցը և հետագա չորս տարիներին աշխատել նույն դպրոցում որպես ուսմասվար և հայոց լեզվի ու գրականության ուսուցիչ։ Սովորել է Երևանի հեռակա մանկավարժական ինստիտուտի լեզվագրական ֆակուլտետում։ 1945 թվականից որպես դերասան սկսել է աշխատել Հայաստանի տարբեր թատրոններում։ 1959-1972 թվականներին աշխատել է Կիրովականի այժմ Վանաձոր Հովհ. Աբելյանի անվան թատրոնում, 1973-1974 թվականներին եղել է Կամո քաղաքի թատրոնի ռեժիսորը, 1974-1979 թվականներին՝ Ղափանի թատրոնի տնօրենը։ 1980 թվականից աշխատում է Արտաշատի պետական թատրոնում։

Ստեղծագործություններ

Գրել է «Աշոտ Երկաթ», «Անուշ տատիկը», «Նախագահի որդին», «Կապույտ ձիավորը», «Հայաստանն անուշ է», «Լոռվա ձորը», «Հովնան խութեցի», «Պատիվ», «Խիղճը», «Լույսը հյուսիսից», «Սերժանտ Կարո» (ըստ Մկրտիչ Սարգսյանի համանուն վիպակի) դրամաները, որոնք բեմադրվել են շրջանային և քաղաքային թատրոններում։

Ծանոթագրություններ

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գևորգ Գևորգյան (դրամատուրգ)» հոդվածին։